Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Jeremia 6


font
EINHEITSUBERSETZUNG BIBELLXX
1 Flieht, ihr Leute von Benjamin,
hinaus aus Jerusalem! Stoßt in Tekoa in die Trompete
und richtet über Bet-Kerem ein Zeichen auf! Denn von Norden droht Unheil
und großes Verderben.
1 ενισχυσατε υιοι βενιαμιν εκ μεσου της ιερουσαλημ και εν θεκουε σημανατε σαλπιγγι και υπερ βαιθαχαρμα αρατε σημειον οτι κακα εκκεκυφεν απο βορρα και συντριβη μεγαλη γινεται
2 Die Schöne und Verwöhnte,
die Tochter Zion, ich vernichte sie.
2 και αφαιρεθησεται το υψος σου θυγατερ σιων
3 Hirten kommen zu ihr mit ihren Herden;
sie schlagen rings um sie ihre Zelte auf,
jeder weidet seinen Bereich ab.
3 εις αυτην ηξουσιν ποιμενες και τα ποιμνια αυτων και πηξουσιν επ' αυτην σκηνας κυκλω και ποιμανουσιν εκαστος τη χειρι αυτου
4 Ruft gegen Zion den Heiligen Krieg aus!
Auf! Greifen wir an am Mittag! - Weh uns: Schon neigt sich der Tag,
die Abendschatten strecken sich.
4 παρασκευασασθε επ' αυτην εις πολεμον αναστητε και αναβωμεν επ' αυτην μεσημβριας ουαι ημιν οτι κεκλικεν η ημερα οτι εκλειπουσιν αι σκιαι της εσπερας
5 Auf! Greifen wir an in der Nacht,
zerstören wir ihre Paläste!
5 αναστητε και αναβωμεν εν τη νυκτι και διαφθειρωμεν τα θεμελια αυτης
6 Denn so spricht der Herr der Heere: Fällt ihre Bäume
und werft einen Wall auf gegen Jerusalem! Das ist die Stadt, von der erwiesen ist:
Alles in ihr ist Unterdrückung.
6 οτι ταδε λεγει κυριος εκκοψον τα ξυλα αυτης εκχεον επι ιερουσαλημ δυναμιν ω πολις ψευδης ολη καταδυναστεια εν αυτη
7 Wie ein Brunnen sein Wasser sprudeln lässt,
so lässt sie ihre Schlechtigkeit sprudeln. Von Gewalttat und Unrecht hört man in ihr;
ständig sind mir vor Augen Leid und Misshandlung.
7 ως ψυχει λακκος υδωρ ουτως ψυχει κακια αυτης ασεβεια και ταλαιπωρια ακουσθησεται εν αυτη επι προσωπον αυτης δια παντος πονω και μαστιγι
8 Lass dich warnen, Jerusalem,
sonst trenne ich mich von dir, sonst mache ich dich zur Wüste,
zum Land ohne Bewohner.
8 παιδευθηση ιερουσαλημ μη αποστη η ψυχη μου απο σου μη ποιησω σε αβατον γην ητις ου κατοικηθησεται
9 So spricht der Herr der Heere: Genaue Nachlese wie am Weinstock
soll man halten am Rest Israels. Leg deine Hand an
wie ein Winzer an die Reben!
9 οτι ταδε λεγει κυριος καλαμασθε καλαμασθε ως αμπελον τα καταλοιπα του ισραηλ επιστρεψατε ως ο τρυγων επι τον καρταλλον αυτου
10 Zu wem soll ich reden
und wer wird mich hören, wenn ich mahne? Ihr Ohr ist ja unbeschnitten,
sie können nichts vernehmen. Das Wort des Herrn dient ihnen zum Spott;
es gefällt ihnen nicht.
