ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 6

LXX	BIBBIA RICCIOTTI
1 υιε εαν εγγυηση σον φιλον παραδωσεις σην χειρα εχθρω	1 - Figliuolo mio, se hai fatto sicurtà pel tuo amico, hai impegnato la mano presso un estraneo,
2 παγις γαρ ισχυρα ανδρι τα ιδια χειλη και αλισκεται χειλεσιν ιδιου στοματος	2 ti sei vincolato colle parole della tua bocca e obbligato colle tue stesse profferte.
3 ποιει υιε α εγω σοι εντελλομαι και σωζου ηκεις γαρ εις χειρας κακων δια σον φιλον ιθι μη εκλυομενος παροξυνε δε και τον φιλον σου ον ενεγυησω	3 Fa' dunque quel che ti dico, o figliuolo mio, e libera te stesso, giacchè sei caduto nelle mani del tuo prossimo. Va', corri, affrettati, scuoti il tuo amico;
4 μη δως υπνον σοις ομμασιν μηδε επινυσταξης σοις βλεφαροις	4 Non dare riposo agli occhi tuoi, non sonnecchino le tue palpebre;
5 ινα σωζη ωσπερ δορκας εκ βροχων και ωσπερ ορνεον εκ παγιδος	5 svincolati, come un daino, da chi l'ha preso, e come uccello di mano all'uccellatore.
6 ιθι προς τον μυρμηκα ω οκνηρε και ζηλωσον ιδων τας οδους αυτου και γενου εκεινου σοφωτερος	6 Va', pigro, dalla formica, considera le sue vie e impara a esser saggio.
7 εκεινω γαρ γεωργιου μη υπαρχοντος μηδε τον αναγκαζοντα εχων μηδε υπο δεσποτην ων	7 Essa, senza avere nè duce, nè istruttore, nè principe,
8 ετοιμαζεται θερους την τροφην πολλην τε εν τω αμητω ποιειται την παραθεσιν [8α] η πορευθητι προς την μελισσαν και μαθε ως εργατις εστιν την τε εργασιαν ως σεμνην ποιειται [8β] ης τους πονους βασιλεις και ιδιωται προς υγιειαν προσφερονται ποθεινη δε εστιν πασιν και επιδοξος [8χ] καιπερ ουσα τη ρωμη ασθενης την σοφιαν τιμησασα προηχθη	8 prepara nell'estate il suo sostentamento e nel tempo della mèsse raccoglie da mangiare.
9 εως τινος οκνηρε κατακεισαι ποτε δε εξ υπνου εγερθηση	9 Infino a quando, o pigro, dormirai? quand'è che t'alzerai dal tuo sonno?
10 ολιγον μεν υπνοις ολιγον δε καθησαι μικρον δε νυσταζεις ολιγον δε εναγκαλιζη χερσιν στηθη	10 Un po' dormi, un po' sonnecchi, un po' tieni le mani in mano per riposare;
11 ειτ' εμπαραγινεται σοι ωσπερ κακος οδοιπορος η πενια και η ενδεια ωσπερ αγαθος δρομευς [11α] εαν δε αοκνος ης ηξει ωσπερ πηγη ο αμητος σου η δε ενδεια ωσπερ κακος δρομευς απαυτομολησει	11 e intanto la povertà ti raggiunge, come un viandante, e l'indigenza, come un uomo armato. Ma se tu sarai solerte, verrà come una sorgente la tua mèsse e l'indigenza fuggirà lungi da te.
12 ανηρ αφρων και παρανομος πορευεται οδους ουκ αγαθας	12 Un rinnegato, un uomo che non è niente di buono, procede con bocca perversa;
13 ο δ' αυτος εννευει οφθαλμω σημαινει δε ποδι διδασκει δε εννευμασιν δακτυλων	13 ammicca cogli occhi, tenta col piede, parla col dito;
14 διεστραμμενη δε καρδια τεκταινεται κακα εν παντι καιρω ο τοιουτος ταραχας συνιστησιν πολει	14 nel cattivo suo cuore, macchina il male e in ogni tempo semina discordie.
15 δια τουτο εξαπινης ερχεται η απωλεια αυτου διακοπη και συντριβη ανιατος	15 Verrà sopra costui improvvisamente la sua rovinasi schianterà d'un colpo senza più rimedio.
