Księga Psalmów 51

¹ Kierownikowi chóru. Psalm. Dawida,

² gdy przybył do niego prorok Natan po jego grzechu z Batszebą.

³ Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość!

⁴ Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego!

⁵ Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną.

⁶ Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą, tak że się okazujesz sprawiedliwym w swym wyroku i prawym w swoim osądzie.

⁷ Oto zrodzony jestem w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka.

⁸ Oto Ty masz upodobanie w ukrytej prawdzie, naucz mnie tajników mądrości.

⁹ Pokrop mnie hizopem, a stanę się czysty, obmyj mnie, a nad śnieg wybieleję.

¹⁰ Spraw, bym usłyszał radość i wesele: niech się radują kości, któreś skruszył!

¹¹ Odwróć oblicze swe od moich grzechów i wymaż wszystkie moje przewinienia!

¹² Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!

¹³ Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego!

¹⁴ Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym!

¹⁵ Chcę nieprawych nauczyć dróg Twoich i nawrócą się do Ciebie grzesznicy.

¹⁶ Od krwi uwolnij mnie, Boże, mój Zbawco: niech mój język sławi Twoją sprawiedliwość!

¹⁷ Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę.

¹⁸ Ty się bowiem nie radujesz ofiarą i nie chcesz całopaleń, choćbym je dawał.

¹⁹ Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym.

²⁰ Panie, okaż Syjonowi łaskę w Twej dobroci: odbuduj mury Jeruzalem!

²¹ Wtedy będą Ci się podobać prawe ofiary, dary i całopalenia, wtedy będą składać cielce na Twoim ołtarzu.