Knjiga o Jobu 36

Biblija Hrvatski	GREEK BIBLE
1 Elihu nastavi i reče:	1 Και ο Ελιου εξηκολουθησε και ειπεν?
2 »Strpi se malo, pa ću te poučit’, jer još nisam sve rekao za Boga.	2 Υπομεινον με ολιγον, και θελω σε διδαξει? διοτι εχω ετι λογους υπερ του Θεου.
3 Izdaleka ću svoje iznijet’ znanje da Stvoritelja svojega opravdam.	3 Θελω λαβει τα επιχειρηματα μου μακροθεν, και θελω αποδωσει δικαιοσυνην εις τον Ποιητην μου?
4 Zaista, za laž ne znaju mi riječi, uza te je čovjek znanjem savršen.	4 διοτι οι λογοι μου επ' αληθειας δεν θελουσιν εισθαι ψευδεις? πλησιον σου ειναι ο τελειος κατα την γνωσιν.
5 Gle, Bog je silan, ali ne prezire, silan je snagom razuma svojega.	5 Ιδου, ο Θεος ειναι ισχυρος, ομως δεν καταφρονει ουδενα? ισχυρος εις δυναμιν σοφιας.
6 Opakome on živjeti ne daje, nevoljnicima pravicu pribavlja.	6 Δεν θελει ζωοποιησει τον ασεβη? εις δε τους πτωχους διδει το δικαιον.
7 S pravednikâ on očiju ne skida, na prijestolje ih diže uz kraljeve da bi dovijeka bili uzvišeni.	7 Δεν αποσυρει τους οφθαλμους αυτου απο των δικαιων, αλλα και μετα βασιλεων βαλλει αυτους επι θρονου? μαλιστα καθιζει αυτους διαπαντος, και ειναι υψωμενοι.
8 Ako su negvam’ oni okovani i užetima nevolje sputani,	8 Και εαν ηθελον εισθαι δεδεμενοι με δεσμα και πιασθη με σχοινια θλιψεως,
9 djela njihova on im napominje, kazuje im grijeh njine oholosti.	9 τοτε φανερονει εις αυτους τα εργα αυτων και τας παραβασεις αυτων, οτι υπερηυξησαν,
10 Tad im otvara uho k opomeni i poziva ih da se zla okane.	10 και ανοιγει το ωτιον αυτων εις διδασκαλιαν, και απο της ανομιας προσταζει να επιστρεψωσιν.
11 Poslušaju li te mu se pokore, dani im završavaju u sreći, u užicima godine njihove.	11 Εαν υπακουσωσι και δουλευσωσι, θελουσι τελειωσει τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευφροσυναις.
12 Ne slušaju li, od koplja umiru, zaglave, sami ne znajući kako.	12 Αλλ' εαν δεν υπακουσωσι, θελουσι διαπερασθη υπο ρομφαιας και θελουσι τελευτησει εν αγνωσια.
13 A srca opaka mržnju njeguju, ne ištu pomoć kad ih on okuje;	13 Οι δε υποκριται την καρδιαν επισωρευουσιν οργην? δεν θελουσι βοησει οταν δεση αυτους?
14 u cvatu svoga dječaštva umiru i venu poput hramskih milosnika.	14 αυτοι αποθνησκουσιν εν τη νεοτητι, και η ζωη αυτων τελειονει μεταξυ των ασελγων.
15 Nevoljnog on bijedom njegovom spašava i u nesreći otvara mu oči:	15 Λυτρονει τον τεθλιμμενον εν τη θλιψει αυτου και ανοιγει τα ωτα αυτων εν συμφορα?
16 izbavit će te iz ždrijela tjeskobe k prostranstvima bezgraničnim izvesti, k prepunu stolu mesa pretiloga.	16 και ουτως ηθελε σε εκβαλει απο της στενοχωριας εις ευρυχωριαν, οπου δεν υπαρχει στενοχωρια? και το παρατιθεμενον επι της τραπεζης σου θελει εισθαι πληρες παχους.
