ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 6

LXX	VULGATA
1 υιε εαν εγγυηση σον φιλον παραδωσεις σην χειρα εχθρω	1 Fili mi, si spoponderis pro amico tuo, defixisti apud extraneum manum tuam :
2 παγις γαρ ισχυρα ανδρι τα ιδια χειλη και αλισκεται χειλεσιν ιδιου στοματος	2 illaqueatus es verbis oris tui, et captus propriis sermonibus.
3 ποιει υιε α εγω σοι εντελλομαι και σωζου ηκεις γαρ εις χειρας κακων δια σον φιλον ιθι μη εκλυομενος παροξυνε δε και τον φιλον σου ον ενεγυησω	3 Fac ergo quod dico, fili mi, et temetipsum libera, quia incidisti in manum proximi tui. Discurre, festina, suscita amicum tuum.
4 μη δως υπνον σοις ομμασιν μηδε επινυσταξης σοις βλεφαροις	4 Ne dederis somnum oculis tuis, nec dormitent palpebræ tuæ.
5 ινα σωζη ωσπερ δορκας εκ βροχων και ωσπερ ορνεον εκ παγιδος	5 Eruere quasi damula de manu, et quasi avis de manu aucupis.
6 ιθι προς τον μυρμηκα ω οκνηρε και ζηλωσον ιδων τας οδους αυτου και γενου εκεινου σοφωτερος	6 Vade ad formicam, o piger, et considera vias ejus, et disce sapientiam.
7 εκεινω γαρ γεωργιου μη υπαρχοντος μηδε τον αναγκαζοντα εχων μηδε υπο δεσποτην ων	7 Quæ cum non habeat ducem, nec præceptorem, nec principem,
8 ετοιμαζεται θερους την τροφην πολλην τε εν τω αμητω ποιειται την παραθεσιν [8α] η πορευθητι προς την μελισσαν και μαθε ως εργατις εστιν την τε εργασιαν ως σεμνην ποιειται [8β] ης τους πονους βασιλεις και ιδιωται προς υγιειαν προσφερονται ποθεινη δε εστιν πασιν και επιδοξος [8χ] καιπερ ουσα τη ρωμη ασθενης την σοφιαν τιμησασα προηχθη	8 parat in æstate cibum sibi, et congregat in messe quod comedat.
9 εως τινος οκνηρε κατακεισαι ποτε δε εξ υπνου εγερθηση	9 Usquequo, piger, dormies ? quando consurges e somno tuo ?
10 ολιγον μεν υπνοις ολιγον δε καθησαι μικρον δε νυσταζεις ολιγον δε εναγκαλιζη χερσιν στηθη	10 Paululum dormies, paululum dormitabis, paululum conseres manus ut dormias ;
11 ειτ' εμπαραγινεται σοι ωσπερ κακος οδοιπορος η πενια και η ενδεια ωσπερ αγαθος δρομευς [11α] εαν δε αοκνος ης ηξει ωσπερ πηγη ο αμητος σου η δε ενδεια ωσπερ κακος δρομευς απαυτομολησει	11 et veniet tibi quasi viator egestas, et pauperies quasi vir armatus. Si vero impiger fueris, veniet ut fons messis tua, et egestas longe fugiet a te.
12 ανηρ αφρων και παρανομος πορευεται οδους ουκ αγαθας	12 Homo apostata, vir inutilis, graditur ore perverso ;
13 ο δ' αυτος εννευει οφθαλμω σημαινει δε ποδι διδασκει δε εννευμασιν δακτυλων	13 annuit oculis, terit pede, digito loquitur,
14 διεστραμμενη δε καρδια τεκταινεται κακα εν παντι καιρω ο τοιουτος ταραχας συνιστησιν πολει	14 pravo corde machinatur malum, et omni tempore jurgia seminat.
15 δια τουτο εξαπινης ερχεται η απωλεια αυτου διακοπη και συντριβη ανιατος	15 Huic extemplo veniet perditio sua, et subito conteretur, nec habebit ultra medicinam.
