Livre des Psaumes 147

JERUSALEM	Biblia Tysiąclecia
1 Alleluia! Louez Yahvé -- il est bon de chanter, notre Dieu -- douce est la louange.	1 Alleluja. Dobrze jest grać naszemu Bogu, wdzięcznie jest nucić pieśń pochwalną.
2 Bâtisseur de Jérusalem, Yahvé! il rassemble les déportés d'Israël,	2 Pan buduje Jeruzalem, gromadzi rozproszonych z Izraela;
3 lui qui guérit les coeurs brisés et qui bande leurs blessures;	3 On leczy złamanych na duchu i przewiązuje ich rany.
4 qui compte le nombre des étoiles, et il appelle chacune par son nom.	4 On liczbę gwiazd oznacza, wszystkie je woła po imieniu.
5 Il est grand, notre Seigneur, tout-puissant, à son intelligence point de mesure.	5 Pan nasz jest wielki i zasobny w siły, mądrość Jego jest niewypowiedziana.
6 Yahvé soutient les humbles, jusqu'à terre il abaisse les impies.	6 Pan dźwiga pokornych, a poniża występnych aż do ziemi.
7 Entonnez pour Yahvé l'action de grâces, jouez pour notre Dieu sur la harpe:	7 Śpiewajcie pieśń dziękczynną Panu, grajcie Bogu naszemu na harfie.
8 lui qui drape les cieux de nuées, qui prépare la pluie à la terre, qui fait germer l'herbe sur les montset les plantes au service de l'homme,	8 On niebo okrywa chmurami, deszcz przygotowuje dla ziemi; sprawia, że góry wypuszczają trawę i zioła, by ludziom służyły;
9 qui dispense au bétail sa pâture, aux petits du corbeau qui crient.	9 On daje pokarm bydłu, pisklętom kruka to, o co wołają.
10 Ni la vigueur du cheval ne lui agrée, ni le jarret de l'homme ne lui plaît;	10 Nie kocha się w sile rumaka; nie ma też upodobania w goleniach męża.
11 Yahvé se plaît en ceux qui le craignent, en ceux qui espèrent son amour.	11 Podobają się Panu ci, którzy się Go boją, którzy wyczekują Jego łaski.
12 Fête Yahvé, Jérusalem, loue ton Dieu, ô Sion!	12 Chwal, Jerozolimo, Pana, chwal Boga twego, Syjonie!
13 Il renforça les barres de tes portes, il a chez toi béni tes enfants;	13 Umacnia bowiem zawory bram twoich i błogosławi synom twoim w tobie.
14 il assure ton sol dans la paix, de la graisse du froment te rassasie.	14 Zapewnia pokój twoim granicom, nasyca ciebie najlepszą pszenicą.
15 Il envoie son verbe sur terre, rapide court sa parole;	15 Na ziemię zsyła swoje orędzie, mknie chyżo Jego słowo.
16 il dispense la neige comme laine, répand le givre comme cendre.	16 On daje śnieg niby wełnę, a szron jak popiół rozsiewa.
17 Il jette sa glace par morceaux: à sa froidure, qui peut tenir?	17 Ciska swój grad jak okruchy chleba; od Jego mrozu ścinają się wody.
18 Il envoie sa parole et fait fondre, il souffle son vent, les eaux coulent.	18 Posyła słowo swoje i każe im tajać; każe wiać swemu wiatrowi, a spływają wody.
19 Il révèle à Jacob sa parole, ses lois et jugements à Israël;	19 Obwieścił swoje słowa Jakubowi, Izraelowi ustawy swe i wyroki.
20 pas un peuple qu'il ait ainsi traité, pas un qui ait connu ses jugements.	20 Żadnemu narodowi tak nie uczynił: o swoich wyrokach ich nie pouczył. Alleluja.