ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 6

LXX	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 υιε εαν εγγυηση σον φιλον παραδωσεις σην χειρα εχθρω	1 Mein Sohn, hast du deinem Nächsten Bürgschaft geleistet, hast du einem Fremden den Handschlag gegeben,
2 παγις γαρ ισχυρα ανδρι τα ιδια χειλη και αλισκεται χειλεσιν ιδιου στοματος	2 hast du dich durch deine Worte gebunden, bist du gefangen durch deine Worte,
3 ποιει υιε α εγω σοι εντελλομαι και σωζου ηκεις γαρ εις χειρας κακων δια σον φιλον ιθι μη εκλυομενος παροξυνε δε και τον φιλον σου ον ενεγυησω	3 dann tu doch dies, mein Sohn: Reiß dich los; denn du bist in die Hände deines Nächsten geraten. Geh eilends hin und bestürm deinen Nächsten!
4 μη δως υπνον σοις ομμασιν μηδε επινυσταξης σοις βλεφαροις	4 Gönne deinen Augen keinen Schlaf, keinen Schlummer deinen Wimpern,
5 ινα σωζη ωσπερ δορκας εκ βροχων και ωσπερ ορνεον εκ παγιδος	5 entreiß dich seiner Hand wie eine Gazelle, wie ein Vogel der Hand des Jägers!
6 ιθι προς τον μυρμηκα ω οκνηρε και ζηλωσον ιδων τας οδους αυτου και γενου εκεινου σοφωτερος	6 Geh zur Ameise, du Fauler, betrachte ihr Verhalten und werde weise!
7 εκεινω γαρ γεωργιου μη υπαρχοντος μηδε τον αναγκαζοντα εχων μηδε υπο δεσποτην ων	7 Sie hat keinen Meister, keinen Aufseher und Gebieter,
8 ετοιμαζεται θερους την τροφην πολλην τε εν τω αμητω ποιειται την παραθεσιν [8α] η πορευθητι προς την μελισσαν και μαθε ως εργατις εστιν την τε εργασιαν ως σεμνην ποιειται [8β] ης τους πονους βασιλεις και ιδιωται προς υγιειαν προσφερονται ποθεινη δε εστιν πασιν και επιδοξος [8χ] καιπερ ουσα τη ρωμη ασθενης την σοφιαν τιμησασα προηχθη	8 und doch sorgt sie im Sommer für Futter, sammelt sich zur Erntezeit Vorrat.
9 εως τινος οκνηρε κατακεισαι ποτε δε εξ υπνου εγερθηση	9 Wie lang, du Fauler, willst du noch daliegen, wann willst du aufstehen von deinem Schlaf?
10 ολιγον μεν υπνοις ολιγον δε καθησαι μικρον δε νυσταζεις ολιγον δε εναγκαλιζη χερσιν στηθη	10 Noch ein wenig schlafen, noch ein wenig schlummern, noch ein wenig die Arme verschränken, um auszuruhen.
11 ειτ' εμπαραγινεται σοι ωσπερ κακος οδοιπορος η πενια και η ενδεια ωσπερ αγαθος δρομευς [11α] εαν δε αοκνος ης ηξει ωσπερ πηγη ο αμητος σου η δε ενδεια ωσπερ κακος δρομευς απαυτομολησει	11 Da kommt schon die Armut wie ein Strolch über dich, die Not wie ein zudringlicher Bettler.
12 ανηρ αφρων και παρανομος πορευεται οδους ουκ αγαθας	12 Ein Nichtsnutz, ja ein Gauner, wer daherkommt mit Lügen im Mund,
13 ο δ' αυτος εννευει οφθαλμω σημαινει δε ποδι διδασκει δε εννευμασιν δακτυλων	13 wer mit den Augen zwinkert, mit den Füßen deutet, Zeichen gibt mit den Fingern.
14 διεστραμμενη δε καρδια τεκταινεται κακα εν παντι καιρω ο τοιουτος ταραχας συνιστησιν πολει	14 Tücke im Herzen, stets voll böser Ränke, zettelt er jederzeit Händel an.
15 δια τουτο εξαπινης ερχεται η απωλεια αυτου διακοπη και συντριβη ανιατος	15 Darum wird plötzlich das Verderben über ihn kommen, im Nu, ohne Rettung, wird er zerschmettert.