16 οτι χαιρει πασιν οις μισει ο κυριος συντριβεται δε δι' ακαθαρσιαν ψυχης	16 Sex sunt quæ odit Dominus, et septimum detestatur anima ejus :
17 οφθαλμος υβριστου γλωσσα αδικος χειρες εκχεουσαι αιμα δικαιου	17 oculos sublimes, linguam mendacem, manus effundentes innoxium sanguinem,
18 και καρδια τεκταινομενη λογισμους κακους και ποδες επισπευδοντες κακοποιειν	18 cor machinans cogitationes pessimas, pedes veloces ad currendum in malum,
19 εκκαιει ψευδη μαρτυς αδικος και επιπεμπει κρισεις ανα μεσον αδελφων	19 proferentem mendacia testem fallacem, et eum qui seminat inter fratres discordias.
20 υιε φυλασσε νομους πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου	20 Conserva, fili mi, præcepta patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ.
21 αφαψαι δε αυτους επι ση ψυχη δια παντος και εγκλοιωσαι επι σω τραχηλω	21 Liga ea in corde tuo jugiter, et circumda gutturi tuo.
22 ηνικα αν περιπατης επαγου αυτην και μετα σου εστω ως δ' αν καθευδης φυλασσετω σε ινα εγειρομενω συλλαλη σοι	22 Cum ambulaveris, gradiantur tecum ; cum dormieris, custodiant te : et evigilans loquere cum eis.
23 οτι λυχνος εντολη νομου και φως και οδος ζωης ελεγχος και παιδεια	23 Quia mandatum lucerna est, et lex lux, et via vitæ increpatio disciplinæ :
24 του διαφυλασσειν σε απο γυναικος υπανδρου και απο διαβολης γλωσσης αλλοτριας	24 ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneæ.
25 μη σε νικηση καλλους επιθυμια μηδε αγρευθης σοις οφθαλμοις μηδε συναρπασθης απο των αυτης βλεφαρων	25 Non concupiscat pulchritudinem ejus cor tuum, nec capiaris nutibus illius :
26 τιμη γαρ πορνης οση και ενος αρτου γυνη δε ανδρων τιμιας ψυχας αγρευει	26 pretium enim scorti vix est unius panis, mulier autem viri pretiosam animam capit.
27 αποδησει τις πυρ εν κολπω τα δε ιματια ου κατακαυσει	27 Numquid potest homo abscondere ignem in sinu suo, ut vestimenta illius non ardeant ?
28 η περιπατησει τις επ' ανθρακων πυρος τους δε ποδας ου κατακαυσει	28 aut ambulare super prunas, ut non comburantur plantæ ejus ?
29 ουτως ο εισελθων προς γυναικα υπανδρον ουκ αθωωθησεται ουδε πας ο απτομενος αυτης	29 sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus cum tetigerit eam.
30 ου θαυμαστον εαν αλω τις κλεπτων κλεπτει γαρ ινα εμπληση την ψυχην πεινων	30 Non grandis est culpa cum quis furatus fuerit : furatur enim ut esurientem impleat animam ;
31 εαν δε αλω αποτεισει επταπλασια και παντα τα υπαρχοντα αυτου δους ρυσεται εαυτον	31 deprehensus quoque reddet septuplum, et omnem substantiam domus suæ tradet.
32 ο δε μοιχος δι' ενδειαν φρενων απωλειαν τη ψυχη αυτου περιποιειται	32 Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam ;
33 οδυνας τε και ατιμιας υποφερει το δε ονειδος αυτου ουκ εξαλειφθησεται εις τον αιωνα	33 turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur :
34 μεστος γαρ ζηλου θυμος ανδρος αυτης ου φεισεται εν ημερα κρισεως	34 quia zelus et furor viri non parcet in die vindictæ,
35 ουκ ανταλλαξεται ουδενος λυτρου την εχθραν ουδε μη διαλυθη πολλων δωρων	35 nec acquiescet cujusquam precibus, nec suscipiet pro redemptione dona plurima.