1 Um governador sábio julga o seu povo; o governo de um homem sensato será estável. | 1 A bölcs uralkodó igazságot tesz népének, s az értelmes ember uralma tartós. |
2 Tal o juiz do povo, tais os seus ministros; tal o governador da cidade, tais os seus habitantes. | 2 Amilyen a nép fejedelme, olyanok tanácsosai, s amilyen a város feje, olyanok a lakói is. |
3 Um rei privado de juízo perde o seu povo, as cidades povoam-se pelo bom senso dos que governam. | 3 A balga király tönkreteszi népét, de népessé lesznek a városok nagyjaik okossága folytán. |
4 O domínio sobre um país está na mão de Deus. Ele lhe suscitará no tempo oportuno um governador útil. | 4 Isten kezében van a földkerekség uralma, és rátermett uralkodót rendel fölé idejében. |
5 A prosperidade do homem está na mão de Deus; é ele que põe na fronte do escriba um sinal de honra. | 5 Az ember sikere Isten kezében van, s a főemberre ő ruházza tekintélyét. |
6 Não te recordes de nenhuma injustiça causada pelo próximo, nada faças por um procedimento injusto. | 6 Ne tartsd eszedben társad semmiféle jogsértését, és ne kövess el semmilyen erőszakot! |
7 O orgulho é abominável a Deus e aos homens; e toda a iniqüidade das nações provoca horror. | 7 Isten és emberek előtt gyűlöletes a kevélység, és utálatos a nemzetek minden erőszakossága. |
8 Um reino passa de um povo a outro, por causa das injustiças, dos ultrajes e de fraudes diversas. | 8 Egyik nemzetről a másikra száll az uralom, igaztalanság, jogsértés, gyalázás és különféle cselvetés miatt. |
9 Nada há mais criminoso do que a avareza; de que se orgulha o que é terra e cinza? | 9 Semmi sem gonoszabb a fukarnál, mert az ilyen még lelkét is áruba bocsátja, |
10 Nada há mais iníqüo do que o amor ao dinheiro; aquele que o ama chega até a vender a sua alma. Vivo ainda, despojou-se de suas próprias entranhas. | 10 Mit kevélykedik a por és hamu? Még életében kihányja belső részeit. |
11 A duração de todo o poder é breve; uma doença prolongada cansa o médico. | 11 A hosszú betegség terhes az orvosnak, a rövid betegség pedig megvidámítja. |
12 O médico atalha um breve mal-estar; assim, um que hoje é rei amanhã morrerá. | 12 Minden hatalmasság rövid életű, s a király, aki ma még van, holnap már halott. |
13 Quando o homem está morto, tem por herança serpentes, bichos e vermes. | 13 Ha az ember meghal, csúszó-mászó, rovar és féreg az örökrésze! |
14 O início do orgulho num homem é renegar a Deus, | 14 Az ember gőgjének kezdete az elpártolás Istentől, |
15 pois seu coração se afasta daquele que o criou, porque o princípio de todo pecado é o orgulho; aquele que nele se compraz será coberto de maldições, e acabará sendo por elas derrubado. | 15 amikor a szíve elfordul Alkotójától. Minden bűn kezdete ugyanis a kevélység, aki ragaszkodik hozzá, betelik átokkal, végül pedig elvész általa. |
16 Eis porque o Senhor desonrou a assembléia dos maus, e os destruiu para sempre. | 16 Ezért tette Isten becstelenné a gonoszok gyülekezetét, és rontotta meg őket végképpen. |
17 Deus derrubou os tronos dos chefes orgulhosos e em lugar deles fez sentar homens pacíficos. | 17 Felforgatta Isten a dölyfös fejedelmek trónját, s a megalázottakat ültette helyükre. |
18 Deus fez secar as raízes das nações arrogantes, e implantou os humildes entre as mesmas nações. | 18 Kiszárította Isten a dölyfös nemzetek gyökerét, s a népek közül a megalázottakat plántálta helyükbe. |
19 O Senhor destruiu as terras das nações, e as arruinou até os alicerces. | 19 Felforgatta az Úr a nemzetek országait, s elpusztította őket fenekestől. |
20 Destruiu muitas delas e exterminou-as, apagou a sua lembrança de sobre a terra. | 20 Némelyeket elsenyvedni engedett, szétszórta őket, és kiirtotta emléküket a földről. |
21 Deus apaga a memória dos orgulhosos, enquanto faz perdurar a dos humildes de coração. | 21 Eltörölte Isten a dölyfösök emlékét, de meghagyta az alázatos szívűek emlékezetét. |
22 O orgulho não foi criado para os homens, nem a cólera para o sexo feminino. | 22 Nem született együtt a gőg az emberekkel, sem a harag az asszonyok szülötteivel. |
23 A raça do homem que teme a Deus será honrada; será desonrado aquele que desprezar os preceitos do Senhor. | 23 Becsben áll az istenfélők ivadéka, de gyalázat vár a sarjra, amely megszegi az Úr parancsait. |
24 Entre os seus irmãos, a homenagem é feita para aquele que os governa; aqueles que temem a Deus serão honrados na presença do Senhor. | 24 A testvérek közt becsben áll vezérük, s akik félik az Urat, szeme előtt vannak. |
25 Rico, nobre ou pobre, sua glória é o temor do Senhor. | 25 Legyen valaki gazdag, megbecsült vagy szegény, az Úr félelme dicsőségére válik. |
26 Não desprezes o homem justo, ainda que pobre; não enalteças um pecador, ainda que rico, | 26 Ne nézd le az igaz embert, mert szegény, és ne dicsérd a bűnös férfit, mert gazdag! |
27 O grande, o justo e o poderoso recebem homenagens, mas ninguém é maior do que aquele que teme a Deus. | 27 Becsülik az előkelőt, a bírót, a hatalmon levőt, de nincs nagyobb az istenfélőnél. |
28 Homens livres serão os súditos de um escravo sensato. Repreendido, o homem prudente e bem educado não murmura, e o ignorante não será honrado. | 28 Az értelmes szolgának szabadok szolgálnak, az okos, fegyelmezett férfi nem morog, ha megfeddik, a tudatlannak azonban nincs becsülete. |
29 Não te orgulhes do trabalho que fazes, não sejas indolente no tempo da adversidade. | 29 Ne fontoskodj, amikor munkádat végzed, és ne nagyzolj nélkülözés közepette! |
30 Mais vale o trabalho e abundância, do que o jactancioso que não tem pão. | 30 Többet ér, aki dolgozik és bővelkedik mindenben, mint a nagyzoló, akinek még kenyere sincsen. |
31 Meu filho, conserva tua alma na doçura, e dá-lhe a honra que merece. | 31 Tartsd, fiam, lelkedet szerénységben, de becsüld meg érdeme szerint! Ki tartaná igaznak a maga ellen vétőt, és ki becsülné meg azt, aki önmagát gyalázza? A szegényt ügyessége s istenfélelme miatt tisztelik, másokat pedig vagyonukért becsülnek; akit megbecsülnek szegénységében, mennyivel inkább becsülik, ha gazdag! Akit csak a gazdagságáért dicsérnek, az félhet ám a szegénységtől! |
32 Aquele que peca contra si mesmo, que o justificará? Quem devolverá a honra a quem desonrou sua vida? | |
33 Um pobre é honrado pelo seu conhecimento e temor a Deus; há quem o é por causa de suas riquezas. | |
34 Mas quanta glória teria se fosse rico aquele que é honrado, mesmo sendo pobre! Mas o que se gloria de sua riqueza, acautele-se para não se tornar pobre. | |