Scrutatio

Venerdi, 3 maggio 2024 - Santi Filippo e Giacomo ( Letture di oggi)

Proverbios 7


font
BIBLIALXX
1 Guarda, hijo mío, mis palabras,
conserva como un tesoro mis mandatos.
1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον
2 Guarda mis mandamientos y vivirás;
sea mi lección como la niña de tus ojos.
2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων
3 Atalos a tus dedos,
escríbelos en la tablilla de tu corazón.
3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου
4 Dile a la sabiduría: «Tú eres mi hermana»,
llama pariente a la inteligencia,
4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω
5 para que te guarde de la mujer ajena,
de la extraña de palabras melosas.
5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται
6 Estaba yo a la ventana de mi casa
y miraba a través de las celosías,
6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα
7 cuando ví, en el grupo de los simples,
distinguí entre los muchachos a un joven falto de
juicio:
7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων
8 pasaba por la calle, junto a la esquina donde ella vivía,
iba camino de su casa,
8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης
9 al atardecer, ya oscurecido,
en lo negro de la noche y de las sombras.
9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης
10 De repente, le sale al paso una mujer,
con atavío de ramera y astucia en el corazón.
10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας
11 Es alborotada y revoltosa,
sus pies nunca paran en su casa.
11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης
12 Tan pronto en las calles como en las plazas,
acecha por todas las esquinas.
12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει
13 Ella lo agarró y lo abrazó,
y desvergonzada le dijo:
13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω
14 «Tenía que ofrecer un sacrificio de comunión
y hoy he cumplido mi voto;
14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου
15 por eso he salido a tu encuentro
para buscarte en seguida; y va te he encontrado.
15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε
16 He puesto en mi lecho cobertores
policromos, lencería de Egipto,
16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου
17 con mirra mi cama he rociado,
con áloes y cinamomo.
17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω
18 Ven, embriaguémonos de amores hasta la mañana,
solacémonos los dos, entre caricias.
18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι
19 Porque no está el marido en casa,
está de viaje muy lejos;
19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν
20 ha llevado en su mano la bolsa del dinero,
volverá a casa para la luna llena».
20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου
21 Con sus muchas artes lo seduce,
lo rinde con el halago de sus labios.
21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον
22 Se va tras ella en seguida,
como buey al matadero,
como el ciervo atrapado en el cepo,
22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους
23 hasta que una flecha le atraviese el hígado;
como pájaro que se precipita en la red,
sin saber que le va en ello la vida.
23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει
24 Ahora pues, hijo mío, escúchame,
pon atención a las palabras de mi boca:
24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου
25 no se desvíe tu corazón hacia sus caminos,
no te descarríes por sus senderos,
25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου
26 porque a muchos ha hecho caer muertos,
robustos eran todos los que ella mató.
26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν
27 Su morada es camino del seol,
que baja hacia las cámaras de la muerte.
27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου