Giobbe (ايوب) 33

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 ولكن اسمع الآن يا ايوب اقوالي واصغ الى كل كلامي.	1 וְאוּלָם שְׁמַע־נָא אִיֹּוב מִלָּי וְכָל־דְּבָרַי הַאֲזִינָה
2 هانذا قد فتحت فمي. لساني نطق في حنكي.	2 הִנֵּה־נָא פָּתַחְתִּי פִי דִּבְּרָה לְשֹׁונִי בְחִכִּי
3 استقامة قلبي كلامي ومعرفة شفتيّ هما تنطقان بها خالصة.	3 יֹשֶׁר־לִבִּי אֲמָרָי וְדַעַת פָתַי בָּרוּר מִלֵּלוּ
4 روح الله صنعني ونسمة القدير احيتني.	4 רוּחַ־אֵל עָשָׂתְנִי וְנִשְׁמַת שַׁדַּי תְּחַיֵּנִי
5 ان استطعت فاجبني. احسن الدعوى امامي. انتصب.	5 אִם־תּוּכַל הֲשִׁיבֵנִי עֶרְכָה לְפָנַי הִתְיַצָּבָה
6 هانذا حسب قولك عوضا عن الله انا ايضا من الطين تقرصت.	6 הֵן־אֲנִי כְפִיךָ לָאֵל מֵחֹמֶר קֹרַצְתִּי גַם־אָנִי
7 هوذا هيبتي لا ترهبك وجلالي لا يثقل عليك	7 הִנֵּה אֵמָתִי לֹא תְבַעֲתֶךָּ וְאַכְפִּי עָלֶיךָ לֹא־יִכְבָּד
8 انك قد قلت في مسامعي وصوت اقوالك سمعت.	8 אַךְ אָמַרְתָּ בְאָזְנָי וְקֹול מִלִּין אֶשְׁמָע
9 قلت انا بريء بلا ذنب. زكي انا ولا اثم لي.	9 זַךְ אֲנִי בְּלִי פָשַׁע חַף אָנֹכִי וְלֹא עָוֹן לִי
10 هوذا يطلب عليّ علل عداوة. يحسبني عدوا له.	10 הֵן תְּנוּאֹות עָלַי יִמְצָא יַחְשְׁבֵנִי לְאֹויֵב לֹו
11 وضع رجليّ في المقطرة. يراقب كل طرقي	11 יָשֵׂם בַּסַּד רַגְלָי יִשְׁמֹר כָּל־אָרְחֹתָי
12 ها انك في هذا لم تصب. انا اجيبك. لان الله اعظم من الانسان.	12 הֶן־זֹאת לֹא־צָדַקְתָּ אֶעֱנֶךָּ כִּי־יִרְבֶּה אֱלֹוהַ מֵאֱנֹושׁ
13 لماذا تخاصمه. لان كل اموره لا يجاوب عنها.	13 מַדּוּעַ אֵלָיו רִיבֹותָ כִּי כָל־דְּבָרָיו לֹא־יַעֲנֶה
14 لكن الله يتكلم مرة وباثنتين لا يلاحظ الانسان.	14 כִּי־בְאַחַת יְדַבֶּר־אֵל וּבִשְׁתַּיִם לֹא יְשׁוּרֶנָּה
15 في حلم في رؤيا الليل عند سقوط سبات على الناس في النعاس على المضجع	15 בַּחֲלֹום ׀ חֶזְיֹון לַיְלָה בִּנְפֹל תַּרְדֵּמָה עַל־אֲנָשִׁים בִּתְנוּמֹות עֲלֵי מִשְׁכָּב
16 حينئذ يكشف آذان الناس ويختم على تاديبهم.	16 אָז יִגְלֶה אֹזֶן אֲנָשִׁים וּבְמֹסָרָם יַחְתֹּם
17 ليحول الانسان عن عمله ويكتم الكبرياء عن الرجل	17 לְהָסִיר אָדָם מַעֲשֶׂה וְגֵוָה מִגֶּבֶר יְכַסֶּה
