ΙΩΒ - Giobbe - Job 36

LXX	JERUSALEM
1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει	1 Elihu continua et dit:
2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις	2 Patiente un peu et laisse-moi t'instruire, car je n'ai pas tout dit en faveur de Dieu.
3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω	3 Je veux tirer mon savoir de très loin, pour justifier mon Créateur.
4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις	4 En vérité, mes paroles ignorent le mensonge, et un homme d'une science accomplie est près de toi.
5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας	5 Dieu ne rejette pas l'homme au coeur pur,
6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει	6 il ne laisse pas vivre le méchant en pleine force. Il rend justice aux pauvres,
7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται	7 fait prévaloir les droits du juste. Lorsqu'il élève des rois au trône et que s'exaltent ceux qui siègent pourtoujours,
8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας	8 alors il les lie avec des chaînes, ils sont pris dans les liens de l'affliction.
9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν	9 Il les éclaire sur leurs actes, sur les fautes d'orgueil qu'ils ont commises.
10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας	10 A leurs oreilles il fait entendre un avertissement, leur ordonne de se détourner du mal.
11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις	11 S'ils écoutent et se montrent dociles, leurs jours s'achèvent dans le bonheur et leurs années dans lesdélices.
12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν	12 Sinon, ils passent par le Canal et ils périssent en insensés.
13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους	13 Oui, les endurcis, qui gardent leur colère et ne crient pas à l'aide quand il les enchaîne,
14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων	14 meurent en pleine jeunesse et leur vie est méprisée.
15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει	15 Mais il sauve le pauvre par sa pauvreté, il l'avertit dans sa misère.
16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος	16 Toi aussi, il veut t'arracher à l'angoisse. Tandis que tu jouissais d'une abondance sans restriction etque la graisse débordait sur ta table,
17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα	17 tu n'instruisais pas le procès des méchants, et ne faisais pas droit à l'orphelin.
18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις	18 Prends garde d'être séduit par l'abondance, corrompu par de riches présents.
19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν	19 Fais comparaître le grand comme l'homme sans or, l'homme au bras puissant comme le faible.
20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων	20 N'écrase pas ceux qui te sont étrangers pour mettre à leur place ta parenté.
21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας	21 Garde-toi de te porter vers l'injustice, car c'est pour cela que l'affliction t'éprouve.
22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης	22 Vois, Dieu est sublime par sa force et quel maître lui comparer?
23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα	23 Qui lui a indiqué la voie à suivre, qui oserait lui dire: "Tu as commis l'injustice?"
24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες	24 Songe plutôt à magnifier son oeuvre, que l'homme a célébrée par des cantiques.
25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι	25 C'est un spectacle offert à tous, à distance l'homme la regarde.
26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος	26 Oui, Dieu est si grand qu'il dépasse notre science, et le nombre de ses ans reste incalculable.
27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην	27 C'est lui qui réduit les gouttes d'eau, pulvérise la pluie en brouillard.
28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος	28 Et les nuages déversent celle-ci, la font ruisseler sur la foule humaine.
29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου	29 Qui comprendra encore les déploiements de sa nuée, le grondement menaçant de sa tente?
30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν	30 Il répand un brouillard devant lui, couvre les sommets des montagnes.
31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι	31 Par eux il sustente les peuples, leur donne la nourriture en abondance.
32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι	32 A pleines mains, il soulève l'éclair et lui fixe le but à atteindre.
33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας	33 Son fracas en annonce la venue, la colère s'enflamme contre l'iniquité.