10 προς τινα λαλησω και διαμαρτυρωμαι και ακουσεται ιδου απεριτμητα τα ωτα αυτων και ου δυνανται ακουειν ιδου το ρημα κυριου εγενετο αυτοις εις ονειδισμον ου μη βουληθωσιν αυτο ακουσαι
11 Darum bin ich erfüllt vom Zorn des Herrn,
bin es müde, ihn länger zurückzuhalten. - Gieß ihn aus über das Kind auf der Straße
und zugleich über die Schar der jungen Männer! Ja, alle werden gefangen genommen,
Mann und Frau, Greis und Hochbetagter.
11 και τον θυμον μου επλησα και επεσχον και ου συνετελεσα αυτους εκχεω επι νηπια εξωθεν και επι συναγωγην νεανισκων αμα οτι ανηρ και γυνη συλλημφθησονται πρεσβυτερος μετα πληρους ημερων
12 Ihre Häuser gehen an andere über,
die Felder und auch die Frauen. Denn ich strecke meine Hand aus
gegen die Bewohner des Landes - Spruch des Herrn.
12 και μεταστραφησονται αι οικιαι αυτων εις ετερους αγροι και αι γυναικες αυτων επι το αυτο οτι εκτενω την χειρα μου επι τους κατοικουντας την γην ταυτην λεγει κυριος
13 Sie sind doch alle, vom Kleinsten bis zum Größten,
nur auf Gewinn aus; vom Propheten bis zum Priester
betrügen sie alle.
13 οτι απο μικρου αυτων και εως μεγαλου παντες συνετελεσαντο ανομα απο ιερεως και εως ψευδοπροφητου παντες εποιησαν ψευδη
14 Den Schaden meines Volkes möchten sie leichthin heilen, indem sie rufen:
Heil, Heil! Aber kein Heil ist da.
14 και ιωντο το συντριμμα του λαου μου εξουθενουντες και λεγοντες ειρηνη ειρηνη και που εστιν ειρηνη
15 Schämen müssten sie sich,
weil sie Gräuel verüben. Doch sie schämen sich nicht;
Scham ist ihnen unbekannt. Deshalb müssen sie fallen,
wenn die anderen fallen. Sobald ich sie zur Rechenschaft ziehe,
werden sie stürzen, spricht der Herr.
15 κατησχυνθησαν οτι εξελιποσαν και ουδ' ως καταισχυνομενοι κατησχυνθησαν και την ατιμιαν αυτων ουκ εγνωσαν δια τουτο πεσουνται εν τη πτωσει αυτων και εν καιρω επισκοπης αυτων απολουνται ειπεν κυριος
16 So spricht der Herr: Stellt euch an die Wege und haltet Ausschau,
fragt nach den Pfaden der Vorzeit, fragt, wo der Weg zum Guten liegt;
geht auf ihm, so werdet ihr Ruhe finden für eure Seele.
Sie aber sagten: Wir gehen nicht.
16 ταδε λεγει κυριος στητε επι ταις οδοις και ιδετε και ερωτησατε τριβους κυριου αιωνιους και ιδετε ποια εστιν η οδος η αγαθη και βαδιζετε εν αυτη και ευρησετε αγνισμον ταις ψυχαις υμων και ειπαν ου πορευσομεθα
17 Auch habe ich Wächter für euch aufgestellt:
Achtet auf den Schall der Trompete!
Sie aber sagten: Wir achten nicht darauf.
17 κατεστακα εφ' υμας σκοπους ακουσατε της φωνης της σαλπιγγος και ειπαν ουκ ακουσομεθα
18 Darum hört, ihr Völker, und erkennt,
was ich ihnen antun will.
18 δια τουτο ηκουσαν τα εθνη και οι ποιμαινοντες τα ποιμνια αυτων
19 Höre es, Erde!
Schon bringe ich Unheil über dieses Volk
als die Frucht seiner bösen Gesinnung. Denn auf meine Worte haben sie nicht geachtet
und meine Weisung haben sie verschmäht.
19 ακουε γη ιδου εγω επαγω επι τον λαον τουτον κακα τον καρπον αποστροφης αυτων οτι των λογων μου ου προσεσχον και τον νομον μου απωσαντο
20 Was soll mir der Weihrauch aus Saba
und das gute Gewürzrohr aus fernem Land? Eure Brandopfer gefallen mir nicht,
eure Schlachtopfer sind mir nicht angenehm.
