Baruch 3

VULGATA	LXX
1 Et nunc, Domine omnipotens, Deus Israël, anima in angustiis, et spiritus anxius clamat ad te.	1 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ψυχη εν στενοις και πνευμα ακηδιων κεκραγεν προς σε
2 Audi, Domine, et miserere, quia Deus es misericors : et miserere nostri, quia peccavimus ante te :	2 ακουσον κυριε και ελεησον οτι ημαρτομεν εναντιον σου
3 quia tu sedes in sempiternum, et nos, peribimus in ævum ?	3 οτι συ καθημενος τον αιωνα και ημεις απολλυμενοι τον αιωνα
4 Domine omnipotens, Deus Israël, audi nunc orationem mortuorum Israël, et filiorum ipsorum qui peccaverunt ante te, et non audierunt vocem Domini Dei sui, et agglutinata sunt nobis mala.	4 κυριε παντοκρατωρ ο θεος ισραηλ ακουσον δη της προσευχης των τεθνηκοτων ισραηλ και υιων των αμαρτανοντων εναντιον σου οι ουκ ηκουσαν της φωνης κυριου θεου αυτων και εκολληθη ημιν τα κακα
5 Noli meminisse iniquitatum patrum nostrorum, sed memento manus tuæ et nominis tui in tempore isto :	5 μη μνησθης αδικιων πατερων ημων αλλα μνησθητι χειρος σου και ονοματος σου εν τω καιρω τουτω
6 quia tu es Dominus Deus noster, et laudabimus te, Domine :	6 οτι συ κυριος ο θεος ημων και αινεσομεν σε κυριε
7 quia propter hoc dedisti timorem tuum in cordibus nostris, et ut invocemus nomen tuum, et laudemus te in captivitate nostra, quia convertimur ab iniquitate patrum nostrorum, qui peccaverunt ante te.	7 οτι δια τουτο εδωκας τον φοβον σου επι καρδιαν ημων του επικαλεισθαι το ονομα σου και αινεσομεν σε εν τη αποικια ημων οτι απεστρεψαμεν απο καρδιας ημων πασαν αδικιαν πατερων ημων των ημαρτηκοτων εναντιον σου
8 Et ecce nos in captivitate nostra sumus hodie, qua nos dispersisti in improperium, et in maledictum, et in peccatum, secundum omnes iniquitates patrum nostrorum, qui recesserunt a te, Domine Deus noster.	8 ιδου ημεις σημερον εν τη αποικια ημων ου διεσπειρας ημας εκει εις ονειδισμον και εις αραν και εις οφλησιν κατα πασας τας αδικιας πατερων ημων οι απεστησαν απο κυριου θεου ημων
9 Audi, Israël, mandata vitæ : auribus percipe, ut scias prudentiam.	9 ακουε ισραηλ εντολας ζωης ενωτισασθε γνωναι φρονησιν
10 Quid est, Israël, quod in terra inimicorum es,	10 τι εστιν ισραηλ τι οτι εν γη των εχθρων ει επαλαιωθης εν γη αλλοτρια
11 inveterasti in terra aliena, coinquinatus es cum mortuis, deputatus es cum descendentibus in infernum ?	11 συνεμιανθης τοις νεκροις προσελογισθης μετα των εις αδου
12 Dereliquisti fontem sapientiæ :	12 εγκατελιπες την πηγην της σοφιας
13 nam si in via Dei ambulasses, habitasses utique in pace sempiterna.	13 τη οδω του θεου ει επορευθης κατωκεις αν εν ειρηνη τον αιωνα
14 Disce ubi sit prudentia, ubi sit virtus, ubi sit intellectus, ut scias simul ubi sit longiturnitas vitæ et victus, ubi sit lumen oculorum, et pax.	14 μαθε που εστιν φρονησις που εστιν ισχυς που εστιν συνεσις του γνωναι αμα που εστιν μακροβιωσις και ζωη που εστιν φως οφθαλμων και ειρηνη
15 Quis invenit locum ejus ? et quis intravit in thesauros ejus ?	15 τις ευρεν τον τοπον αυτης και τις εισηλθεν εις τους θησαυρους αυτης
16 Ubi sunt principes gentium, et qui dominantur super bestias quæ sunt super terram ?	16 που εισιν οι αρχοντες των εθνων και οι κυριευοντες των θηριων των επι της γης
17 qui in avibus cæli ludunt,	17 οι εν τοις ορνεοις του ουρανου εμπαιζοντες και το αργυριον θησαυριζοντες και το χρυσιον ω επεποιθεισαν ανθρωποι και ουκ εστιν τελος της κτησεως αυτων
18 qui argentum thesaurizant, et aurum, in quo confidunt homines, et non est finis acquisitionis eorum ? qui argentum fabricant, et solliciti sunt, nec est inventio operum illorum ?	18 οι το αργυριον τεκταινοντες και μεριμνωντες και ουκ εστιν εξευρεσις των εργων αυτων
