Scrutatio

Martedi, 14 maggio 2024 - San Mattia ( Letture di oggi)

Job 14


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSGREEK BIBLE
1 El hombre, nacido de mujer, tiene una vida breve y cargada de tormentos:1 Ανθρωπος γεγεννημενος εκ γυναικος ειναι ολιγοβιος και πληρης ταραχης?
2 como una flor, brota y se marchita; huye sin detenerse, como una sombra.2 αναβλαστανει ως ανθος και κοπτεται? φευγει ως σκια και δεν διαμενει.
3 ¡Y sobre alguien así tú abres los ojos, lo enfrentas contigo en un juicio!3 Και επι τοιουτον ανοιγεις τους οφθαλμους σου, και με φερεις εις κρισιν μετα σου;
4 Pero ¿quién sacará lo puro de lo impuro? Nadie, ciertamente.4 Τις δυναται να εξαγαγη καθαρον απο ακαθαρτου; ουδεις.
5 Ya que sus días están determinados y tú conoces el número de sus meses, ya que le has puesto un límite infranqueable,5 Επειδη αι ημεραι αυτου ειναι προσδιωρισμεναι, ο αριθμος των μηνων αυτου ευρισκεται παρα σοι, και συ εθεσας τα ορια αυτου, και δεν δυναται να υπερβη αυτα,
6 ¡aparta de él tu mirada y déjalo solo, para que disfrute de su jornada como un asalariado!6 αποστρεψον απ' αυτου, δια να ησυχαση, εωσου χαιρων εκπληρωση ως μισθωτος την ημεραν αυτου.
7 Para el árbol hay una esperanza: si es cortado, aún puede reverdecer y no dejará de tener retoños.7 Διοτι περι του δενδρου, εαν κοπη, ειναι ελπις οτι θελει αναβλαστησει, και οτι ο τρυφερος αυτου βλαστος δεν θελει εκλειψει.
8 Aunque su raíz haya envejecido en el suelo y su tronco esté muerto en el polvo,8 Και αν η ριζα αυτου παλαιωθη εν τη γη και ο κορμος αυτου αποθανη εν τω χωματι,
9 apenas siente el agua, produce nuevos brotes y echa ramas, como una planta joven.9 ομως δια της οσμης του υδατος θελει αναβλαστησει και θελει εκβαλει κλαδους ως νεοφυτον.
10 Pero el hombre, cuando muere, queda inerte; el mortal que expira, ¿dónde está?10 Αλλ' ο ανθρωπος αποθνησκει και παρερχεται? και ο ανθρωπος εκπνεει, και που ειναι;
11 El agua del mar se evapora, un río se agota y se seca:11 Καθως τα υδατα εκλειπουσιν εκ της θαλασσης και ο ποταμος στειρευει και ξηραινεται,
12 así el hombre se acuesta y no se levanta; desaparecerán los cielos, antes que él se despierte, antes que se alce de su sueño.12 ουτως ο ανθρωπος, αφου κοιμηθη, δεν ανισταται? εωσου οι ουρανοι μη υπαρξωσι, δεν θελουσιν εξυπνησει, και δεν θελουσιν εγερθη εκ του υπνου αυτων.
13 ¡Ah, si tú me ocultaras en el Abismo, si me escondieras hasta que pase tu enojo y me fijaras un plazo para acordarte de mí!13 Ειθε να με εκρυπτες εν τω ταφω, να με εσκεπαζες εωσου παρελθη η οργη σου, να προσδιωριζες εις εμε προθεσμιαν, και τοτε να με ενθυμηθης
14 –Un hombre, una vez muerto, ¿podrá revivir?–. Entonces yo esperaría, todos los días de mi servicio, hasta que llegue mi relevo:14 Εαν αποθανη ο ανθρωπος, θελει αναζησει; πασας τας ημερας της εκστρατειας μου θελω περιμενει, εωσου ελθη η απαλλαγη μου.
15 tú llamarías, y yo te respondería, ansiarías ver la obra de tus manos.15 Θελεις καλεσει, και εγω θελω σοι αποκριθη? θελεις επιβλεψει εις το εργον των χειρων σου.
16 Porque entonces no contarías mis pasos ni observarías mi pecado;16 Διοτι τωρα αριθμεις τα διαβηματα μου? δεν παραφυλαττεις τας αμαρτιας μου;
17 mi delito estaría bajo sello en una bolsa y cubrirías mi culpa con un enduido.17 Η παραβασις μου ειναι επεσφραγισμενη εν βαλαντιω, και επισημειονεις την ανομιαν μου.
18 Pero la montaña cae y se desmorona, la roca es removida de su sitio;18 Βεβαιως το μεν ορος πιπτον εξουδενουται, ο δε βραχος μετακινειται απο του τοπου αυτου.
19 las aguas desgastan las piedras, al polvo de la tierra se lo lleva el aguacero: ¡así tú destruyes la esperanza del mortal!19 Τα υδατα τρωγουσι τας πετρας? αι πλημμυραι αυτων παρασυρουσι το χωμα της γης? ουτω συ καταστρεφεις την ελπιδα του ανθρωπου,
20 Lo abates para siempre, y él se va, desfiguras su rostro y lo despides.20 υπερισχυεις παντοτε εναντιον αυτου, και αυτος παρερχεται? μεταβαλλεις την οψιν αυτου και αποπεμπεις αυτον.
21 Se honra a sus hijos, pero él no lo sabe; si son envilecidos, él no se da cuenta.21 Οι υιοι αυτου υψουνται, και αυτος δεν εξευρει? και ταπεινουνται, και αυτος δεν εννοει ουδεν περι αυτων.
22 ¡Sólo en carne propia siente el sufrimiento, sólo por sí mismo está de duelo!22 Μονον η σαρξ αυτου επ' αυτου θελει πονει, και η ψυχη αυτου εν αυτω θελει πενθει.