1 Un hijo sabio ama la corrección, pero el insolente no escucha el reproche. | 1 υιος πανουργος υπηκοος πατρι υιος δε ανηκοος εν απωλεια |
2 El hombre comerá del fruto de sus palabras, pero los traidores están ávidos de violencia. | 2 απο καρπων δικαιοσυνης φαγεται αγαθος ψυχαι δε παρανομων ολουνται αωροι |
3 El que vigila su boca protege su vida, el que abre demasiado sus labios acaba en la ruina. | 3 ος φυλασσει το εαυτου στομα τηρει την εαυτου ψυχην ο δε προπετης χειλεσιν πτοησει εαυτον |
4 El perezoso codicia y su deseo es vano, pero el deseo de los laboriosos será colmado. | 4 εν επιθυμιαις εστιν πας αεργος χειρες δε ανδρειων εν επιμελεια |
5 El justo detesta la mentira, pero el malvado causa vergüenza y confusión. | 5 λογον αδικον μισει δικαιος ασεβης δε αισχυνεται και ουχ εξει παρρησιαν |
6 La justicia preserva al que camina con integridad, pero la maldad arruina al pecador. | 6 δικαιοσυνη φυλασσει ακακους τους δε ασεβεις φαυλους ποιει αμαρτια |
7 Hay quien presume de rico y no tiene nada, y hay quien se hace el pobre y posee grandes bienes. | 7 εισιν οι πλουτιζοντες εαυτους μηδεν εχοντες και εισιν οι ταπεινουντες εαυτους εν πολλω πλουτω |
8 La riqueza es una garantía para la vida de un hombre, pero el pobre no escucha amenazas, | 8 λυτρον ανδρος ψυχης ο ιδιος πλουτος πτωχος δε ουχ υφισταται απειλην |
9 La luz de los justos resplandece, pero la lámpara de los malvados se extingue. | 9 φως δικαιοις δια παντος φως δε ασεβων σβεννυται [9α] ψυχαι δολιαι πλανωνται εν αμαρτιαις δικαιοι δε οικτιρουσιν και ελεωσιν |
10 El fatuo provoca discordias con su presunción, y la sabiduría está con los que se dejan aconsejar. | 10 κακος μεθ' υβρεως πρασσει κακα οι δε εαυτων επιγνωμονες σοφοι |
11 La riqueza adquirida de golpe no dura, pero el que junta poco a poco, la acrecienta. | 11 υπαρξις επισπουδαζομενη μετα ανομιας ελασσων γινεται ο δε συναγων εαυτω μετ' ευσεβειας πληθυνθησεται δικαιος οικτιρει και κιχρα |
12 La esperanza diferida enferma el corazón, el deseo colmado es un árbol de vida. | 12 κρεισσων εναρχομενος βοηθων καρδια του επαγγελλομενου και εις ελπιδα αγοντος δενδρον γαρ ζωης επιθυμια αγαθη |
13 El que desprecia la palabra se perderá, pero el que respeta los mandamientos será recompensado. | 13 ος καταφρονει πραγματος καταφρονηθησεται υπ' αυτου ο δε φοβουμενος εντολην ουτος υγιαινει [13α] υιω δολιω ουδεν εσται αγαθον οικετη δε σοφω ευοδοι εσονται πραξεις και κατευθυνθησεται η οδος αυτου |
14 La enseñanza del sabio es fuente de vida, para apartarse de las trampas de la muerte. | 14 νομος σοφου πηγη ζωης ο δε ανους υπο παγιδος θανειται |
15 El buen juicio se gana el favor, pero los traidores caminan hacia su ruina. | 15 συνεσις αγαθη διδωσιν χαριν το δε γνωναι νομον διανοιας εστιν αγαθης οδοι δε καταφρονουντων εν απωλεια |
16 El hombre prudente sabe bien lo que hace, pero el necio va ostentando su insensatez. | 16 πας πανουργος πρασσει μετα γνωσεως ο δε αφρων εξεπετασεν εαυτου κακιαν |
17 Un mal emisario hunde en la desgracia, pero un enviado fiel devuelve la salud. | 17 βασιλευς θρασυς εμπεσειται εις κακα αγγελος δε πιστος ρυσεται αυτον |
18 Miseria e ignominia para el que desecha la corrección, el que tiene en cuenta una advertencia será honrado. | 18 πενιαν και ατιμιαν αφαιρειται παιδεια ο δε φυλασσων ελεγχους δοξασθησεται |
19 Deseo cumplido es deleite para el alma, apartarse del mal es una abominación para los necios. | 19 επιθυμιαι ευσεβων ηδυνουσιν ψυχην εργα δε ασεβων μακραν απο γνωσεως |
20 Acude a los sabios, y te harás sabio, pero el que frecuenta a los necios se echa a perder. | 20 ο συμπορευομενος σοφοις σοφος εσται ο δε συμπορευομενος αφροσι γνωσθησεται |
21 El mal persigue a los pecadores, y el bien recompensa a los justos. | 21 αμαρτανοντας καταδιωξεται κακα τους δε δικαιους καταλημψεται αγαθα |
22 El hombre de bien deja una herencia a los hijos de sus hijos, pero la fortuna del pecador está reservada para el justo. | 22 αγαθος ανηρ κληρονομησει υιους υιων θησαυριζεται δε δικαιοις πλουτος ασεβων |
23 El surco de los pobres da comida en abundancia, pero hay quien se pierde por falta de justicia. | 23 δικαιοι ποιησουσιν εν πλουτω ετη πολλα αδικοι δε απολουνται συντομως |
24 El que mezquina la vara odia a su hijo, el que lo ama se esmera por corregirlo. | 24 ος φειδεται της βακτηριας μισει τον υιον αυτου ο δε αγαπων επιμελως παιδευει |
25 El justo come hasta saciarse, pero el estómago de los malvados está vacío. | 25 δικαιος εσθων εμπιπλα την ψυχην αυτου ψυχαι δε ασεβων ενδεεις |