16 οτι χαιρει πασιν οις μισει ο κυριος συντριβεται δε δι' ακαθαρσιαν ψυχης	16 Sechs Dinge sind dem Herrn verhasst, sieben sind ihm ein Gräuel:
17 οφθαλμος υβριστου γλωσσα αδικος χειρες εκχεουσαι αιμα δικαιου	17 Stolze Augen, eine falsche Zunge, Hände, die unschuldiges Blut vergießen,
18 και καρδια τεκταινομενη λογισμους κακους και ποδες επισπευδοντες κακοποιειν	18 ein Herz, das finstere Pläne hegt, Füße, die schnell dem Bösen nachlaufen,
19 εκκαιει ψευδη μαρτυς αδικος και επιπεμπει κρισεις ανα μεσον αδελφων	19 ein falscher Zeuge, der Lügen zuflüstert, und wer Streit entfacht unter Brüdern.
20 υιε φυλασσε νομους πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου	20 Achte, mein Sohn, auf das Gebot deines Vaters, missachte nicht die Lehre deiner Mutter!
21 αφαψαι δε αυτους επι ση ψυχη δια παντος και εγκλοιωσαι επι σω τραχηλω	21 Binde sie dir für immer aufs Herz und winde sie dir um den Hals!
22 ηνικα αν περιπατης επαγου αυτην και μετα σου εστω ως δ' αν καθευδης φυλασσετω σε ινα εγειρομενω συλλαλη σοι	22 Wenn du gehst, geleitet sie dich, wenn du ruhst, behütet sie dich, beim Erwachen redet sie mitdir.
23 οτι λυχνος εντολη νομου και φως και οδος ζωης ελεγχος και παιδεια	23 Denn eine Leuchte ist das Gebot und die Lehre ein Licht, ein Weg zum Leben sind Mahnung und Zucht.
24 του διαφυλασσειν σε απο γυναικος υπανδρου και απο διαβολης γλωσσης αλλοτριας	24 Sie bewahren dich vor der Frau des Nächsten, vor der glatten Zunge der Fremden.
25 μη σε νικηση καλλους επιθυμια μηδε αγρευθης σοις οφθαλμοις μηδε συναρπασθης απο των αυτης βλεφαρων	25 Begehre nicht in deinem Herzen ihre Schönheit, lass dich nicht fangen durch ihre Wimpern!
26 τιμη γαρ πορνης οση και ενος αρτου γυνη δε ανδρων τιμιας ψυχας αγρευει	26 Einer Dirne zahlt man bis zu einem Laib Brot, die Frau eines andern jagt dir das kostbare Leben ab.
27 αποδησει τις πυρ εν κολπω τα δε ιματια ου κατακαυσει	27 Trägt man denn Feuer in seinem Gewand, ohne dass die Kleider in Brand geraten?
28 η περιπατησει τις επ' ανθρακων πυρος τους δε ποδας ου κατακαυσει	28 Kann man über glühende Kohlen schreiten, ohne sich die Füße zu verbrennen?
29 ουτως ο εισελθων προς γυναικα υπανδρον ουκ αθωωθησεται ουδε πας ο απτομενος αυτης	29 So ist es mit dem, der zur Frau seines Nächsten geht. Keiner bleibt ungestraft, der sie berührt.
30 ου θαυμαστον εαν αλω τις κλεπτων κλεπτει γαρ ινα εμπληση την ψυχην πεινων	30 Verachtet man nicht den Dieb, auch wenn er nur stiehlt, um sein Verlangen zu stillen, weil er Hunger hat?
31 εαν δε αλω αποτεισει επταπλασια και παντα τα υπαρχοντα αυτου δους ρυσεται εαυτον	31 Wird er ertappt, so muss er siebenfach zahlen, den ganzen Besitz seines Hauses geben.
32 ο δε μοιχος δι' ενδειαν φρενων απωλειαν τη ψυχη αυτου περιποιειται	32 Wer Ehebruch treibt, ist ohne Verstand, nur wer sich selbst vernichten will, lässt sich darauf ein.
33 οδυνας τε και ατιμιας υποφερει το δε ονειδος αυτου ουκ εξαλειφθησεται εις τον αιωνα	33 Schläge und Schande bringt es ihm ein, unaustilgbar ist seine Schmach.
34 μεστος γαρ ζηλου θυμος ανδρος αυτης ου φεισεται εν ημερα κρισεως	34 Denn Eifersucht bringt den Ehemann in Wut, er kennt keine Schonung am Tag der Rache.
35 ουκ ανταλλαξεται ουδενος λυτρου την εχθραν ουδε μη διαλυθη πολλων δωρων	35 Kein Sühnegeld nimmt er an; magst du auch Geschenke häufen, er willigt nicht ein.