16 οτι χαιρει πασιν οις μισει ο κυριος συντριβεται δε δι' ακαθαρσιαν ψυχης	16 Sono sei cose che il Signore odia, e la settima è in esecrazione all'anima sua:
17 οφθαλμος υβριστου γλωσσα αδικος χειρες εκχεουσαι αιμα δικαιου	17 occhi alteri, lingua bugiarda, mani spargitrici di sangue innocente,
18 και καρδια τεκταινομενη λογισμους κακους και ποδες επισπευδοντες κακοποιειν	18 cuore che macchina disegni iniqui, piedi veloci a correre al male,
19 εκκαιει ψευδη μαρτυς αδικος και επιπεμπει κρισεις ανα μεσον αδελφων	19 chi proferisce menzogne in falso testimonio, e colui che semina discordie tra i fratelli.
20 υιε φυλασσε νομους πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου	20 Fa' tesoro, o figliuolo mio, dei precetti di tuo padre e non lasciare la legge di tua madre.
21 αφαψαι δε αυτους επι ση ψυχη δια παντος και εγκλοιωσαι επι σω τραχηλω	21 Tienli legati sopra il tuo cuore sempre e annodali al tuo collo.
22 ηνικα αν περιπατης επαγου αυτην και μετα σου εστω ως δ' αν καθευδης φυλασσετω σε ινα εγειρομενω συλλαλη σοι	22 Quando viaggi camminino teco, quando dormi ti custodiscano, e vegliando intrattienti con essi.
23 οτι λυχνος εντολη νομου και φως και οδος ζωης ελεγχος και παιδεια	23 Perchè lampada è il precetto e luce la legge e strada di vita è la correzione della disciplina.
24 του διαφυλασσειν σε απο γυναικος υπανδρου και απο διαβολης γλωσσης αλλοτριας	24 Per guardarti dalla donna malvagia e dalla lusingatrice lingua dell'avventuriera.
25 μη σε νικηση καλλους επιθυμια μηδε αγρευθης σοις οφθαλμοις μηδε συναρπασθης απο των αυτης βλεφαρων	25 Il tuo cuore non vagheggi la sua bellezzanon lasciarti prendere dai suoi cenni.
26 τιμη γαρ πορνης οση και ενος αρτου γυνη δε ανδρων τιμιας ψυχας αγρευει	26 Perchè il prezzo di una cortigiana è d'un pane appena, mentre la donna di partito fa preda di un'anima preziosa.
27 αποδησει τις πυρ εν κολπω τα δε ιματια ου κατακαυσει	27 Può forse un uomo tenersi del fuoco in senosenza che brucino le sue vesti?
28 η περιπατησει τις επ' ανθρακων πυρος τους δε ποδας ου κατακαυσει	28 o camminare sulle bracisenza scottarsi le piante?
29 ουτως ο εισελθων προς γυναικα υπανδρον ουκ αθωωθησεται ουδε πας ο απτομενος αυτης	29 Così chi frequenta la donna altrui; non sarà netto se l'avrà toccata.
30 ου θαυμαστον εαν αλω τις κλεπτων κλεπτει γαρ ινα εμπληση την ψυχην πεινων	30 Non è gran colpa se uno ha rubato, quando ruba per empirsi il ventre, avendo fame;
31 εαν δε αλω αποτεισει επταπλασια και παντα τα υπαρχοντα αυτου δους ρυσεται εαυτον	31 anche colto, restituirà sette tanti; darà magari tutta la sostanza di casa sua.
32 ο δε μοιχος δι' ενδειαν φρενων απωλειαν τη ψυχη αυτου περιποιειται	32 Ma l'adultero, per la sua insensataggine, perderà la sua anima.
33 οδυνας τε και ατιμιας υποφερει το δε ονειδος αυτου ουκ εξαλειφθησεται εις τον αιωνα	33 Egli raccoglierà disonore e vergogna e la sua infamia non si cancellerà.
34 μεστος γαρ ζηλου θυμος ανδρος αυτης ου φεισεται εν ημερα κρισεως	34 Perchè la gelosia furibonda del marito non gliela risparmierà nel dì della vendetta;
35 ουκ ανταλλαξεται ουδενος λυτρου την εχθραν ουδε μη διαλυθη πολλων δωρων	35 non si acquieterà alle preghiere di nessuno, nè accetterà ammenda di doni per quanto numerosi.