Psalms 73

NEW JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 [Psalm Of Asaph] Indeed God is good to Israel, the Lord to those who are pure of heart.	1 Ψαλμος του Ασαφ.>> Αγαθος τωοντι ειναι ο Θεος εις τον Ισραηλ, εις τους καθαρους την καρδιαν.
2 My feet were on the point of stumbling, a little more and I had slipped,	2 Εμου δε, οι ποδες μου σχεδον εκλονισθησαν? παρ' ολιγον ωλισθησαν τα βηματα μου.
3 envying the arrogant as I did, and seeing the prosperity of the wicked.	3 Διοτι εζηλευσα τους μωρους, βλεπων την ευτυχιαν των ασεβων.
4 For them no such thing as pain, untroubled, their comfortable portliness;	4 Επειδη δεν ειναι λυπαι εις τον θανατον αυτων, αλλ' η δυναμις αυτων ειναι στερεα.
5 exempt from the cares which are the human lot, they have no part in Adam's afflictions.	5 Δεν ειναι εν κοποις, ως οι αλλοι ανθρωποι? ουδε μαστιγονονται μετα των λοιπων ανθρωπων.
6 So pride is a necklace to them, violence the garment they wear.	6 δια τουτο περικυκλονει αυτους η υπερηφανια ως περιδεραιον? η αδικια σκεπαζει αυτους ως ιματιον.
7 From their fat oozes out malice, their hearts drip with cunning.	7 Οι οφθαλμοι αυτων εξεχουσιν εκ του παχους? εξεπερασαν τας επιθυμιας της καρδιας αυτων.
8 Cynical y they advocate evil, loftily they advocate force.	8 Εμπαιζουσι και λαλουσιν εν πονηρια καταδυναστειαν? λαλουσιν υπερηφανως.
9 Their mouth claims heaven for themselves, and their tongue is never stil on earth.	9 Θετουσιν εις τον ουρανον το στομα αυτων, και η γλωσσα αυτων διατρεχει την γην.
10 That is why my people turn to them, and enjoy the waters of plenty,	10 Δια τουτο θελει στραφη ενταυθα ο λαος αυτου? και υδατα ποτηριου πληρους εκθλιβονται δι' αυτους.
11 saying, 'How can God know? What knowledge can the Most High have?'	11 Και λεγουσι, Πως γνωριζει ταυτα ο Θεος; και υπαρχει γνωσις εν τω Υψιστω;
12 That is what the wicked are like, piling up wealth without any worries.	12 Ιδου, ουτοι ειναι ασεβεις και ευτυχουσι διαπαντος? αυξανουσι τα πλουτη αυτων.
13 Was it useless, then, to have kept my own heart clean, to have washed my hands in innocence?	13 Αρα, ματαιως εκαθαρισα την καρδιαν μου και ενιψα εν αθωοτητι τας χειρας μου.
14 When I was under a hail of blows al day long, and punished every morning,	14 Διοτι εμαστιγωθην ολην την ημεραν και ετιμωρηθην πασαν αυγην.
15 had I said, 'I shal talk like them,' I should have betrayed your children's race.	15 Αν ειπω, Θελω ομιλει ουτως? ιδου, εξυβριζω εις την γενεαν των υιων σου.
16 So I set myself to understand this: how difficult I found it!	16 Και εστοχασθην να εννοησω τουτο, πλην μ' εφανη δυσκολον?
17 Until I went into the sanctuaries of the gods and understood what was destined to become of them.	17 εωσου εισελθων εις το αγιαστηριον του Θεου, ενοησα τα τελη αυτων.
18 You place them on a slippery slope and drive them down into chaos.	18 Συ βεβαιως εθεσας αυτους εις τοπους ολισθηρους? ερριψας αυτους εις κρημνον.
19 How sudden their hideous destruction! They are swept away, annihilated by terror!	19 Πως δια μιας κατηντησαν εις ερημωσιν Ηφανισθησαν, απωλεσθησαν υπο αιφνιδιου ολεθρου.
20 Like a dream upon waking, Lord, when you awake, you dismiss their image.	20 Ως ονειρον εξεγειρομενου Κυριε, οταν εγερθης, θελεις αφανισει την εικονα αυτων.
21 My heart grew embittered, my affections dried up,	21 Ουτως εκαιετο η καρδια μου, και τα νεφρα μου εβασανιζοντο?
22 I was stupid and uncomprehending, a clumsy animal in your presence.	22 και εγω ημην ανοητος και δεν εγνωριζον? κτηνος ημην ενωπιον σου.
23 Even so, I stayed in your presence, you grasped me by the right hand;	23 Εγω ομως ειμαι παντοτε μετα σου? συ με επιασας απο της δεξιας μου χειρος.
24 you will guide me with advice, and wil draw me in the wake of your glory.	24 Δια της συμβουλης σου θελεις με οδηγησει και μετα ταυτα θελεις με προσλαβει εν δοξη.
25 Who else is there for me in heaven? And, with you, I lack nothing on earth.	25 Τινα αλλον εχω εν τω ουρανω; και επι της γης δεν θελω αλλον παρα σε.
26 My heart and my flesh are pining away: my heart's rock, my portion, God for ever!	26 Ητονησεν η σαρξ μου και η καρδια μου? αλλ' ο Θεος ειναι η δυναμις της καρδιας μου και η μερις μου εις τον αιωνα.
27 Truly, those who abandon you will perish; you destroy those who adulterously desert you,	27 Διοτι, ιδου, οσοι απομακρυνονται απο σου, θελουσιν απολεσθη? συ εξωλοθρευσας παντας τους εκκλινοντας απο σου.
28 whereas my happiness is to be near God. I have made the Lord Yahweh my refuge, to tel of al yourworks.	28 Αλλα δι' εμε, το να προσκολλωμαι εις τον Θεον ειναι το αγαθον μου? εθεσα την ελπιδα μου επι Κυριον τον Θεον, δια να κηρυττω παντα τα εργα σου.