Giobbe 38

BIBBIA RICCIOTTI	GREEK BIBLE
1 - Prese allora a parlare il Signore a Giobbe dalla procella e disse:	1 Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε?
2 «Chi è costui che intreccia sentenze in discorsi da ignorante?	2 Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;
3 Ricingi pur da uomo [prode] i tuoi fianchi, io t'interrogherò e tu rispondimi.	3 Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ? διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.
4 Ov'eri tu quando io gettavo le fondamenta della terra? Dimmelo se hai intelligenza.	4 Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.
5 Chi fissò le sue dimensioni, che tu sappia? ovvero chi stese sovr'essa la livella?	5 Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ' αυτην;
6 Su che cosa stanno infisse le sue basi, o chi gettò la sua pietra angolare,	6 Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,
7 mentre m'innalzavano lodi in coro gli astri del mattino, ed esultavano tutti i figli di Dio?	7 οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;
8 Chi rinchiuse con porte il mare, quando eruppe come uscendo dall'utero?	8 η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;
9 quando io gli posi una nube come manto, e di caligine l'avvolsi come in fasce:	9 οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,
10 e lo circondai con i miei confini, mettendovi sbarra ed usci,	10 και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,
11 e dissi: - Fin qui verrai, ma non passerai oltre, e qui infrangerai i tuoi orgogliosi flutti? -	11 και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη? και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;
12 Hai tu forse, dacchè sei nato, dato legge al mattino, e insegnato all'aurora il posto suo?	12 Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,
13 sì che tu afferri e scuota i lembi della terra, e faccia sbalzare gli empii da essa:	13 δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ' αυτης;
14 trasformandosi ella qual creta d'un sigillo, e diventi [rossa] come un vestimento,	14 Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος? και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.
15 venendo sottratta agli empii la loro luce, e il braccio del violento sia spezzato.	15 Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ' αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.
16 Sei tu forse entrato nelle profondità del mare, e nel più recondito abisso ti sei tu aggirato?	16 Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;
17 Si sono forse dischiuse per te le porte della morte, e le porte tenebrose hai tu vedute?	17 Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;
18 Hai tu considerato la latitudine della terra? Dimmi, se sai tutto questo.	18 Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.
19 Qual è la strada per ove dimora la luce, e la tenebra dove sta di posto?	19 Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,
20 onde tu conduca ciascuna ai suoi confini, essendo esperto dei sentieri di sua dimora.	20 δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;
21 Sapevi tu allora che dovevi nascere? e conoscevi tu il numero dei giorni tuoi?	21 Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;
22 Sei tu entrato nei depositi della neve, e i depositi della grandine hai tu visitati?	22 Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,
23 quelli che ho preparato per i tempi di guerra, per il giorno di mischia e di battaglia?	23 τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;
24 Qual è la via per cui si diffonde la luce, e s'espande il calore sulla terra?	24 Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;
25 Chi ha segnato il corso alla pioggia impetuosa, e la strada al nembo tonante,	25 Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,
26 sì che piova su contrada ove l'uomo non è, sul deserto ove nessun mortale dimora,	26 δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,
27 per inondare il luogo impervio e desolatoe far germogliare erbe verdeggianti?	27 δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;
28 Chi è mai il padre della pioggia, o chi ha generato le stille della rugiada?	28 Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;
29 Dall'utero di chi, è uscito il ghiaccio, e la brina del cielo chi l'ha generata,	29 Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;
30 [allorchè] come pietra le acque s'induriscono, e la superficie dell'abisso si restringe?	30 Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.
31 Puoi tu forse legare le folgoranti stelle Pleiadi, ovver disperdere il giro di Arturo?	31 Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;
32 Fai uscire forse tu la stella mattutina a suo tempo, e quella vespertina fai sorgere sui figli della terra?	32 Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;
33 Conosci tu forse l'ordine del cielo, e determini la sua influenza sulla terra?	33 Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;
34 Alzi tu forse verso la nube la tua voce, affinchè un profluvio d'acqua ti ricopra?	34 Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;
35 Scagli tu forse i fulmini, che partanoe ritornando ti dicano: - Eccoci -?	35 Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;
36 Chi ha posto in seno all'uomo la sapienza? ovvero chi ha dato al gallo intelligenza?	36 Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;
37 Chi spiegherà la relazione dei cieli, e gli otri dei cieli chi può svuotare,	37 Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,
38 allorchè si rassoda [per siccità] la polvere sulla terra, e le zolle si ammassano insieme?	38 δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;
39 Prendi tu forse la preda per la leonessa, e la brama dei leoncelli tu sazii,	39 Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,
40 allorchè s'accovacciano nelle tane, e da dentro alle caverne stanno ad insidiare?	40 οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;
41 Chi fornisce nutrimento al corvo, quando i suoi piccoli gridano verso Dio, vagolando perchè non hanno cibo?	41 Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι' ελλειψιν τροφης;