Proverbs 5

NEW JERUSALEM	LXX
1 My son, pay attention to my wisdom, listen careful y to what I know;	1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους
2 so that you may preserve discretion and your lips may guard knowledge. Take no notice of a loose-living woman,	2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι
3 for the lips of the adulteress drip with honey, her palate is more unctuous than oil,	3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα
4 but in the end she is bitter as wormwood, sharp as a two-edged sword.	4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου
5 Her feet go down to death, Sheol the goal of her steps;	5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται
6 far from fol owing the path of life, her course is uncertain and she does not know it.	6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι
7 And now, son, listen to me, never deviate from what I say:	7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους
8 set your course as far from her as possible, go nowhere near the door of her house,	8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης
9 or she wil hand over your honour to others, the years of your life to a man without pity,	9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν
10 and strangers wil batten on your property, and your produce go to the house of a stranger,	10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν
11 and, at your ending, your body and flesh having been consumed, you wil groan	11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου
12 and exclaim, 'Alas, I hated discipline, my heart spurned al correction;	12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου
13 I would not attend to the voice of my masters, I would not listen to those who tried to teach me.	13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου
14 Now I have come to nearly every kind of misery, in the assembly and in the community.'	14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης
15 Drink the water from your own storage-well, fresh water from your own spring.	15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης
16 Even if your fountains overflow outside, your streams of water in the public squares:	16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα
17 let them be for you alone, and not for strangers with you.	17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι
18 May your fountain-head be blessed! Find joy with the wife you married in your youth,	18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου
19 fair as a hind, graceful as a fawn: hers the breasts that ever fill you with delight, hers the love that everholds you captive.	19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση
20 Why be seduced, my son, by someone else's wife, and fondle the breast of a woman who belongs toanother?	20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας
21 For the eyes of Yahweh observe human ways, and survey al human paths.	21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει
22 The wicked is snared in his own misdeeds, is caught in the meshes of his own sin.	22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται
23 For want of discipline, he dies, led astray by his own excessive folly.	23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην