Job 19

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 Then Job answered and said:	1 Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν?
2 How long will you vex my soul, grind me down with words?	2 Εως ποτε θελετε θλιβει την ψυχην μου, και θελετε με κατασυντριβει με λογους;
3 These ten times you have reviled me, have assailed me without shame!	3 Δεκακις ηδη με ωνειδισατε? δεν αισχυνεσθε να σκληρυνησθε εναντιον μου;
4 Be it indeed that I am at fault and that my fault remains with me,	4 Και εαν τωοντι εσφαλα, το σφαλμα μου μενει εν εμοι.
5 Even so, if you would vaunt yourselves against me and cast up to me any reproach,	5 Αλλ' εαν θελητε εξαπαντος να μεγαλυνθητε εναντιον μου, και να ριπτητε κατ' εμου το ονειδος μου,
6 Know then that God has dealt unfairly with me, and compassed me round with his net.	6 μαθετε τωρα οτι ο Θεος με κατεστρεψε, και με περιεκυκλωσε με το δικτυον αυτου.
7 If I cry out "Injustice!" I am not heard. I cry for help, but there is no redress.	7 Ιδου, φωναζω, Αδικια? αλλα δεν εισακουομαι? επικαλουμαι, αλλ' ουδεμια κρισις.
8 He has barred my way and I cannot pass; he has veiled my path in darkness;	8 Εφραξε την οδον μου, και δεν δυναμαι να περασω, και εθεσε σκοτος εις τας τριβους μου.
9 He has stripped me of my glory, and taken the diadem from my brow.	9 Με εξεδυσε την δοξαν μου, και αφηρεσε τον στεφανον της κεφαλης μου.
10 He breaks me down on every side, and I am gone; my hope he has uprooted like a tree.	10 Με ηφανισε πανταχοθεν, και χανομαι? και εξερριζωσε την ελπιδα μου ως δενδρον.
11 His wrath he has kindled against me; he counts me among his enemies.	11 Και εξηψε κατ' εμου τον θυμον αυτου, και με στοχαζεται ως εχθρον αυτου.
12 His troops advance as one man; they build up their road to attack me, and they encamp around my tent.	12 Τα ταγματα αυτου ηλθον ομου και ητοιμασαν την οδον αυτων εναντιον μου, και εστρατοπεδευσαν περιξ της σκηνης μου.
13 My brethren have withdrawn from me, and my friends are wholly estranged.	13 Απεμακρυνεν απ' εμου τους αδελφους μου, και ηλλοτριωθησαν ολως απ' εμου οι γνωριμοι μου.
14 My kinsfolk and companions neglect me, and my guests have forgotten me.	14 Οι πλησιον μου με αφηκαν, και οι γνωστοι μου με ελησμονησαν.
15 Even my handmaids treat me as a stranger; I am an alien in their sight.	15 Οι κατοικουντες εν τω οικω μου και αι θεραπαιναι μου με στοχαζονται ως ξενον? ξενος κατεσταθην εις τους οφθαλμους αυτων.
16 I call my servant, but he gives no answer, though in my speech I plead with him.	16 Καλω τον υπηρετην μου, και δεν αποκρινεται? με το στομα μου ικετευσα αυτον.
17 My breath is abhorred by my wife; I am loathsome to the men of my family.	17 Η πνοη μου εγεινε ξενη εις την γυναικα μου, και αι παρακλησεις μου εις τα τεκνα της κοιλιας μου.
18 The young children, too, despise me; when I appear, they speak against me.	18 Και αυτα τα παιδαρια με κατεφρονησαν? εσηκωθην, και ελαλησαν εναντιον μου.
19 All my intimate friends hold me in horror; those whom I loved have turned against me!	19 Παντες οι μυστικοι φιλοι μου με εβδελυχθησαν? και εκεινοι, τους οποιους ηγαπησα, εστραφησαν εναντιον μου.
20 My bones cleave to my skin, and I have escaped with my flesh between my teeth.	20 Τα οστα μου εκολληθησαν εις το δερμα μου και εις την σαρκα μου και διεσωθην με το δερμα των οδοντων μου.
21 Pity me, pity me, O you my friends, for the hand of God has struck me!	21 Ελεησατε με, ελεησατε με, σεις φιλοι μου? διοτι χειρ Θεου με επληγωσε.
22 Why do you hound me as though you were divine, and insatiably prey upon me?	22 Δια τι με κατατρεχετε ως ο Θεος, και δεν εχορτασθητε απο των σαρκων μου;
23 Oh, would that my words were written down! Would that they were inscribed in a record:	23 Ω και να εγραφοντο οι λογοι μου? να ενετυπουντο εν βιβλιω?
24 That with an iron chisel and with lead they were cut in the rock forever!	24 να ενεχαραττοντο επι βραχον δια σιδηρας γραφιδος και μολυβδου διαπαντος
25 But as for me, I know that my Vindicator lives, and that he will at last stand forth upon the dust;	25 Διοτι εξευρω οτι ζη ο Λυτρωτης μου, και θελει εγερθη εν τοις εσχατοις καιροις επι της γης?
26 And from my flesh I shall see God; my inmost being is consumed with longing.	26 και αφου μετα το δερμα μου το σωμα τουτο φθαρη, παλιν με την σαρκα μου θελω ιδη τον Θεον?
27 Whom I myself shall see: my own eyes, not another's, shall behold him,	27 τον οποιον αυτος εγω θελω ιδει, και θελουσι θεωρησει οι οφθαλμοι μου, και ουχι αλλος? οι νεφροι μου κατατηκονται εν τω κολπω μου.
28 But you who say, "How shall we persecute him, seeing that the root of the matter is found in him?"	28 Αλλα σεις επρεπε να ειπητε, Δια τι κατατρεχομεν αυτον; επειδη η ριζα του πραγματος ευρισκεται εν εμοι.
29 Be afraid of the sword for yourselves, for these crimes deserve the sword; that you may know that there is a judgment.	29 Φοβηθητε την ρομφαιαν? διοτι η ρομφαια ειναι ο εκδικητης των ανομιων, δια να γνωρισητε οτι υπαρχει κρισις.