18 ليمنع نفسه عن الحفرة وحياته من الزوال بحربة الموت.	18 יַחְשֹׂךְ נַפְשֹׁו מִנִּי־שָׁחַת וְחַיָּתֹו מֵעֲבֹר בַּשָּׁלַח
19 ايضا يؤدب بالوجع على مضجعه ومخاصمة عظامه دائمة	19 וְהוּכַח בְּמַכְאֹוב עַל־מִשְׁכָּבֹו [וְרִיב כ] (וְרֹוב ק) עֲצָמָיו אֵתָן
20 فتكره حياته خبزا ونفسه الطعام الشهي.	20 וְזִהֲמַתּוּ חַיָּתֹו לָחֶם וְנַפְשֹׁו מַאֲכַל תַּאֲוָה
21 فيبلى لحمه عن العيان وتنبري عظامه فلا ترى	21 יִכֶל בְּשָׂרֹו מֵרֹאִי [וּשְׁפִי כ] (וְשֻׁפּוּ ק) עַצְמֹותָיו לֹא רֻאּוּ
22 وتقرب نفسه الى القبر وحياته الى المميتين.	22 וַתִּקְרַב לַשַּׁחַת נַפְשֹׁו וְחַיָּתֹו לַמְמִתִים
23 ان وجد عنده مرسل وسيط واحد من الف ليعلن للانسان استقامته	23 אִם־יֵשׁ עָלָיו ׀ מַלְאָךְ מֵלִיץ אֶחָד מִנִּי־אָלֶף לְהַגִּיד לְאָדָם יָשְׁרֹו
24 يترءاف عليه ويقول اطلقه عن الهبوط الى الحفرة قد وجدت فدية.	24 וַיְחֻנֶּנּוּ וַיֹּאמֶר פְּדָעֵהוּ מֵרֶדֶת שָׁחַת מָצָאתִי כֹפֶר
25 يصير لحمه اغض من لحم الصبي ويعود الى ايام شبابه.	25 רֻטֲפַשׁ בְּשָׂרֹו מִנֹּעַר יָשׁוּב לִימֵי עֲלוּמָיו
26 يصلّي الى الله فيرضى عنه ويعاين وجهه بهتاف فيرد على الانسان بره.	26 יֶעְתַּר אֶל־אֱלֹוהַּ ׀ וַיִּרְצֵהוּ וַיַּרְא פָּנָיו בִּתְרוּעָה וַיָּשֶׁב לֶאֱנֹושׁ צִדְקָתֹו
27 يغني بين الناس فيقول قد اخطأت وعوجت المستقيم ولم أجاز عليه.	27 יָשֹׁר ׀ עַל־אֲנָשִׁים וַיֹּאמֶר חָטָאתִי וְיָשָׁר הֶעֱוֵיתִי וְלֹא־שָׁוָה לִי
28 فدى نفسي من العبور الى الحفرة فترى حياتي النور	28 פָּדָה [נַפְשִׁי כ] (נַפְשֹׁו ק) מֵעֲבֹר בַּשָּׁחַת [וְחַיָּתִי כ] (וְחַיָּתֹו ק) בָּאֹור תִּרְאֶה
29 هوذا كل هذه يفعلها الله مرتين وثلاثا بالانسان	29 הֶן־כָּל־אֵלֶּה יִפְעַל־אֵל פַּעֲמַיִם שָׁלֹושׁ עִם־גָּבֶר
30 ليرد نفسه من الحفرة ليستنير بنور الاحياء.	30 לְהָשִׁיב נַפְשֹׁו מִנִּי־שָׁחַת לֵאֹור בְּאֹור הַחַיִּים
31 فاصغ يا ايوب واستمع لي. انصت فانا اتكلم.	31 הַקְשֵׁב אִיֹּוב שְׁמַע־לִי הַחֲרֵשׁ וְאָנֹכִי אֲדַבֵּר
32 ان كان عندك كلام فاجبني. تكلم. فاني اريد تبريرك.	32 אִם־יֵשׁ־מִלִּין הֲשִׁיבֵנִי דַּבֵּר כִּי־חָפַצְתִּי צַדְּקֶךָּ
33 والا فاستمع انت لي. انصت فاعلمك الحكمة	33 אִם־אַיִן אַתָּה שְׁמַע־לִי הַחֲרֵשׁ וַאֲאַלֶּפְךָ חָכְמָה׃ ס