1 فاجاب ايوب وقال | 1 υπολαβων δε ιωβ λεγει |
2 حتى متى تعذبون نفسي وتسحقونني بالكلام. | 2 εως τινος εγκοπον ποιησετε ψυχην μου και καθαιρειτε με λογοις |
3 هذه عشر مرات اخزيتموني. لم تخجلوا من ان تحكروني. | 3 γνωτε μονον οτι ο κυριος εποιησε με ουτως καταλαλειτε μου ουκ αισχυνομενοι με επικεισθε μοι |
4 وهبني ضللت حقا. عليّ تستقر ضلالتي. | 4 ναι δη επ' αληθειας εγω επλανηθην παρ' εμοι δε αυλιζεται πλανος [4α] λαλησαι ρημα ο ουκ εδει τα δε ρηματα μου πλαναται και ουκ επι καιρου |
5 ان كنتم بالحق تستكبرون عليّ فثبتوا عليّ عاري. | 5 εα δε οτι επ' εμοι μεγαλυνεσθε εναλλεσθε δε μοι ονειδει |
6 فاعلموا اذا ان الله قد عوّجني ولف عليّ احبولته. | 6 γνωτε ουν οτι ο κυριος εστιν ο ταραξας οχυρωμα δε αυτου επ' εμε υψωσεν |
7 ها اني اصرخ ظلما فلا أستجاب. ادعو وليس حكم. | 7 ιδου γελω ονειδει και ου λαλησω κεκραξομαι και ουδαμου κριμα |
8 قد حوّط طريقي فلا اعبر وعلى سبلي جعل ظلاما. | 8 κυκλω περιωκοδομημαι και ου μη διαβω επι προσωπον μου σκοτος εθετο |
9 ازال عني كرامتي ونزع تاج راسي. | 9 την δε δοξαν απ' εμου εξεδυσεν αφειλεν δε στεφανον απο κεφαλης μου |
10 هدمني من كل جهة فذهبت. وقلع مثل شجرة رجائي. | 10 διεσπασεν με κυκλω και ωχομην εξεκοψεν δε ωσπερ δενδρον την ελπιδα μου |
11 واضرم عليّ غضبه وحسبني كاعدائه. | 11 δεινως δε μοι οργη εχρησατο ηγησατο δε με ωσπερ εχθρον |
12 معا جاءت غزاته واعدّوا عليّ طريقهم وحلّوا حول خيمتي. | 12 ομοθυμαδον δε ηλθον τα πειρατηρια αυτου επ' εμοι ταις οδοις μου εκυκλωσαν με εγκαθετοι |
13 قد ابعد عني اخوتي. ومعارفي زاغوا عني. | 13 απ' εμου δε αδελφοι μου απεστησαν εγνωσαν αλλοτριους η εμε φιλοι δε μου ανελεημονες γεγονασιν |
14 اقاربي قد خذلوني والذين عرفوني نسوني. | 14 ου προσεποιησαντο με οι εγγυτατοι μου και οι ειδοτες μου το ονομα επελαθοντο μου |
15 نزلاء بيتي وامائي يحسبونني اجنبيا. صرت في اعينهم غريبا. | 15 γειτονες οικιας θεραπαιναι τε μου αλλογενης ημην εναντιον αυτων |
16 عبدي دعوت فلم يجب. بفمي تضرعت اليه. | 16 θεραποντα μου εκαλεσα και ουχ υπηκουσεν στομα δε μου εδεετο |
17 نكهتي مكروهة عند امرأتي وخممت عند ابناء احشائي. | 17 και ικετευον την γυναικα μου προσεκαλουμην δε κολακευων υιους παλλακιδων μου |
18 الاولاد ايضا قد رذلوني. اذا قمت يتكلمون عليّ. | 18 οι δε εις τον αιωνα με απεποιησαντο οταν αναστω κατ' εμου λαλουσιν |
19 كرهني كل رجالي والذين احببتهم انقلبوا عليّ. | 19 εβδελυξαντο δε με οι ειδοτες με ους δη ηγαπηκειν επανεστησαν μοι |
20 عظمي قد لصق بجلدي ولحمي ونجوت بجلد اسناني. | 20 εν δερματι μου εσαπησαν αι σαρκες μου τα δε οστα μου εν οδουσιν εχεται |
21 تراءفوا تراءفوا انتم عليّ يا اصحابي لان يد الله قد مسّتني. | 21 ελεησατε με ελεησατε με ω φιλοι χειρ γαρ κυριου η αψαμενη μου εστιν |
22 لماذا تطاردونني كما الله ولا تشبعون من لحمي | 22 δια τι δε με διωκετε ωσπερ και ο κυριος απο δε σαρκων μου ουκ εμπιπλασθε |
23 ليت كلماتي الآن تكتب. يا ليتها رسمت في سفر | 23 τις γαρ αν δωη γραφηναι τα ρηματα μου τεθηναι δε αυτα εν βιβλιω εις τον αιωνα |
24 ونقرت الى الابد في الصخر بقلم حديد وبرصاص. | 24 εν γραφειω σιδηρω και μολιβω η εν πετραις εγγλυφηναι |
25 اما انا فقد علمت ان وليّي حيّ والآخر على الارض يقوم | 25 οιδα γαρ οτι αεναος εστιν ο εκλυειν με μελλων επι γης |
26 وبعد ان يفنى جلدي هذا وبدون جسدي ارى الله | 26 αναστησαι το δερμα μου το ανατλων ταυτα παρα γαρ κυριου ταυτα μοι συνετελεσθη |
27 الذي اراه انا لنفسي وعيناي تنظران وليس آخر. الى ذلك تتوق كليتاي في جوفي. | 27 α εγω εμαυτω συνεπισταμαι α ο οφθαλμος μου εορακεν και ουκ αλλος παντα δε μοι συντετελεσται εν κολπω |
28 فانكم تقولون لماذا نطارده. والكلام الاصلي يوجد عندي. | 28 ει δε και ερειτε τι ερουμεν εναντι αυτου και ριζαν λογου ευρησομεν εν αυτω |
29 خافوا على انفسكم من السيف لان الغيظ من آثام السيف. لكي تعلموا ما هو القضاء | 29 ευλαβηθητε δη και υμεις απο επικαλυμματος θυμος γαρ επ' ανομους επελευσεται και τοτε γνωσονται που εστιν αυτων η υλη |