20 ινα τι μοι λιβανον εκ σαβα φερετε και κινναμωμον εκ γης μακροθεν τα ολοκαυτωματα υμων ουκ εισιν δεκτα και αι θυσιαι υμων ουχ ηδυναν μοι
21 Darum - so spricht der Herr: Ich lege diesem Volk Hindernisse in den Weg,
sodass sie darüber straucheln. Väter und Söhne zusammen,
einer wie der andere geht zugrunde.
21 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ιδου εγω διδωμι επι τον λαον τουτον ασθενειαν και ασθενησουσιν εν αυτη πατερες και υιοι αμα γειτων και ο πλησιον αυτου απολουνται
22 So spricht der Herr: Seht, ein Volk zieht vom Nordland heran,
ein großes Volk bricht auf
von den Grenzen der Erde.
22 ταδε λεγει κυριος ιδου λαος ερχεται απο βορρα και εθνη εξεγερθησεται απ' εσχατου της γης
23 Sie kommen mit Bogen und Sichelschwert,
grausam sind sie und ohne Erbarmen.Ihr Lärm gleicht dem Brausen des Meeres
und sie reiten auf Rossen, Krieger, zum Kampf gerüstet
gegen dich, Tochter Zion.
23 τοξον και ζιβυνην κρατησουσιν ιταμος εστιν και ουκ ελεησει φωνη αυτου ως θαλασσα κυμαινουσα εφ' ιπποις και αρμασιν παραταξεται ως πυρ εις πολεμον προς σε θυγατερ σιων
24 Kaum hörten wir diese Nachricht,
da erschlafften uns die Hände, es packte uns die Angst,
das Zittern wie eine Gebärende.
24 ηκουσαμεν την ακοην αυτων παρελυθησαν αι χειρες ημων θλιψις κατεσχεν ημας ωδινες ως τικτουσης
25 Geht nicht aufs Feld hinaus,
macht euch nicht auf den Weg;
denn der Feind greift zum Schwert - Grauen ringsum!
25 μη εκπορευεσθε εις αγρον και εν ταις οδοις μη βαδιζετε οτι ρομφαια των εχθρων παροικει κυκλοθεν
26 Tochter, mein Volk, leg das Trauerkleid an
und wälz dich im Staub! Halte Trauer wie um den einzigen Sohn, bitterste Klage:
«Ach, jählings kam über uns der Verwüster.»
26 θυγατερ λαου μου περιζωσαι σακκον καταπασαι εν σποδω πενθος αγαπητου ποιησαι σεαυτη κοπετον οικτρον οτι εξαιφνης ηξει ταλαιπωρια εφ' υμας
27 Zum Prüfer für mein Volk habe ich dich bestellt [zum Metallprüfer];
du sollst sein Verhalten erkennen und prüfen.
27 δοκιμαστην δεδωκα σε εν λαοις δεδοκιμασμενοις και γνωση με εν τω δοκιμασαι με την οδον αυτων
28 Sie alle sind schlimme Empörer,
Verleumder sind sie, Bronze und Eisen sind sie,
alle zusammen Verbrecher.
28 παντες ανηκοοι πορευομενοι σκολιως χαλκος και σιδηρος παντες διεφθαρμενοι εισιν
29 Der Blasebalg schnaubt,
doch das Blei bleibt unberührt vom Feuer. Umsonst versucht der Schmelzer zu schmelzen;
die Bösen lassen sich nicht ausscheiden.
29 εξελιπεν φυσητηρ απο πυρος εξελιπεν μολιβος εις κενον αργυροκοπος αργυροκοπει πονηρια αυτων ουκ ετακη
30 «Verworfenes Silber» nennt man sie;
denn verworfen hat sie der Herr.
30 αργυριον αποδεδοκιμασμενον καλεσατε αυτους οτι απεδοκιμασεν αυτους κυριος