Michea 3

¹ Et dixi:
“ Audite, principes Iacob
et duces domus Israel:
Numquid non vestrum est scire iudicium? ”.

² Sed odio habetis bonum et diligitis malum.
Violenter tollitis pelles eorum desuper eos
et carnem eorum desuper ossibus eorum.

³ Qui comedunt carnem populi mei
et pellem eorum desuper excoriant; et ossa eorum confringunt
et secant sicut carnem assam in lebete
et quasi carnem in medio ollae.

⁴ Tunc clamabunt ad Dominum,
et non exaudiet eos
et abscondet faciem suam ab eis
in tempore illo,
sicut pessima fecerunt opera sua.

⁵ Haec dicit Dominus super prophetas,
qui seducunt populum meum,
qui cum habent, quid mordeant dentibus suis,
praedicant pacem;
et, si quis non dederit in ore eorum quippiam,
sanctificant super eum proelium.

⁶ Propterea nox vobis sine visione erit,
et tenebrae vobis sine divinatione; et occumbet sol super prophetas,
et obtenebrabitur super eos dies.

⁷ Et confundentur videntes,
et confundentur divini,
et operient labia sua omnes,
quia non est responsum Dei.

⁸ Verumtamen ego repletus sum
fortitudine spiritus Domini,
iudicio et virtute,
ut annuntiem Iacob scelus suum
et Israel peccatum suum.

⁹ Audite hoc, principes domus Iacob
et iudices domus Israel,
qui abominamini iudicium
et omnia recta pervertitis,

¹⁰ qui aedificatis Sion in sanguinibus
et Ierusalem in iniquitate.

¹¹ Principes eius in muneribus iudicant,
et sacerdotes eius in mercede docent,
et prophetae eius in pecunia divinant;
et super Dominum requiescunt dicentes:
“ Numquid non Dominus in medio nostrum?
Non venient super nos mala ”.

¹² Propter hoc causa vestri
Sion quasi ager arabitur,
et Ierusalem quasi acervus lapidum erit,
et mons templi in excelsa silvarum.