Livre de Job 16

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Job prit la parole et dit:	1 Τοτε ο Ιωβ απεκριθη και ειπε?
2 J’ai entendu bien des choses de ce genre: vous êtes de tristes consolateurs!	2 Πολλα τοιαυτα ηκουσα? αθλιοι παρηγορηται εισθε παντες.
3 Ces paroles en l’air vont-elles bientôt finir? Quel besoin as-tu de discuter ainsi?	3 Εχουσι τελος αι ματαιολογιαι; η τι σε ενθαρρυνει εις το να αποκρινησαι;
4 Moi aussi, je pourrais parler comme vous si vous étiez à ma place, et moi à la vôtre. Je pourrais vous accabler de discours, et hocher la tête d’un air entendu.	4 Και εγω εδυναμην να λαλησω καθως σεις? εαν η ψυχη σας ητο εις τον τοπον της ψυχης μου, ηδυναμην να επισωρευσω λογους εναντιον σας, και να κινησω εναντιον σας την κεφαλην μου.
5 J’en aurais des mots, pour vous réconforter! je ne m’arrêterais pas.	5 Ηθελον σας ενισχυσει με το στομα μου, και η κινησις των χειλεων μου ηθελε σας ανακουφισει.
6 Mais si je parle, ma douleur ne se calme pas, et si je me tais, elle ne s’en va pas.	6 Αν λαλω, ο πονος μου δεν ανακουφιζεται? και αν σιωπω, ποια ελαττωσις γινεται εις εμε;
7 Car déjà la malveillance me pousse à bout, toute cette bande	7 Αλλα τωρα με υπερεβαρυνεν? ηρημωσας πασαν την συνοδιαν μου.
8 s’empare de moi. Elle s’est levée pour témoigner contre moi, elle me répond par des calomnies.	8 Και αι ρυτιδες με τας οποιας με εσημειωσας, ειναι μαρτυρια? και η ισχνοτης μου ανισταμενη εις εμε, μαρτυρει επι του προσωπου μου.
9 Dans leur colère ils me déchirent et me poursuivent, ils grincent des dents contre moi: mes adversaires me lancent des regards de haine.	9 Με διασπαραττει ο εχθρος μου εν τω θυμω αυτου και με μισει? τριζει τους οδοντας αυτου εναντιον μου? οξυνει τους οφθαλμους αυτου επ' εμε.
10 Ils me narguent de haut et leurs insultes m’atteignent comme des gifles; ils m’enserrent à m’étouffer.	10 Ανοιγουσι το στομα αυτων κατ' εμου? με τυπτουσι κατα της σιαγονος υβριστικως? συνηχθησαν ομου επ' εμε.
11 Oui, Dieu m’a livré à des hommes injustes, il me jette aux mains des méchants.	11 Ο Θεος με παρεδωκεν εις τον αδικον, και με ερριψεν εις χειρας ασεβων.
12 Quand tout allait bien il m’a brisé, il m’a pris par la nuque et m’a mis en pièces. Il a fait de moi sa cible.	12 Ημην εν ησυχια, και με κατεσπαραξε? και πιασας με απο του τραχηλου, με κατεσυντριψε, και με εθεσε σκοπον αυτου.
13 De partout me viennent ses flèches, sans pitié, il me transperce les reins et ma bile se répand sur le sol.	13 Οι τοξοται αυτου με περιεκυκλωσαν? διαπερα τα νεφρα μου, και δεν φειδεται? εκχεει την χολην μου επι την γην.
14 Blessure après blessure, comme un guerrier il ne me lâche pas.	14 Με συντριβει με πληγην επι πληγην? εδραμεν επ' εμε ως γιγας.
15 J’ai cousu un sac sur ma peau, j’ai plongé mon front dans la poussière.	15 Σακκον ερραψα επι το δερμα μου, και εμολυνα το κερας μου με χωμα.
16 Mon visage est rougi par les larmes, le tour de mes yeux est tout noir.	16 Το προσωπον μου κατεκαη υπο του κλαυθμου, και σκια θανατου ειναι επι των βλεφαρων μου?
17 Je n’ai pourtant pas commis de violence, et je priais d’un cœur pur.	17 ενω αδικια δεν υπαρχει εν ταις χερσι μου, και η προσευχη μου ειναι καθαρα.
18 Ô terre, ne cache pas mon sang, et que mon cri ne s’arrête pas en chemin!	18 Ω γη, μη σκεπασης το αιμα μου, και ας μη υπαρχη τοπος δια την κραυγην μου,
19 Mais voici que j’ai un témoin dans les cieux, j’ai là-haut un défenseur.	19 και τωρα, ιδου, ο μαρτυς μου ειναι εν τω ουρανω, και η μαρτυρια μου εν τοις υψιστοις.
20 Mon cri parle pour moi auprès de Dieu, tandis que mes larmes coulent devant lui.	20 Οι φιλοι μου ειναι οι εμπαιζοντες με? ο οφθαλμος μου σταλαζει δακρυα προς τον Θεον.
21 Ah, si l’homme pouvait discuter avec Dieu, tout comme un être humain fait avec son prochain! …	21 Να ητο δυνατον να διαδικαζηται τις προς τον Θεον, ως ανθρωπος προς τον πλησιον αυτου.
22 Il me reste bien peu des années de ma vie, et je suis déjà sur le chemin sans retour.	22 Διοτι ηλθον τα ηριθμημενα ετη? και θελω υπαγει την οδον, οποθεν δεν θελω επιστρεψει.