Proverbia 10

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Filius sapiens lætificat patrem, filius vero stultus mœstitia est matris suæ.	1 Παροιμιαι Σολομωντος. Υιος σοφος ευφραινει πατερα? υιος δε αφρων ειναι λυπη της μητρος αυτου.
2 Nil proderunt thesauri impietatis, justitia vero liberabit a morte.	2 Οι θησαυροι της ανομιας δεν ωφελουσιν? η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου.
3 Non affliget Dominus fame animam justi, et insidias impiorum subvertet.	3 Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου? ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων.
4 Egestatem operata est manus remissa ; manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos ; idem autem ipse sequitur aves volantes.	4 Η οκνηρα χειρ πτωχειαν φερει? πλουτιζει δε η χειρ του επιμελους.
5 Qui congregat in messe, filius sapiens est ; qui autem stertit æstate, filius confusionis.	5 Ο συναγων εν τω θερει ειναι υιος συνεσεως? ο δε κοιμωμενος εν τω θερισμω υιος αισχυνης.
6 Benedictio Domini super caput justi ; os autem impiorum operit iniquitas.	6 Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.
7 Memoria justi cum laudibus, et nomen impiorum putrescet.	7 Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας? το δε ονομα των ασεβων σηπεται.
8 Sapiens corde præcepta suscipit ; stultus cæditur labiis.	8 Ο σοφος την καρδιαν θελει δεχεσθαι εντολας? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.
9 Qui ambulat simpliciter ambulat confidenter ; qui autem depravat vias suas manifestus erit.	9 Ο περιπατων εν ακεραιοτητι περιπατει ασφαλως? ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου θελει γνωρισθη.
10 Qui annuit oculo dabit dolorem ; et stultus labiis verberabitur.	10 Οστις νευει δια του οφθαλμου, προξενει οδυνην? ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.
11 Vena vitæ os justi, et os impiorum operit iniquitatem.	11 Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης? το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.
12 Odium suscitat rixas, et universa delicta operit caritas.	12 Το μισος διεγειρει εριδας? αλλ' η αγαπη καλυπτει παντα τα σφαλματα.
13 In labiis sapientis invenitur sapientia, et virga in dorso ejus qui indiget corde.	13 Εις τα χειλη του συνετου ευρισκεται η σοφια? η δε ραβδος ειναι δια την ραχιν του ενδεους φρενων.
14 Sapientes abscondunt scientiam ; os autem stulti confusioni proximum est.	14 Οι σοφοι αποταμιευουσι γνωσιν? το στομα δε του προπετους ειναι πλησιον απωλειας.
15 Substantia divitis, urbs fortitudinis ejus ; pavor pauperum egestas eorum.	15 Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις? καταστροφη δε των πενητων πτωχεια αυτων.
16 Opus justi ad vitam, fructus autem impii ad peccatum.	16 Τα εργα του δικαιου ειναι εις ζωην? το προιον του ασεβους εις αμαρτιαν.
17 Via vitæ custodienti disciplinam ; qui autem increpationes relinquit, errat.	17 Ο φυλαττων την παιδειαν ευρισκεται εν οδω ζωης? ο δε εγκαταλειπων τον ελεγχον αποπλαναται.
18 Abscondunt odium labia mendacia ; qui profert contumeliam, insipiens est.	18 Οστις καλυπτει μισος υπο χειλη ψευδη, και οστις προφερει συκοφαντιαν, ειναι αφρων.
19 In multiloquio non deerit peccatum, qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.	19 Εν τη πολυλογια δεν λειπει αμαρτια? αλλ' οστις κρατει τα χειλη αυτου, ειναι συνετος.
20 Argentum electum lingua justi ; cor autem impiorum pro nihilo.	20 Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον? η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον.
21 Labia justi erudiunt plurimos ; qui autem indocti sunt in cordis egestate morientur.	21 Τα χειλη του δικαιου βοσκουσι πολλους? οι δε αφρονες αποθνησκουσι δι' ελλειψιν φρενων.
22 Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.	22 Η ευλογια του Κυριου πλουτιζει, και λυπη δεν θελει προστεθη εις αυτην.
23 Quasi per risum stultus operatur scelus, sapientia autem est viro prudentia.	23 Ως γελως ειναι εις τον αφρονα να πραττη κακον? η δε σοφια ειναι ανδρος συνετου.
24 Quod timet impius veniet super eum ; desiderium suum justus dabitur.	24 Ο φοβος του ασεβους θελει επελθει επ' αυτον? η επιθυμια δε των δικαιων θελει εκπληρωθη.
25 Quasi tempestas transiens non erit impius ; justus autem quasi fundamentum sempiternum.	25 Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει? ο δε δικαιος θελει εισθαι τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα.
26 Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his qui miserunt eum.	26 Καθως το οξος εις τους οδοντας και ο καπνος εις τους οφθαλμους, ουτως ειναι ο οκνηρος εις τους αποστελλοντας αυτον.
27 Timor Domini apponet dies, et anni impiorum breviabuntur.	27 Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας? τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη.
28 Exspectatio justorum lætitia, spes autem impiorum peribit.	28 Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη? η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη.
29 Fortitudo simplicis via Domini, et pavor his qui operantur malum.	29 Η οδος του Κυριου ειναι οχυρωμα εις τον αμεμπτον, ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας.
30 Justus in æternum non commovebitur, impii autem non habitabunt super terram.	30 Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη? οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει την γην.
31 Os justi parturiet sapientiam ; lingua pravorum peribit.	31 Το στομα του δικαιου αναδιδει σοφιαν? η δε ψευδης γλωσσα θελει εκκοπη.
32 Labia justi considerant placita, et os impiorum perversa.	32 Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον? το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα.