1 Un hijo sabio ama la corrección, pero el insolente no escucha el reproche. | 1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον. |
2 El hombre comerá del fruto de sus palabras, pero los traidores están ávidos de violencia. | 2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν. |
3 El que vigila su boca protege su vida, el que abre demasiado sus labios acaba en la ruina. | 3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη. |
4 El perezoso codicia y su deseo es vano, pero el deseo de los laboriosos será colmado. | 4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη. |
5 El justo detesta la mentira, pero el malvado causa vergüenza y confusión. | 5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος. |
6 La justicia preserva al que camina con integridad, pero la maldad arruina al pecador. | 6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον. |
7 Hay quien presume de rico y no tiene nada, y hay quien se hace el pobre y posee grandes bienes. | 7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν. |
8 La riqueza es una garantía para la vida de un hombre, pero el pobre no escucha amenazas, | 8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν. |
9 La luz de los justos resplandece, pero la lámpara de los malvados se extingue. | 9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη. |
10 El fatuo provoca discordias con su presunción, y la sabiduría está con los que se dejan aconsejar. | 10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας. |
11 La riqueza adquirida de golpe no dura, pero el que junta poco a poco, la acrecienta. | 11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη. |
12 La esperanza diferida enferma el corazón, el deseo colmado es un árbol de vida. | 12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης. |
13 El que desprecia la palabra se perderá, pero el que respeta los mandamientos será recompensado. | 13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη. |
14 La enseñanza del sabio es fuente de vida, para apartarse de las trampas de la muerte. | 14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου. |
15 El buen juicio se gana el favor, pero los traidores caminan hacia su ruina. | 15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον. |
16 El hombre prudente sabe bien lo que hace, pero el necio va ostentando su insensatez. | 16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν. |
17 Un mal emisario hunde en la desgracia, pero un enviado fiel devuelve la salud. | 17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις. |
18 Miseria e ignominia para el que desecha la corrección, el que tiene en cuenta una advertencia será honrado. | 18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη. |
19 Deseo cumplido es deleite para el alma, apartarse del mal es una abominación para los necios. | 19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου. |
20 Acude a los sabios, y te harás sabio, pero el que frecuenta a los necios se echa a perder. | 20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη. |
21 El mal persigue a los pecadores, y el bien recompensa a los justos. | 21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον. |
22 El hombre de bien deja una herencia a los hijos de sus hijos, pero la fortuna del pecador está reservada para el justo. | 22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον. |
23 El surco de los pobres da comida en abundancia, pero hay quien se pierde por falta de justicia. | 23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται. |
24 El que mezquina la vara odia a su hijo, el que lo ama se esmera por corregirlo. | 24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω. |
25 El justo come hasta saciarse, pero el estómago de los malvados está vacío. | 25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι. |