ΙΩΒ - Giobbe - Job 36

LXX	Biblia Tysiąclecia
1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει	1 Dodał jeszcze Elihu, i rzekł:
2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις	2 Poczekaj chwilkę, wyjaśnię, bo jeszcze mam słowa od Boga.
3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω	3 Daleko poniosę swą wiedzę, by ukazać sprawiedliwość Stwórcy.
4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις	4 Naprawdę, nie mówię podstępnie, prawdziwie jest mędrzec przed tobą.
5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας	5 Oto Bóg nie odrzuca potężnych, umysłów potężnych duchem,
6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει	6 ale ciemięzcy żyć nie dozwoli, ubogim przyznaje słuszność,
7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται	7 nie spuszcza oka z uczciwych, osadza ich na tronach z królami, wywyższa ich po wsze czasy.
8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας	8 Gdy powrozami związani, w kajdany nędzy zostaną zakuci,
9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν	9 wtedy im stawia przed oczy ich czyny, by ciężkość przestępstw widzieli.
10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας	10 Otwiera im uszy na radę, namawia: od zła niech odstąpią!
11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις	11 Gdy usłuchają z poddaniem, dni płyną im w dobrobycie, a lata mijają w szczęściu.
12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν	12 Niewierni muszą zginąć od dzidy, wyginą z braku rozumu.
13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους	13 Ludzie zatwardziali gniew chowają, związani nie chcą ratunku;
14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων	14 wyginą za dni młodości, a życie ich godne pogardy.
15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει	15 Biednego On ratuje przez nędzę, cierpieniem otwiera mu uszy.
16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος	16 I ciebie chce On wybawić z nieszczęść, przed tobą jest dal, nie cieśnina, i stół opływający tłuszczem.
17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα	17 Lecz ty osądzasz jak niewierny. Dosięgną cię prawa i sądy.
18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις	18 Strzeż się, by cię nie zwiodła obfitość i nie zmylił hojny okup.
19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν	19 Czy skłoni Mocarza twój krzyk bólu, choćbyś wytężył swe siły?
20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων	20 Spróbuj nie wzdychać do nocy, w której odchodzą najbliżsi.
21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας	21 Strzeż się, a zła unikaj! Przez nie dosięgła cię nędza.
22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης	22 Wielki jest Bóg w swej wszechmocy, któż takim mistrzem jak On?
23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα	23 Kto Jego drogę chce zganić? Kto powie: źle uczyniłeś?
24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες	24 Staraj się chwalić Jego dzieła, gdy o nich się pieśni układa.
25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι	25 Ogląda je każdy z radością, choć widzi je tylko z daleka.
26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος	26 Wielki jest Bóg, choć nieznany, lat Jego nikt nie policzy .
27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην	27 On krople wody podnosi i mgłę na deszcz skrapla,
28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος	28 one płyną z nieba wysoko, obficie spływają na ludzi.
29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου	29 A kto pojmuje warstwę chmur i huk niebieskiego namiotu?
30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν	30 On, Najwyższy, ogniem zieje i zakrywa podstawy morza.
31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι	31 Tak utrzymuje ludzi i żywność im daje obficie.
32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι	32 Błyskawicą zbrojne ma ręce, wskazuje jej cel oznaczony,
33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας	33 głos przeciw niemu wydaje: zazdrosny gniew na nieprawość.