1 Habló Yahveh a Moisés y le dijo: | 1 וידבר יהוה אל משה לאמר |
2 «Habla a los israelitas y diles: Cuando entréis en la tierra que yo os daré por morada, | 2 דבר אל בני ישראל ואמרת אלהם כי תבאו אל ארץ מושבתיכם אשר אני נתן לכם |
3 y ofrezcáis manjares abrasados a Yahveh en holocausto o sacrificio, para cumplir un voto, o como ofrenda voluntaria o con ocasión de vuestras fiestas, ofreciendo así, de vuestros bueyes u ovejas, calmante aroma para Yahveh, | 3 ועשיתם אשה ליהוה עלה או זבח לפלא נדר או בנדבה או במעדיכם לעשות ריח ניחח ליהוה מן הבקר או מן הצאן |
4 el oferente presentará, para su ofrenda a Yahveh, una oblación de una décima de flor de harina amasada con un cuarto de sextario de aceite. | 4 והקריב המקריב קרבנו ליהוה מנחה סלת עשרון בלול ברבעית ההין שמן |
5 Harás una libación de un cuarto de sextario de vino por cada cordero, además del holocausto o sacrificio. | 5 ויין לנסך רביעית ההין תעשה על העלה או לזבח לכבש האחד |
6 Si es un carnero, la oblación será de dos décimas de flor de harina amasada con un tercio de sextario de aceite, | 6 או לאיל תעשה מנחה סלת שני עשרנים בלולה בשמן שלשית ההין |
7 y la libación, de un tercio de sextario de vino, que ofrecerás como calmante aroma para Yahveh. | 7 ויין לנסך שלשית ההין תקריב ריח ניחח ליהוה |
8 Y si ofreces a Yahveh un novillo en holocausto o sacrificio, para cumplir un voto, o como sacrificio de comunión, | 8 וכי תעשה בן בקר עלה או זבח לפלא נדר או שלמים ליהוה |
9 se ofrecerá además del novillo una oblación de tres décimas de flor de harina amasada con medio sextario de aceite, | 9 והקריב על בן הבקר מנחה סלת שלשה עשרנים בלול בשמן חצי ההין |
10 y una libación de medio sextario de vino, como manjar abrasado de calmante aroma para Yahveh. | 10 ויין תקריב לנסך חצי ההין אשה ריח ניחח ליהוה |
11 Así se hará con nada novillo y con las reses menores, cordero o cabrito. | 11 ככה יעשה לשור האחד או לאיל האחד או לשה בכבשים או בעזים |
12 Haréis así con cada uno de los que inmoléis, con tantos como hubiere. | 12 כמספר אשר תעשו ככה תעשו לאחד כמספרם |
13 Así hará todo hombre de vuestro pueblo, cuando ofrezca un manjar abrasado como calmante aroma para Yahveh. | 13 כל האזרח יעשה ככה את אלה להקריב אשה ריח ניחח ליהוה |
14 Si reside entre vosotros o entre vuestros descendientes un forastero, y ofrece un manjar abrasado como calmante aroma para Yahveh, lo mismo que vosotros hará | 14 וכי יגור אתכם גר או אשר בתוככם לדרתיכם ועשה אשה ריח ניחח ליהוה כאשר תעשו כן יעשה |
15 la asamblea. No habrá más que una norma para vosotros y para el forastero residente. Es decreto perpetuo para vuestros descendientes: igual será delante de Yahveh para vosotros que para el forastero. | 15 הקהל חקה אחת לכם ולגר הגר חקת עולם לדרתיכם ככם כגר יהיה לפני יהוה |
16 Una sola ley y una sola norma regirá para vosotros y para el forastero que reside entre vosotros.» | 16 תורה אחת ומשפט אחד יהיה לכם ולגר הגר אתכם |
17 Yahveh habló así a Moisés: | 17 וידבר יהוה אל משה לאמר |
18 «Habla a los israelitas y diles: Cuando entréis en la tierra a la que os voy a llevar, | 18 דבר אל בני ישראל ואמרת אלהם בבאכם אל הארץ אשר אני מביא אתכם שמה |
19 y comáis el pan del país, reservaréis primero la ofrenda para Yahveh. | 19 והיה באכלכם מלחם הארץ תרימו תרומה ליהוה |
20 Como primicias de vuestra molienda reservaréis como ofrenda una torta; la reservaréis igual que se hace en la era. | 20 ראשית ערסתכם חלה תרימו תרומה כתרומת גרן כן תרימו אתה |
21 Reservaréis a Yahveh una ofrenda de las primicias de vuestra molienda, por todas vuestras generaciones. | 21 מראשית ערסתיכם תתנו ליהוה תרומה לדרתיכם |
22 «Cuando por inadvertencia no cumpláis alguno de estos preceptos que Yahveh ha comunicado a Moisés, | 22 וכי תשגו ולא תעשו את כל המצות האלה אשר דבר יהוה אל משה |
23 algo de lo que os ha mandado Yahveh por medio de Moisés, desde que Yahveh lo ordenó en adelante, por todas vuestras generaciones, | 23 את כל אשר צוה יהוה אליכם ביד משה מן היום אשר צוה יהוה והלאה לדרתיכם |