17 Ako sudio nisi opakima, ako si pravo krnjio siroti,	17 Αλλα συ εξεπληρωσας δικην ασεβους? δικη και κρισις θελουσι σε καταλαβει.
18 nek’ te obilje odsad ne zavede i nek’ te dar prebogat ne iskvari.	18 Επειδη υπαρχει θυμος, προσεχε μη σε εξαφανιση δια της προσβολης αυτου? τοτε ουδε μεγα λυτρον ηθελε σε λυτρωσει.
19 Nek’ ti je gavan k’o čovjek bez zlata, a čovjek jake ruke poput slaba.	19 Θελει αποβλεψει εις τα πλουτη σου, ουτε εις χρυσιον ουτε εις πασαν την ισχυν της δυναμεως;
20 Ne goni one koji su ti tuđi da rodbinu na njino mjesto staviš.	20 Μη επιποθει την νυκτα, καθ' ην οι λαοι εκκοπτονται εν τω τοπω αυτων.
21 Pazi se da u nepravdu ne skreneš, jer zbog nje snađe tebe iskušenje.«	21 Προσεχε, μη στραφης προς την ανομιαν? διοτι συ προεκρινας τουτο μαλλον παρα την θλιψιν.
22 »Gle, uzvišen je Bog u svojoj snazi! Zar učitelja ima poput njega?	22 Ιδου, ο Θεος ειναι υψωμενος δια της δυναμεως αυτου? τις διδασκει ως αυτος;
23 Tko je njemu put njegov odredio? Tko će mu reći: ‘Radio si krivo’?	23 Τις διωρισεν εις αυτον την οδον αυτου; η τις δυναται να ειπη, Επραξας ανομιαν;
24 Spomeni se veličati mu djelo što ga pjesmama ljudi opjevaše.	24 Ενθυμου να μεγαλυνης το εργον αυτου, το οποιον θεωρουσιν οι ανθρωποι.
25 S udivljenjem svijet čitav ga promatra, divi se čovjek, pa ma izdaleka.	25 Πας ανθρωπος βλεπει αυτο? ο ανθρωπος θεωρει αυτο μακροθεν.
26 Veći je Bog no što pojmit’ možemo, nedokučiv je broj ljeta njegovih!	26 Ιδου, ο Θεος ειναι μεγας και ακατανοητος εις ημας, και ο αριθμος των ετων αυτου ανεξερευνητος.
27 U visini on skuplja kapi vode te dažd u paru i maglu pretvara.	27 Οταν ανασυρη τας ρανιδας του υδατος, αυται καταχεουσιν εκ των ατμων αυτου βροχην,
28 Pljuskovi tada pljušte iz oblaka, po mnoštvu ljudskom dažde obilato.	28 την οποιαν τα νεφη ραινουσιν? αφθονως σταλαζουσιν επι τον ανθρωπον.
29 Tko li će shvatit’ širenje oblaka, tutnjavu strašnu njegovih šatora?	29 Δυναται τις ετι να εννοηση τας εφαπλωσεις των νεφελων, τον κροτον της σκηνης αυτου;
30 Gle, on nad sobom razastire svjetlost i dno morsko on vodama pokriva.	30 Ιδου, εφαπλονει το φως αυτου επ' αυτην και σκεπαζει τους πυθμενας της θαλασσης?
31 Pomoću njih on podiže narode, u izobilju hranom ih dariva.	31 επειδη δι' αυτων δικαζει τους λαους και διδει τροφην αφθονως.
32 On munju drži objema rukama i kazuje joj kamo će zgoditi.	32 Εν ταις παλαμαις αυτου κρυπτει την αστραπην? και προσταζει αυτην εις ο, τι εχει να απαντηση.
33 Glasom gromovnim sebe navješćuje, stiže s gnjevom da zgromi opačinu.	33 Παραγγελλει εις αυτην υπερ του φιλου αυτου, κατα δε του ασεβους ετοιμαζει οργην.