ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 6

LXX	DOUAI-RHEIMS
1 υιε εαν εγγυηση σον φιλον παραδωσεις σην χειρα εχθρω	1 My son, if thou be surety for thy friend, thou hast engaged fast thy hand to a stranger.
2 παγις γαρ ισχυρα ανδρι τα ιδια χειλη και αλισκεται χειλεσιν ιδιου στοματος	2 Thou art ensnared with the words of thy mouth, and caught with thy own words.
3 ποιει υιε α εγω σοι εντελλομαι και σωζου ηκεις γαρ εις χειρας κακων δια σον φιλον ιθι μη εκλυομενος παροξυνε δε και τον φιλον σου ον ενεγυησω	3 Do therefore, my son, what I say, and deliver thyself: because thou art fallen into the hand of thy neighbour. Run about, make haste, stir up thy friend:
4 μη δως υπνον σοις ομμασιν μηδε επινυσταξης σοις βλεφαροις	4 Give not sleep to thy eyes, neither let thy eyelids slumber.
5 ινα σωζη ωσπερ δορκας εκ βροχων και ωσπερ ορνεον εκ παγιδος	5 Deliver thyself as a doe from the hand, and as a bird from the hand of the fowler.
6 ιθι προς τον μυρμηκα ω οκνηρε και ζηλωσον ιδων τας οδους αυτου και γενου εκεινου σοφωτερος	6 Go to the ant, O sluggard, and consider her ways, and learn wisdom:
7 εκεινω γαρ γεωργιου μη υπαρχοντος μηδε τον αναγκαζοντα εχων μηδε υπο δεσποτην ων	7 Which, although she hath no guide, nor master, nor captain,
8 ετοιμαζεται θερους την τροφην πολλην τε εν τω αμητω ποιειται την παραθεσιν [8α] η πορευθητι προς την μελισσαν και μαθε ως εργατις εστιν την τε εργασιαν ως σεμνην ποιειται [8β] ης τους πονους βασιλεις και ιδιωται προς υγιειαν προσφερονται ποθεινη δε εστιν πασιν και επιδοξος [8χ] καιπερ ουσα τη ρωμη ασθενης την σοφιαν τιμησασα προηχθη	8 Provideth her meat for herself in the summer, and gathereth her food in the harvest.
9 εως τινος οκνηρε κατακεισαι ποτε δε εξ υπνου εγερθηση	9 How long wilt thou sleep, O sluggard? when wilt thou rise out of thy sleep?
10 ολιγον μεν υπνοις ολιγον δε καθησαι μικρον δε νυσταζεις ολιγον δε εναγκαλιζη χερσιν στηθη	10 Thou wilt sleep a little, thou wilt slumber a little, thou wilt fold thy hands a little to sleep:
11 ειτ' εμπαραγινεται σοι ωσπερ κακος οδοιπορος η πενια και η ενδεια ωσπερ αγαθος δρομευς [11α] εαν δε αοκνος ης ηξει ωσπερ πηγη ο αμητος σου η δε ενδεια ωσπερ κακος δρομευς απαυτομολησει	11 And want shall come upon thee, as a traveller, and poverty as a man armed. But if thou be diligent, thy harvest shall come as a fountain, and want shall flee far from thee.
12 ανηρ αφρων και παρανομος πορευεται οδους ουκ αγαθας	12 A man that is an apostate, an unprofitable man, walketh with a perverse mouth,
13 ο δ' αυτος εννευει οφθαλμω σημαινει δε ποδι διδασκει δε εννευμασιν δακτυλων	13 He winketh with the eyes, presseth with the foot, speaketh with the finger.
14 διεστραμμενη δε καρδια τεκταινεται κακα εν παντι καιρω ο τοιουτος ταραχας συνιστησιν πολει	14 With a wicked heart he deviseth evil, and at all times he soweth discord.
15 δια τουτο εξαπινης ερχεται η απωλεια αυτου διακοπη και συντριβη ανιατος	15 To such a one his destruction shall presently come, and he shall suddenly be destroyed, and shall no longer have any remedy.
