Livre des Psaumes 9
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102104105106107108109110111112113114115116117118120121122123119124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
JERUSALEM | VULGATA |
---|---|
1 Du maître de chant. Sur hautbois et harpe. Psaume de David. | 1 In finem, pro occultis filii. Psalmus David. |
2 Je te rends grâce, Yahvé, de tout mon coeur, j'énonce toutes tes merveilles, | 2 Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ; narrabo omnia mirabilia tua. |
3 j'exulte et me réjouis en toi, je joue pour ton nom, Très-Haut. | 3 Lætabor et exsultabo in te ; psallam nomini tuo, Altissime. |
4 Mes ennemis retournent en arrière, ils fléchissent, ils périssent devant ta face, | 4 In convertendo inimicum meum retrorsum ; infirmabuntur, et peribunt a facie tua. |
5 quand tu m'as rendu sentence et jugement, siégeant sur le trône en juste juge. | 5 Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ; sedisti super thronum, qui judicas justitiam. |
6 Tu as maté les païens, fait périr l'impie, effacé leur nom pour toujours et à jamais; | 6 Increpasti gentes, et periit impius : nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi. |
7 l'ennemi est achevé, ruines sans fin, tu as renversé des villes, et leur souvenir a péri. Voici, | 7 Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ; |
8 Yahvé siège pour toujours, il affermit pour le jugement son trône; | 8 et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum, |
9 lui, il jugera le monde avec justice, prononcera sur les nations avec droiture. | 9 et ipse judicabit orbem terræ in æquitate : judicabit populos in justitia. |
10 Que Yahvé soit un lieu fort pour l'opprimé, un lieu fort aux temps de détresse! | 10 Et factus est Dominus refugium pauperi ; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione. |
11 En toi se confient ceux qui connaissent ton nom, tu n'abandonnes point ceux qui te cherchent,Yahvé. | 11 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine. |
12 Jouez pour Yahvé, l'habitant de Sion, racontez parmi les peuples ses hauts faits! | 12 Psallite Domino qui habitat in Sion ; annuntiate inter gentes studia ejus : |
13 Lui qui s'enquiert du sang se souvient d'eux, il n'oublie pas le cri des malheureux. | 13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ; non est oblitus clamorem pauperum. |
14 Pitié pour moi, Yahvé, vois mon malheur, tu me fais remonter des portes de la mort, | 14 Miserere mei, Domine : vide humilitatem meam de inimicis meis, |
15 que j'énonce toute ta louange aux portes de la fille de Sion, joyeux de ton salut. | 15 qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion : |
16 Les païens ont croulé dans la fosse qu'ils ont faite, au filet qu'ils ont tendu, leur pied s'est pris. | 16 exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum. |
17 Yahvé s'est fait connaître, il a rendu le jugement, il a lié l'impie dans l'ouvrage de ses mains. | 17 Cognoscetur Dominus judicia faciens ; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator. |
18 Que les impies retournent au shéol, tous ces païens qui oublient Dieu! | 18 Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. |
19 Car le pauvre n'est pas oublié jusqu'à la fin, l'espoir des malheureux ne périt pas à jamais. | 19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ; patientia pauperum non peribit in finem. |
20 Dresse-toi, Yahvé, que l'homme ne triomphe, qu'ils soient jugés, les païens, devant ta face! | 20 Exsurge, Domine ; non confortetur homo : judicentur gentes in conspectu tuo. |
21 Jette, Yahvé, sur eux l'épouvante, qu'ils connaissent, les païens, qu'ils sont hommes! | 21 Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt. |
22 Ut quid, Domine, recessisti longe ; despicis in opportunitatibus, in tribulatione ? | |
23 Dum superbit impius, incenditur pauper : comprehenduntur in consiliis quibus cogitant. | |
24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur. | |
25 Exacerbavit Dominum peccator : secundum multitudinem iræ suæ, non quæret. | |
26 Non est Deus in conspectu ejus ; inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus ; omnium inimicorum suorum dominabitur. | |
27 Dixit enim in corde suo : Non movebor a generatione in generationem, sine malo. | |
28 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor. | |
29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem. | |
30 Oculi ejus in pauperem respiciunt ; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem ; rapere pauperem dum attrahit eum. | |
31 In laqueo suo humiliabit eum ; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum. | |
32 Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ; avertit faciem suam, ne videat in finem. | |
33 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ; ne obliviscaris pauperum. | |
34 Propter quid irritavit impius Deum ? dixit enim in corde suo : Non requiret. | |
35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper ; orphano tu eris adjutor. | |
36 Contere brachium peccatoris et maligni ; quæretur peccatum illius, et non invenietur. | |
37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ; peribitis, gentes, de terra illius. | |
38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus ; præparationem cordis eorum audivit auris tua : | |
39 judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram. |