Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 16


font
LXXDIODATI
1 -1 Le disposizioni dell’animo son dell’uomo; Ma la risposta della lingua è dal Signore
2 παντα τα εργα του ταπεινου φανερα παρα τω θεω οι δε ασεβεις εν ημερα κακη ολουνται2 Tutte le vie dell’uomo gli paiono pure; Ma il Signore pesa gli spiriti
3 -3 Rimetti le tue opere nel Signore, E i tuoi pensieri saranno stabiliti
4 -4 Il Signore ha fatto ogni cosa per sè stesso; Eziandio l’empio per lo giorno del male
5 ακαθαρτος παρα θεω πας υψηλοκαρδιος χειρι δε χειρας εμβαλων αδικως ουκ αθωωθησεται5 Chiunque è altiero d’animo è abbominevole al Signore; D’ora in ora egli non resterà impunito
6 -6 L’iniquità sarà purgata con benignità, e con verità; E per lo timor del Signore l’uomo si ritrae dal male
7 αρχη οδου αγαθης το ποιειν τα δικαια δεκτα δε παρα θεω μαλλον η θυειν θυσιας7 Quando il Signore gradisce le vie dell’uomo, Pacifica con lui eziandio i suoi nemici
8 ο ζητων τον κυριον ευρησει γνωσιν μετα δικαιοσυνης οι δε ορθως ζητουντες αυτον ευρησουσιν ειρηνην8 Meglio vale poco con giustizia, Che grandi entrate senza dirittura
9 παντα τα εργα του κυριου μετα δικαιοσυνης φυλασσεται δε ο ασεβης εις ημεραν κακην9 Il cuor dell’uomo delibera della sua via; Ma il Signore dirizza i suoi passi
10 μαντειον επι χειλεσιν βασιλεως εν δε κρισει ου μη πλανηθη το στομα αυτου10 Indovinamento è nelle labbra del re; La sua bocca non falla nel giudicio
11 ροπη ζυγου δικαιοσυνη παρα κυριω τα δε εργα αυτου σταθμια δικαια11 La stadera, e le bilance giuste son del Signore; Tutti i pesi del sacchetto son sua opera
12 βδελυγμα βασιλει ο ποιων κακα μετα γαρ δικαιοσυνης ετοιμαζεται θρονος αρχης12 Operare empiamente è abbominevole ai re; Perciocchè il trono sarà stabilito per giustizia
13 δεκτα βασιλει χειλη δικαια λογους δε ορθους αγαπα13 Le labbra giuste son quelle che i re gradiscono; Ed essi amano chi parla dirittamente
14 θυμος βασιλεως αγγελος θανατου ανηρ δε σοφος εξιλασεται αυτον14 L’ira del re son messi di morte; Ma l’uomo savio la placherà.
15 εν φωτι ζωης υιος βασιλεως οι δε προσδεκτοι αυτω ωσπερ νεφος οψιμον15 Nella chiarezza della faccia del re vi è vita; E la sua benevolenza è come la nuvola della pioggia della stagione della ricolta
16 νοσσιαι σοφιας αιρετωτεραι χρυσιου νοσσιαι δε φρονησεως αιρετωτεραι υπερ αργυριον16 Quant’è egli cosa migliore acquistar sapienza che oro! E quant’è egli cosa più eccellente acquistar prudenza che argento!
17 τριβοι ζωης εκκλινουσιν απο κακων μηκος δε βιου οδοι δικαιοσυνης ο δεχομενος παιδειαν εν αγαθοις εσται ο δε φυλασσων ελεγχους σοφισθησεται ος φυλασσει τας εαυτου οδους τηρει την εαυτου ψυχην αγαπων δε ζωην αυτου φεισεται στοματος αυτου17 La strada degli uomini diritti è di stornarsi dal male; Chi osserva la sua via guarda l’anima sua
18 προ συντριβης ηγειται υβρις προ δε πτωματος κακοφροσυνη18 La superbia viene davanti alla ruina, E l’alterezza dello spirito davanti alla caduta
19 κρεισσων πραυθυμος μετα ταπεινωσεως η ος διαιρειται σκυλα μετα υβριστων19 Meglio è essere umile di spirito co’ mansueti, Che spartir le spoglie con gli altieri
20 συνετος εν πραγμασιν ευρετης αγαθων πεποιθως δε επι θεω μακαριστος20 Chi è intendente nella parola troverà bene; E beato chi si confida nel Signore
21 τους σοφους και συνετους φαυλους καλουσιν οι δε γλυκεις εν λογω πλειονα ακουσονται21 Il savio di cuore sarà chiamato intendente; E la dolcezza delle labbra aggiugnerà dottrina
22 πηγη ζωης εννοια τοις κεκτημενοις παιδεια δε αφρονων κακη22 Il senno è una fonte di vita in coloro che ne son dotati; Ma l’ammaestramento degli stolti è stoltizia
23 καρδια σοφου νοησει τα απο του ιδιου στοματος επι δε χειλεσιν φορεσει επιγνωμοσυνην23 Il cuor dell’uomo savio rende avveduta la sua bocca, E aggiunge dottrina alle sue labbra
24 κηρια μελιτος λογοι καλοι γλυκασμα δε αυτων ιασις ψυχης24 I detti soavi sono un favo di miele, Dolcezza all’anima, e medicina alle ossa
25 εισιν οδοι δοκουσαι ειναι ορθαι ανδρι τα μεντοι τελευταια αυτων βλεπει εις πυθμενα αδου25 Vi è tal via che pare diritta all’uomo, Il fine della quale son le vie della morte
26 ανηρ εν πονοις πονει εαυτω και εκβιαζεται εαυτου την απωλειαν ο μεντοι σκολιος επι τω εαυτου στοματι φορει την απωλειαν26 L’anima di chi si affatica si affatica per lui stesso; Perciocchè la sua bocca lo preme
27 ανηρ αφρων ορυσσει εαυτω κακα επι δε των εαυτου χειλεων θησαυριζει πυρ27 L’uomo scellerato apparecchia del male; E in su le sue labbra vi è come un fuoco ardente.
28 ανηρ σκολιος διαπεμπεται κακα και λαμπτηρα δολου πυρσευει κακοις και διαχωριζει φιλους28 L’uomo perverso commette contese; E chi va sparlando disunisce gli amici
29 ανηρ παρανομος αποπειραται φιλων και απαγει αυτους οδους ουκ αγαθας29 L’uomo violento seduce il suo compagno, E lo conduce per una via che non è buona.
30 στηριζων οφθαλμους αυτου λογιζεται διεστραμμενα οριζει δε τοις χειλεσιν αυτου παντα τα κακα ουτος καμινος εστιν κακιας30 Chi chiude gli occhi macchinando perversità, Dimena le labbra quando ha compiuto il male
31 στεφανος καυχησεως γηρας εν δε οδοις δικαιοσυνης ευρισκεται31 La canutezza è una corona gloriosa; Ella si troverà nella via della giustizia
32 κρεισσων ανηρ μακροθυμος ισχυρου ο δε κρατων οργης κρεισσων καταλαμβανομενου πολιν32 Meglio vale chi è lento all’ira, che il forte; E meglio vale chi signoreggia il suo cruccio, che un prenditor di città
33 εις κολπους επερχεται παντα τοις αδικοις παρα δε κυριου παντα τα δικαια33 La sorte è gittata nel grembo; Ma dal Signore procede tutto il giudicio di essa