Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Sofonia 2


font
NOVA VULGATALA SACRA BIBBIA
1 Convenite, congregamini,
gens non amabilis,
1 Raccoglietevi, radunatevi, gente spudorata,
2 priusquam dispergamini
quasi pulvis transeuntes,
antequam veniat super vos
ira furoris Domini,
antequam veniat super vos
dies furoris Domini.
2 prima che siate dispersi lontano come pula che passa in un giorno, prima che venga su di voi l'ardore dell'ira del Signore, prima che venga su di voi il giorno dell'ira del Signore!
3 Quaerite Dominum,
omnes mansueti terrae,
qui iudicium eius estis operati;
quaerite iustitiam, quaerite mansuetudinem,
si quomodo abscondamini
in die furoris Domini.
3 Cercate il Signore tutti voi umili del paese, che praticate i suoi decreti! Cercate la giustizia, cercate l'umiltà! Forse sarete al riparo nel giorno dell'ira del Signore!
4 Quia Gaza deserta erit,
et Ascalon desolata,
Azotum in meridie eicient,
et Accaron eradicabitur.
4 Sì, gaza sarà un luogo abbandonato e ascalòna una landa deserta; Asdòd la cacceranno via sul mezzogiorno, Accaron sarà sradicata.
5 Vae, qui habitatis funiculum maris, gens Cretensium!
Verbum Domini super vos,
Chanaan, terra Philisthinorum:
“ Disperdam te,
ita ut non sit inhabitator ”.
5 Guai a voi, abitanti della zona marittima, nazione dei Cretei! Ecco la parola del Signore contro di voi: "Io ti umilierò, terra dei Filistei, ti priverò di ogni abitante!
6 Et erit funiculus maris
requies pastorum et caulae pecorum.
6 Sarai luogo di pascoli per i pastori, un luogo di recinti per il gregge!".
7 Et erit funiculus maris
reliquiis domus Iudae:
ibi pascentur,
in domibus Ascalonis ad vesperam requiescent,
quia visitabit eos Dominus Deus eorum
et convertet sortem eorum.
7 La zona marittima apparterrà al resto della casa di Giuda; lungo il mare essi pascoleranno, nelle case di Ascalòna a sera riposeranno. Perché il Signore loro Dio li visiterà e li ricondurrà dall'esilio!
8 “ Audivi opprobrium Moab
et blasphemias filiorum Ammon, qui exprobraverunt populo meo
et magnificati sunt super terminos eorum.
8 Ho udito l'oltraggio di Moab e i sarcasmi dei figli di Ammon, con cui hanno oltraggiato il mio popolo, si sono inorgogliti contro il loro territorio!
9 Propterea vivo ego,
dicit Dominus exercituum, Deus Israel,
quia Moab ut Sodoma erit,
et filii Ammon quasi Gomorra,
possessio spinarum et acervi salis
et desertum usque in aeternum;
reliquiae populi mei diripient eos,
et residui gentis meae possidebunt illos ”.
9 Perciò, come io vivo, oracolo del Signore, Dio d'Israele: Moab sarà come Sodoma e i figli di Ammon come Gomorra: un campo di cardi e un mucchio di sale e una desolazione perpetua! Il resto del mio popolo li deprederà, il rimanente della mia nazione se ne impadronirà!
10 Hoc eis eveniet pro superbia sua, quia blasphemaverunt et magnificati sunt
super populum Domini exercituum.
10 Questa la loro sorte per il loro orgoglio, per l'oltraggio e perché si sono vantati contro il popolo del Signore degli eserciti!
11 Horribilis Dominus super eos,
quia attenuabit omnes deos terrae;
et adorabunt eum, singuli de loco suo,
omnes insulae gentium.
11 E' apparso terribile il Signore sopra di loro. Certo sopprimerà tutti gli dèi della terra; verranno ad adorarlo, ciascuno partendo dalla propria sede, tutte le isole delle nazioni.
12 “ Sed et vos, Aethiopes,
interfecti gladio meo eritis ”.
12 Anche voi, Etiopi, sarete vittime della spada del Signore!
13 Et extendet manum suam super aquilonem
et perdet Assyriam;
et ponet Nineven in solitudinem
et in aridam, quasi desertum.
13 Egli stenderà la sua mano verso il nord e abbatterà Assur; farà di Ninive un luogo abbandonato, una terra arida come il deserto!
14 Et accubabunt in medio eius greges,
omne genus animalium.
Et onocrotalus et ulula
in capitellis eius morabuntur;
vox cantat in fenestra,
corvus in limine,
quoniam tabulatum cedrinum sublatum est.
14 Vi si accovacceranno le greggi, tutti gli animali della valle; anche il pellicano, anche il riccio fra le sue sculture passeranno la notte; il gufo manderà grida dalla finestra, il corvo sulla soglia, perché il suo cedro è stato spogliato!
15 Haec est civitas exsultans,
habitans in confidentia,
quae dicebat in corde suo:
“ Ego sum, et extra me non est alia amplius! ”.
Quomodo facta est in desertum,
cubile bestiae?
Omnis, qui transit per eam,
sibilabit et movebit manum suam.
15 Questa è la città spensierata che troneggiava sicura, che pensava in cuor suo: "Io, e non v'è nessun altro!". Com'è diventata un deserto, un covo per gli animali! Tutti quelli che le passano vicino fischiettano e agitano la mano!