19 Exterminati sunt, et ad inferos descenderunt, et alii loco eorum surrexerunt.	19 ηφανισθησαν και εις αδου κατεβησαν και αλλοι αντανεστησαν αντ' αυτων
20 Juvenes viderunt lumen, et habitaverunt super terram, viam autem disciplinæ ignoraverunt,	20 νεωτεροι ειδον φως και κατωκησαν επι της γης οδον δε επιστημης ουκ εγνωσαν
21 neque intellexerunt semitas ejus, neque filii eorum susceperunt eam : a facie ipsorum longe facta est ;	21 ουδε συνηκαν τριβους αυτης ουδε αντελαβοντο αυτης οι υιοι αυτων απο της οδου αυτων πορρω εγενηθησαν
22 non est audita in terra Chanaan, neque visa est in Theman.	22 ουδε ηκουσθη εν χανααν ουδε ωφθη εν θαιμαν
23 Filii quoque Agar, qui exquirunt prudentiam quæ de terra est, negotiatores Merrhæ et Theman, et fabulatores, et exquisitores prudentiæ et intelligentiæ : viam autem sapientiæ nescierunt, neque commemorati sunt semitas ejus.	23 ουτε υιοι αγαρ οι εκζητουντες την συνεσιν επι της γης οι εμποροι της μερραν και θαιμαν οι μυθολογοι και οι εκζητηται της συνεσεως οδον της σοφιας ουκ εγνωσαν ουδε εμνησθησαν τας τριβους αυτης
24 O Israël, quam magna est domus Dei, et ingens locus possessionis ejus !	24 ω ισραηλ ως μεγας ο οικος του θεου και επιμηκης ο τοπος της κτησεως αυτου
25 magnus est, et non habet finem : excelsus, et immensus.	25 μεγας και ουκ εχει τελευτην υψηλος και αμετρητος
26 Ibi fuerunt gigantes nominati illi, qui ab initio fuerunt, statura magna, scientes bellum.	26 εκει εγεννηθησαν οι γιγαντες οι ονομαστοι οι απ' αρχης γενομενοι ευμεγεθεις επισταμενοι πολεμον
27 Non hos elegit Dominus, neque viam disciplinæ invenerunt : propterea perierunt,	27 ου τουτους εξελεξατο ο θεος ουδε οδον επιστημης εδωκεν αυτοις
28 et quoniam non habuerunt sapientiam, interierunt propter suam insipientiam.	28 και απωλοντο παρα το μη εχειν φρονησιν απωλοντο δια την αβουλιαν αυτων
29 Quis ascendit in cælum, et accepit eam, et eduxit eam de nubibus ?	29 τις ανεβη εις τον ουρανον και ελαβεν αυτην και κατεβιβασεν αυτην εκ των νεφελων
30 Quis transfretavit mare, et invenit illam, et attulit illam super aurum electum ?	30 τις διεβη περαν της θαλασσης και ευρεν αυτην και οισει αυτην χρυσιου εκλεκτου
31 Non est qui possit scire vias ejus, neque qui exquirat semitas ejus :	31 ουκ εστιν ο γινωσκων την οδον αυτης ουδε ο ενθυμουμενος την τριβον αυτης
32 sed qui scit universa novit eam, et adinvenit eam prudentia sua qui præparavit terram in æterno tempore : et replevit eam pecudibus et quadrupedibus	32 αλλα ο ειδως τα παντα γινωσκει αυτην εξευρεν αυτην τη συνεσει αυτου ο κατασκευασας την γην εις τον αιωνα χρονον ενεπλησεν αυτην κτηνων τετραποδων
33 qui emittit lumen, et vadit, et vocavit illud, et obedit illi in tremore.	33 ο αποστελλων το φως και πορευεται εκαλεσεν αυτο και υπηκουσεν αυτω τρομω
34 Stellæ autem dederunt lumen in custodiis suis, et lætatæ sunt :	34 οι δε αστερες ελαμψαν εν ταις φυλακαις αυτων και ευφρανθησαν
35 vocatæ sunt, et dixerunt : Adsumus, et luxerunt ei cum jucunditate, qui fecit illas.	35 εκαλεσεν αυτους και ειπον παρεσμεν ελαμψαν μετ' ευφροσυνης τω ποιησαντι αυτους
36 Hic est Deus noster, et non æstimabitur alius adversus eum.	36 ουτος ο θεος ημων ου λογισθησεται ετερος προς αυτον
37 Hic adinvenit omnem viam disciplinæ, et tradidit illam Jacob puero suo, et Israël dilecto suo.	37 εξευρεν πασαν οδον επιστημης και εδωκεν αυτην ιακωβ τω παιδι αυτου και ισραηλ τω ηγαπημενω υπ' αυτου
38 Post hæc in terris visus est, et cum hominibus conversatus est.	38 μετα τουτο επι της γης ωφθη και εν τοις ανθρωποις συνανεστραφη