Psalms 48

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 A psalm of the Korahites. A song.	1 εις το τελος τοις υιοις κορε ψαλμος
2 Great is the LORD and highly praised in the city of our God: The holy mountain,	2 ακουσατε ταυτα παντα τα εθνη ενωτισασθε παντες οι κατοικουντες την οικουμενην
3 fairest of heights, the joy of all the earth, Mount Zion, the heights of Zaphon, the city of the great king.	3 οι τε γηγενεις και οι υιοι των ανθρωπων επι το αυτο πλουσιος και πενης
4 God is its citadel, renowned as a stronghold.	4 το στομα μου λαλησει σοφιαν και η μελετη της καρδιας μου συνεσιν
5 See! The kings assembled, together they invaded.	5 κλινω εις παραβολην το ους μου ανοιξω εν ψαλτηριω το προβλημα μου
6 When they looked they were astounded; terrified, they were put to flight!	6 ινα τι φοβουμαι εν ημερα πονηρα η ανομια της πτερνης μου κυκλωσει με
7 Trembling seized them there, anguish, like a woman's labor,	7 οι πεποιθοτες επι τη δυναμει αυτων και επι τω πληθει του πλουτου αυτων καυχωμενοι
8 As when the east wind wrecks the ships of Tarshish!	8 αδελφος ου λυτρουται λυτρωσεται ανθρωπος ου δωσει τω θεω εξιλασμα αυτου
9 What we had heard we now see in the city of the LORD of hosts, In the city of our God, founded to last forever. Selah	9 και την τιμην της λυτρωσεως της ψυχης αυτου
10 O God, within your temple we ponder your steadfast love.	10 και εκοπασεν εις τον αιωνα και ζησεται εις τελος οτι ουκ οψεται καταφθοραν οταν ιδη σοφους αποθνησκοντας
11 Like your name, O God, your praise reaches the ends of the earth. Your right hand is fully victorious.	11 επι το αυτο αφρων και ανους απολουνται και καταλειψουσιν αλλοτριοις τον πλουτον αυτων
12 Mount Zion is glad! The cities of Judah rejoice because of your saving deeds!	12 και οι ταφοι αυτων οικιαι αυτων εις τον αιωνα σκηνωματα αυτων εις γενεαν και γενεαν επεκαλεσαντο τα ονοματα αυτων επι των γαιων αυτων
13 Go about Zion, walk all around it, note the number of its towers.	13 και ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις
14 Consider the ramparts, examine its citadels, that you may tell future generations:	14 αυτη η οδος αυτων σκανδαλον αυτοις και μετα ταυτα εν τω στοματι αυτων ευδοκησουσιν διαψαλμα
15 "Yes, so mighty is God, our God who leads us always!"	15 ως προβατα εν αδη εθεντο θανατος ποιμαινει αυτους και κατακυριευσουσιν αυτων οι ευθεις το πρωι και η βοηθεια αυτων παλαιωθησεται εν τω αδη εκ της δοξης αυτων
	16 πλην ο θεος λυτρωσεται την ψυχην μου εκ χειρος αδου οταν λαμβανη με διαψαλμα
	17 μη φοβου οταν πλουτηση ανθρωπος και οταν πληθυνθη η δοξα του οικου αυτου
	18 οτι ουκ εν τω αποθνησκειν αυτον λημψεται τα παντα ουδε συγκαταβησεται αυτω η δοξα αυτου
	19 οτι η ψυχη αυτου εν τη ζωη αυτου ευλογηθησεται εξομολογησεται σοι οταν αγαθυνης αυτω
	20 εισελευσεται εως γενεας πατερων αυτου εως αιωνος ουκ οψεται φως
	21 ανθρωπος εν τιμη ων ου συνηκεν παρασυνεβληθη τοις κτηνεσιν τοις ανοητοις και ωμοιωθη αυτοις