24 en el caso de que la inadvertencia se haya cometido por descuido de la comunidad, toda la comunidad ofrecerá un novillo en holocausto, como calmante aroma para Yahveh, con su correspondiente oblación y libación según costumbre, y un macho cabrío en sacrificio por el pecado. | 24 והיה אם מעיני העדה נעשתה לשגגה ועשו כל העדה פר בן בקר אחד לעלה לריח ניחח ליהוה ומנחתו ונסכו כמשפט ושעיר עזים אחד לחטת |
25 El sacerdote expiará por toda la comunidad de los israelitas, y se les perdonará, porque ha sido un descuido. Cuando presenten sus ofrendas, como manjar abrasado a Yahveh, y su sacrificio por el pecado delante de Yahveh por su descuido, | 25 וכפר הכהן על כל עדת בני ישראל ונסלח להם כי שגגה הוא והם הביאו את קרבנם אשה ליהוה וחטאתם לפני יהוה על שגגתם |
26 se le perdonará a la comunidad de los israelitas y al forastero que reside entre ellos, pues el pueblo entero lo ha hecho por inadvertencia. | 26 ונסלח לכל עדת בני ישראל ולגר הגר בתוכם כי לכל העם בשגגה |
27 En el caso de que una sola persona haya pecado por inadvertencia, ofrecerá en sacrificio por el pecado una cabrita de un año. | 27 ואם נפש אחת תחטא בשגגה והקריבה עז בת שנתה לחטאת |
28 El sacerdote expiará delante de Yahveh por la persona que se ha descuidado con ese pecado de inadvertencia; cuando se haga expiación por ella, se le perdonará, | 28 וכפר הכהן על הנפש השגגת בחטאה בשגגה לפני יהוה לכפר עליו ונסלח לו |
29 lo mismo al ciudadano israelita que al forastero residente entre vosotros: no tendréis más que una sola ley para el que obra por inadvertencia. | 29 האזרח בבני ישראל ולגר הגר בתוכם תורה אחת יהיה לכם לעשה בשגגה |
30 Pero el que obra con descaro, sea ciudadano o forastero, ultraja a Yahveh. Tal individuo será extirpado de su pueblo, | 30 והנפש אשר תעשה ביד רמה מן האזרח ומן הגר את יהוה הוא מגדף ונכרתה הנפש ההוא מקרב עמה |
31 por haber despreciado la palabra de Yahveh, quebrantado su mandato. Será exterminado tal individuo: su pecado pesa sobre él.» | 31 כי דבר יהוה בזה ואת מצותו הפר הכרת תכרת הנפש ההוא עונה בה |
32 Cuando los israelitas estaban en el desierto, se encontró a un hombre que andaba buscando leña en día de sábado. | 32 ויהיו בני ישראל במדבר וימצאו איש מקשש עצים ביום השבת |
33 Los que lo encontraron buscando leña, lo presentaron a Moisés, a Aarón y a toda la comunidad. | 33 ויקריבו אתו המצאים אתו מקשש עצים אל משה ואל אהרן ואל כל העדה |
34 Le pusieron bajo custodia, porque no estaba determinado lo que había que hacer con él. | 34 ויניחו אתו במשמר כי לא פרש מה יעשה לו |
35 Yahveh dijo a Moisés: «Que muera ese hombre. Que lo apedree toda la comunidad fuera del campamento.» | 35 ויאמר יהוה אל משה מות יומת האיש רגום אתו באבנים כל העדה מחוץ למחנה |
36 Lo sacó toda la comunidad fuera del campamento y lo apedrearon hasta que murió, según había mandado Yahveh a Moisés. | 36 ויציאו אתו כל העדה אל מחוץ למחנה וירגמו אתו באבנים וימת כאשר צוה יהוה את משה |
37 Yahveh dijo a Moisés: | 37 ויאמר יהוה אל משה לאמר |
38 «Habla a los israelitas y diles que ellos y sus descendientes se hagan flecos en los bordes de sus vestidos, y pongan en el fleco de sus vestidos un hilo de púrpura violeta. | 38 דבר אל בני ישראל ואמרת אלהם ועשו להם ציצת על כנפי בגדיהם לדרתם ונתנו על ציצת הכנף פתיל תכלת |
39 Tendréis, pues flecos para que, cuando los veáis, os acordéis de todos los preceptos de Yahveh. Así los cumpliréis y no seguiréis los caprichos de vuestros corazones y de vuestros ojos, que os han arrastrado a prostituiros. | 39 והיה לכם לציצת וראיתם אתו וזכרתם את כל מצות יהוה ועשיתם אתם ולא תתרו אחרי לבבכם ואחרי עיניכם אשר אתם זנים אחריהם |
40 Así os acordaréis de todos mis mandamientos y los cumpliréis, y seréis hombres consagrados a vuestro Dios. | 40 למען תזכרו ועשיתם את כל מצותי והייתם קדשים לאלהיכם |
41 Yo, Yahveh, vuestro Dios, que os saqué de Egipto para ser Dios vuestro. Yo, Yahveh, vuestro Dios. | 41 אני יהוה אלהיכם אשר הוצאתי אתכם מארץ מצרים להיות לכם לאלהים אני יהוה אלהיכם |