Księga Psalmów 9

¹ Kierownikowi chóru. Na modłę pieśni Mut labben. Psalm. Dawidowy.

² Chwalę Cię, Panie, całym sercem, opowiadam wszystkie cudowne Twe dzieła.

³ Cieszyć się będę i radować Tobą, psalm będę śpiewać na cześć Twego imienia, o Najwyższy.

⁴ Bo wrogowie moi się cofają, padają, giną sprzed Twego oblicza.

⁵ Boś Ty przeprowadził mój sąd i wyrok, zasiadając na tronie - Sędzio sprawiedliwy.

⁶ Zgromiłeś pogan, zgubiłeś występnych, imię ich na wieczne czasy wymazałeś.

⁷ Upadli wrogowie - w wieczyste ruiny, miasta poburzyłeś - przepadła o nich pamięć.

⁸ A Pan zasiada na wieki, swój tron ustawia, by sądzić.

⁹ Sam będzie sądził świat sprawiedliwie, wyda narodom bezstronny wyrok.

¹⁰ Niech Pan będzie ucieczką dla uciśnionego, ucieczką w czasach utrapienia.

¹¹ Ufają Tobie znający Twe imię, bo nie opuszczasz, Panie, tych, co Cię szukają.

¹² Psalm śpiewajcie Panu, co mieszka na Syjonie, pośród narodów głoście Jego dzieła,

¹³ bo mściciel krwi pamięta o ubogich, pamięta, a nie zapomina ich wołania.

¹⁴ Zmiłuj się nade mną, Panie, spójrz, jak mnie poniżają ci, "którzy mnie nienawidzą". Ty, co mnie wyprowadzasz z bram śmierci,

¹⁵ bym głosił całą Twą chwałę w bramach Córy Syjońskiej i weselił się Twoją pomocą.

¹⁶ Poganie wpadli w jamę, którą wykopali; noga ich uwięzła w sidle przez nich zastawionym.

¹⁷ Pan się objawił, sąd przeprowadził, w dzieła rąk swoich uwikła się występny.

¹⁸ Niechaj występni odejdą precz do Szeolu, wszystkie narody, co zapomniały o Bogu.

¹⁹ Bo ubogi nie pójdzie w zapomnienie na stałe, ufność nieszczęśliwych nigdy ich nie zawiedzie.

²⁰ Powstań, o Panie, by człowiek nie triumfował; osądź narody przed Twoim obliczem.

²¹ Przejmij ich, Panie, bojaźnią; niech wiedzą poganie, że są tylko ludźmi.