Proverbs 8

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 Does not Wisdom call, and Understanding raise her voice?	1 συ την σοφιαν κηρυξεις ινα φρονησις σοι υπακουση
2 On the top of the heights along the road, at the crossroads she takes her stand;	2 επι γαρ των υψηλων ακρων εστιν ανα μεσον δε των τριβων εστηκεν
3 By the gates at the approaches of the city, in the entryways she cries aloud:	3 παρα γαρ πυλαις δυναστων παρεδρευει εν δε εισοδοις υμνειται
4 "To you, O men, I call; my appeal is to the children of men.	4 υμας ω ανθρωποι παρακαλω και προιεμαι εμην φωνην υιοις ανθρωπων
5 You simple ones, gain resource, you fools, gain sense.	5 νοησατε ακακοι πανουργιαν οι δε απαιδευτοι ενθεσθε καρδιαν
6 "Give heed! for noble things I speak; honesty opens my lips.	6 εισακουσατε μου σεμνα γαρ ερω και ανοισω απο χειλεων ορθα
7 Yes, the truth my mouth recounts, but the wickedness my lips abhor.	7 οτι αληθειαν μελετησει ο φαρυγξ μου εβδελυγμενα δε εναντιον εμου χειλη ψευδη
8 Sincere are all the words of my mouth, no one of them is wily or crooked;	8 μετα δικαιοσυνης παντα τα ρηματα του στοματος μου ουδεν εν αυτοις σκολιον ουδε στραγγαλωδες
9 All of them are plain to the man of intelligence, and right to those who attain knowledge.	9 παντα ενωπια τοις συνιουσιν και ορθα τοις ευρισκουσι γνωσιν
10 Receive my instruction in preference to silver, and knowledge rather than choice gold.	10 λαβετε παιδειαν και μη αργυριον και γνωσιν υπερ χρυσιον δεδοκιμασμενον ανθαιρεισθε δε αισθησιν χρυσιου καθαρου
11 (For Wisdom is better than corals, and no choice possessions can compare with her.)	11 κρεισσων γαρ σοφια λιθων πολυτελων παν δε τιμιον ουκ αξιον αυτης εστιν
12 "I, Wisdom, dwell with experience, and judicious knowledge I attain.	12 εγω η σοφια κατεσκηνωσα βουλην και γνωσιν και εννοιαν εγω επεκαλεσαμην
13 (The fear of the LORD is to hate evil;) Pride, arrogance, the evil way, and the perverse mouth I hate.	13 φοβος κυριου μισει αδικιαν υβριν τε και υπερηφανιαν και οδους πονηρων μεμισηκα δε εγω διεστραμμενας οδους κακων
14 Mine are counsel and advice; Mine is strength; I am understanding.	14 εμη βουλη και ασφαλεια εμη φρονησις εμη δε ισχυς
15 By me kings reign, and lawgivers establish justice;	15 δι' εμου βασιλεις βασιλευουσιν και οι δυνασται γραφουσιν δικαιοσυνην
16 By me princes govern, and nobles; all the rulers of earth.	16 δι' εμου μεγιστανες μεγαλυνονται και τυραννοι δι' εμου κρατουσι γης
17 "Those who love me I also love, and those who seek me find me.	17 εγω τους εμε φιλουντας αγαπω οι δε εμε ζητουντες ευρησουσιν
18 With me are riches and honor, enduring wealth and prosperity.	18 πλουτος και δοξα εμοι υπαρχει και κτησις πολλων και δικαιοσυνη
19 My fruit is better than gold, yes, than pure gold, and my revenue than choice silver.	19 βελτιον εμε καρπιζεσθαι υπερ χρυσιον και λιθον τιμιον τα δε εμα γενηματα κρεισσω αργυριου εκλεκτου
20 On the way of duty I walk, along the paths of justice,	20 εν οδοις δικαιοσυνης περιπατω και ανα μεσον τριβων δικαιωματος αναστρεφομαι
21 Granting wealth to those who love me, and filling their treasuries.	21 ινα μερισω τοις εμε αγαπωσιν υπαρξιν και τους θησαυρους αυτων εμπλησω αγαθων [21α] εαν αναγγειλω υμιν τα καθ' ημεραν γινομενα μνημονευσω τα εξ αιωνος αριθμησαι
22 "The LORD begot me, the first-born of his ways, the forerunner of his prodigies of long ago;	22 κυριος εκτισεν με αρχην οδων αυτου εις εργα αυτου
23 From of old I was poured forth, at the first, before the earth.	23 προ του αιωνος εθεμελιωσεν με εν αρχη
24 When there were no depths I was brought forth, when there were no fountains or springs of water;	24 προ του την γην ποιησαι και προ του τας αβυσσους ποιησαι προ του προελθειν τας πηγας των υδατων
25 Before the mountains were settled into place, before the hills, I was brought forth;	25 προ του ορη εδρασθηναι προ δε παντων βουνων γεννα με
26 While as yet the earth and the fields were not made, nor the first clods of the world.	26 κυριος εποιησεν χωρας και αοικητους και ακρα οικουμενα της υπ' ουρανον
27 "When he established the heavens I was there, when he marked out the vault over the face of the deep;	27 ηνικα ητοιμαζεν τον ουρανον συμπαρημην αυτω και οτε αφωριζεν τον εαυτου θρονον επ' ανεμων
28 When he made firm the skies above, when he fixed fast the foundations of the earth;	28 ηνικα ισχυρα εποιει τα ανω νεφη και ως ασφαλεις ετιθει πηγας της υπ' ουρανον
29 When he set for the sea its limit, so that the waters should not transgress his command;	29 και ισχυρα εποιει τα θεμελια της γης
30 Then was I beside him as his craftsman, and I was his delight day by day, Playing before him all the while,	30 ημην παρ' αυτω αρμοζουσα εγω ημην η προσεχαιρεν καθ' ημεραν δε ευφραινομην εν προσωπω αυτου εν παντι καιρω
31 playing on the surface of his earth; and I found delight in the sons of men.	31 οτε ευφραινετο την οικουμενην συντελεσας και ενευφραινετο εν υιοις ανθρωπων
32 "So now, O children, listen to me;	32 νυν ουν υιε ακουε μου
33 instruction and wisdom do not reject! Happy the man who obeys me, and happy those who keep my ways,	33 -
34 Happy the man watching daily at my gates, waiting at my doorposts;	34 μακαριος ανηρ ος εισακουσεται μου και ανθρωπος ος τας εμας οδους φυλαξει αγρυπνων επ' εμαις θυραις καθ' ημεραν τηρων σταθμους εμων εισοδων
35 For he who finds me finds life, and wins favor from the LORD;	35 αι γαρ εξοδοι μου εξοδοι ζωης και ετοιμαζεται θελησις παρα κυριου
36 But he who misses me harms himself; all who hate me love death."	36 οι δε εις εμε αμαρτανοντες ασεβουσιν τας εαυτων ψυχας και οι μισουντες με αγαπωσιν θανατον