ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 6

LXX	BIBBIA MARTINI
1 υιε εαν εγγυηση σον φιλον παραδωσεις σην χειρα εχθρω	1 Figliuol mio, se tu sei entrato mallevadore pel tuo amico, tu hai impegnata la tua mano con uno straniero
2 παγις γαρ ισχυρα ανδρι τα ιδια χειλη και αλισκεται χειλεσιν ιδιου στοματος	2 Ti se' legato mediante le parole della tua bocca, e il tuo parlare è stato il tuo laccio.
3 ποιει υιε α εγω σοι εντελλομαι και σωζου ηκεις γαρ εις χειρας κακων δια σον φιλον ιθι μη εκλυομενος παροξυνε δε και τον φιλον σου ον ενεγυησω	3 Fa pertanto, figliuol mio, quello, ch'io dico: e libera te stesso, perocché tu se' caduto nelle mani del prossimo tuo: corri in questa, e in quella parte, affrettati, sveglia il tuo amico,
4 μη δως υπνον σοις ομμασιν μηδε επινυσταξης σοις βλεφαροις	4 Non lasciar prendere dal sonno i tuoi occhi, e non assonnino le tue pupille:
5 ινα σωζη ωσπερ δορκας εκ βροχων και ωσπερ ορνεον εκ παγιδος	5 Scappa come un daino dal laccio, e come un uccello dalla mano dell'uccellatore.
6 ιθι προς τον μυρμηκα ω οκνηρε και ζηλωσον ιδων τας οδους αυτου και γενου εκεινου σοφωτερος	6 Va, o pigro dalla formica, e il fare di lei considera, e impara ad esser saggio:
7 εκεινω γαρ γεωργιου μη υπαρχοντος μηδε τον αναγκαζοντα εχων μηδε υπο δεσποτην ων	7 Ella senza aver condottiero, né precettore, né principe,
8 ετοιμαζεται θερους την τροφην πολλην τε εν τω αμητω ποιειται την παραθεσιν [8α] η πορευθητι προς την μελισσαν και μαθε ως εργατις εστιν την τε εργασιαν ως σεμνην ποιειται [8β] ης τους πονους βασιλεις και ιδιωται προς υγιειαν προσφερονται ποθεινη δε εστιν πασιν και επιδοξος [8χ] καιπερ ουσα τη ρωμη ασθενης την σοφιαν τιμησασα προηχθη	8 Prepara nell'estate il suo sostentamento, e al tempo della messe raccoglie il suo mangiare.
9 εως τινος οκνηρε κατακεισαι ποτε δε εξ υπνου εγερθηση	9 Fino a quando, o pigro, dormirai tu? quando ti sveglierai dal tuo sonno?
10 ολιγον μεν υπνοις ολιγον δε καθησαι μικρον δε νυσταζεις ολιγον δε εναγκαλιζη χερσιν στηθη	10 Un pochetto dormirai, un pochetto assonnerai, un pochetto stropiccerai una mano coll'altra per riposarti;
11 ειτ' εμπαραγινεται σοι ωσπερ κακος οδοιπορος η πενια και η ενδεια ωσπερ αγαθος δρομευς [11α] εαν δε αοκνος ης ηξει ωσπερ πηγη ο αμητος σου η δε ενδεια ωσπερ κακος δρομευς απαυτομολησει	11 E l'indigenza verrà a te come un ladrone, e la povertà come un uomo armato. Ma se tu sarai diligente, le tue ricolte saranno come una sorgente (perenne), e anderà lungi da te la miseria.
12 ανηρ αφρων και παρανομος πορευεται οδους ουκ αγαθας	12 L'uomo apostata, creatura non buona a nulla, ha per uso una bocca perversa,
13 ο δ' αυτος εννευει οφθαλμω σημαινει δε ποδι διδασκει δε εννευμασιν δακτυλων	13 Ammicca cogli occhi; preme col piede, parla colle dita,
14 διεστραμμενη δε καρδια τεκταινεται κακα εν παντι καιρω ο τοιουτος ταραχας συνιστησιν πολει	14 Nel cattivo suo cuore macchina iniquità, e in ogni tempo semina discordie:
15 δια τουτο εξαπινης ερχεται η απωλεια αυτου διακοπη και συντριβη ανιατος	15 Verrà sopra di lui repentinamente la sua perdizione, e subitamente sarà percosso, né vi sarà più per lui medicina.