16 οτι χαιρει πασιν οις μισει ο κυριος συντριβεται δε δι' ακαθαρσιαν ψυχης	16 Six things there are, which the Lord hateth, and the seventh his soul detesteth:
17 οφθαλμος υβριστου γλωσσα αδικος χειρες εκχεουσαι αιμα δικαιου	17 Haughty eyes, a lying tongue, hands that shed innocent blood,
18 και καρδια τεκταινομενη λογισμους κακους και ποδες επισπευδοντες κακοποιειν	18 A heart that deviseth wicked plots, feet that are swift to run into mischief,
19 εκκαιει ψευδη μαρτυς αδικος και επιπεμπει κρισεις ανα μεσον αδελφων	19 A deceitful witness that uttereth lies, and him that soweth discord among brethren.
20 υιε φυλασσε νομους πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου	20 My son, beep the commandments of thy father, and forsake not the law of thy mother.
21 αφαψαι δε αυτους επι ση ψυχη δια παντος και εγκλοιωσαι επι σω τραχηλω	21 Bind them in thy heart continually, and put them about thy neck.
22 ηνικα αν περιπατης επαγου αυτην και μετα σου εστω ως δ' αν καθευδης φυλασσετω σε ινα εγειρομενω συλλαλη σοι	22 When thou walkest, let them go with thee: when thou sleepest, let them keep thee; and when thou awakest, talk with them.
23 οτι λυχνος εντολη νομου και φως και οδος ζωης ελεγχος και παιδεια	23 Because the commandment is a lamp, and the law a light, and reproofs of instruction are the way of life:
24 του διαφυλασσειν σε απο γυναικος υπανδρου και απο διαβολης γλωσσης αλλοτριας	24 That they may keep thee from the evil woman, and from the flattering tongue of the stranger.
25 μη σε νικηση καλλους επιθυμια μηδε αγρευθης σοις οφθαλμοις μηδε συναρπασθης απο των αυτης βλεφαρων	25 Let not thy heart covet her beauty, be not caught with her winks:
26 τιμη γαρ πορνης οση και ενος αρτου γυνη δε ανδρων τιμιας ψυχας αγρευει	26 For the price of a harlot is scarce one loaf: but the woman catcheth the precious soul of a man.
27 αποδησει τις πυρ εν κολπω τα δε ιματια ου κατακαυσει	27 Can a man hide fire in his bosom, and his garments not burn?
28 η περιπατησει τις επ' ανθρακων πυρος τους δε ποδας ου κατακαυσει	28 Or can he walk upon hot coals, and his feet not be burnt?
29 ουτως ο εισελθων προς γυναικα υπανδρον ουκ αθωωθησεται ουδε πας ο απτομενος αυτης	29 So he that goeth in to his neighbour's wife, shall not be clean when he shall touch her.
30 ου θαυμαστον εαν αλω τις κλεπτων κλεπτει γαρ ινα εμπληση την ψυχην πεινων	30 The fault is not so great when a man hath stolen: for he stealeth to fill his hungry soul:
31 εαν δε αλω αποτεισει επταπλασια και παντα τα υπαρχοντα αυτου δους ρυσεται εαυτον	31 And if he be taken he shall restore sevenfold, and shall give up all the substance of his house.
32 ο δε μοιχος δι' ενδειαν φρενων απωλειαν τη ψυχη αυτου περιποιειται	32 But he that is an adulterer, for the folly of his heart shall destroy his own soul:
33 οδυνας τε και ατιμιας υποφερει το δε ονειδος αυτου ουκ εξαλειφθησεται εις τον αιωνα	33 He gathereth to himself shame and dishonour, and his reproach shall not be blotted out:
34 μεστος γαρ ζηλου θυμος ανδρος αυτης ου φεισεται εν ημερα κρισεως	34 Because the jealousy and rage of the husband will not spare in the day of revenge,
35 ουκ ανταλλαξεται ουδενος λυτρου την εχθραν ουδε μη διαλυθη πολλων δωρων	35 Nor will he yield to any man's prayers, nor will he accept for satisfaction ever so many gifts.