16 οτι χαιρει πασιν οις μισει ο κυριος συντριβεται δε δι' ακαθαρσιαν ψυχης	16 Sei sono le cose, che il Signore ha in odio, e la settima è all'anima di lui in esecrazione:
17 οφθαλμος υβριστου γλωσσα αδικος χειρες εκχεουσαι αιμα δικαιου	17 Gli occhi altieri, la lingua bugiarda, le mani che spargono il sangue innocente,
18 και καρδια τεκταινομενη λογισμους κακους και ποδες επισπευδοντες κακοποιειν	18 Il cuore che macchina perversi disegni, i piedi veloci a correre al male,
19 εκκαιει ψευδη μαρτυς αδικος και επιπεμπει κρισεις ανα μεσον αδελφων	19 Il testimone falso che spaccia menzogne, e colui che tra' fratelli semina discordie.
20 υιε φυλασσε νομους πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου	20 Figliuol mio, fa conserva de' precetti del padre tuo, e non metter da parte la legge della tua madre:
21 αφαψαι δε αυτους επι ση ψυχη δια παντος και εγκλοιωσαι επι σω τραχηλω	21 Imprimili per sempre nel tuo cuore, e fanne collana al tuo collo.
22 ηνικα αν περιπατης επαγου αυτην και μετα σου εστω ως δ' αν καθευδης φυλασσετω σε ινα εγειρομενω συλλαλη σοι	22 Teco vengano per viaggio, nel dormire ti custodiscano, e con essi confabula quando ti svegli:
23 οτι λυχνος εντολη νομου και φως και οδος ζωης ελεγχος και παιδεια	23 Imperocché il comandamento è una lampana, e la legge è luce, è la correzione della disciplina è strada di vita.
24 του διαφυλασσειν σε απο γυναικος υπανδρου και απο διαβολης γλωσσης αλλοτριας	24 Elle ti salveranno dalla donna malvaggia, e dalla lingua adulatrice di donna straniera.
25 μη σε νικηση καλλους επιθυμια μηδε αγρευθης σοις οφθαλμοις μηδε συναρπασθης απο των αυτης βλεφαρων	25 Il tuo cuore non desideri la sua bellezza, e non lasciarti prendere da' suoi sguardi:
26 τιμη γαρ πορνης οση και ενος αρτου γυνη δε ανδρων τιμιας ψυχας αγρευει	26 Perocché una tal donna vale a mala pena il prezzo di un pane; e questa donna fa preda dell'anima preziosa d'un uomo.
27 αποδησει τις πυρ εν κολπω τα δε ιματια ου κατακαυσει	27 Può egli un uomo nascondersi in seno il fuoco, senza che si abbrucino le sue vesti?
28 η περιπατησει τις επ' ανθρακων πυρος τους δε ποδας ου κατακαυσει	28 Ovver camminare sopra gli accesi carboni, senza scottarsi i suoi piedi.
29 ουτως ο εισελθων προς γυναικα υπανδρον ουκ αθωωθησεται ουδε πας ο απτομενος αυτης	29 Cosi chi s'appressa alla donna altrui, non sarà mondo quando l'avrà toccata.
30 ου θαυμαστον εαν αλω τις κλεπτων κλεπτει γαρ ινα εμπληση την ψυχην πεινων	30 Non è gran peccato, che uno rubi, mentre ruba per empire l'affamato suo ventre:
31 εαν δε αλω αποτεισει επταπλασια και παντα τα υπαρχοντα αυτου δους ρυσεται εαυτον	31 E scoperto ch'ei sia renderà anche il settuplo, e darà tutto quel, che ha in sua casa.
32 ο δε μοιχος δι' ενδειαν φρενων απωλειαν τη ψυχη αυτου περιποιειται	32 Ma l'adultero per la sua insensataggine manderà in rovina l'anima sua:
33 οδυνας τε και ατιμιας υποφερει το δε ονειδος αυτου ουκ εξαλειφθησεται εις τον αιωνα	33 Egli si va accumulando obbrobri, e ignominie, e la sua infamia non sarà mai scancellata:
34 μεστος γαρ ζηλου θυμος ανδρος αυτης ου φεισεται εν ημερα κρισεως	34 Perocché la gelosia, e il furor del marito noi risparmierà nel giorno della vendetta,
35 ουκ ανταλλαξεται ουδενος λυτρου την εχθραν ουδε μη διαλυθη πολλων δωρων	35 Né si placherà alle preghiere di chicchessia, né accetterà in compenso i doni anche in gran numero.