Philippians 2

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 If there is any encouragement in Christ, any solace in love, any participation in the Spirit, any compassion and mercy,	1 Εαν λοιπον υπαρχη τις παρηγορια εν Χριστω η τις παραμυθια αγαπης, η τις κοινωνια Πνευματος η σπλαγχνα τινα και οικτιρμοι,
2 complete my joy by being of the same mind, with the same love, united in heart, thinking one thing.	2 καμετε πληρη την χαραν μου, να φρονητε το αυτο, εχοντες την αυτην αγαπην, οντες ομοψυχοι και ομοφρονες,
3 Do nothing out of selfishness or out of vainglory; rather, humbly regard others as more important than yourselves,	3 μη πραττοντες μηδεν εξ αντιζηλιας η κενοδοξιας, αλλ' εν ταπεινοφροσυνη θεωρουντες αλληλους υπερεχοντας εαυτων.
4 each looking out not for his own interests, but (also) everyone for those of others.	4 Μη αποβλεπετε εκαστος τα εαυτου, αλλ' εκαστος και τα των αλλων.
5 Have among yourselves the same attitude that is also yours in Christ Jesus,	5 Το αυτο δε φρονημα εστω εν υμιν, το οποιον ητο και εν τω Χριστω Ιησου,
6 Who, though he was in the form of God, did not regard equality with God something to be grasped.	6 οστις εν μορφη Θεου υπαρχων, δεν ενομισεν αρπαγην το να ηναι ισα με τον Θεον,
7 Rather, he emptied himself, taking the form of a slave, coming in human likeness; and found human in appearance,	7 αλλ' εαυτον εκενωσε λαβων δουλου μορφην, γενομενος ομοιος με τους ανθρωπους,
8 he humbled himself, becoming obedient to death, even death on a cross.	8 και ευρεθεις κατα το σχημα ως ανθρωπος, εταπεινωσεν εαυτον γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου, θανατου δε σταυρου.
9 Because of this, God greatly exalted him and bestowed on him the name that is above every name,	9 Δια τουτο και ο Θεος υπερυψωσεν αυτον και εχαρισεν εις αυτον ονομα το υπερ παν ονομα,
10 that at the name of Jesus every knee should bend, of those in heaven and on earth and under the earth,	10 δια να κλινη εις το ονομα του Ιησου παν γονυ επουρανιων και επιγειων και καταχθονιων,
11 and every tongue confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.	11 και πασα γλωσσα να ομολογηση οτι ο Ιησους Χριστος ειναι Κυριος εις δοξαν Θεου Πατρος.
12 So then, my beloved, obedient as you have always been, not only when I am present but all the more now when I am absent, work out your salvation with fear and trembling.	12 Ωστε, αγαπητοι μου, καθως παντοτε υπηκουσατε, ουχι ως εν τη παρουσια μου μονον, αλλα τωρα πολυ περισσοτερον εν τη απουσια μου, μετα φοβου και τρομου εργαζεσθε την εαυτων σωτηριαν?
13 For God is the one who, for his good purpose, works in you both to desire and to work.	13 διοτι ο Θεος ειναι ο ενεργων εν υμιν και το θελειν και το ενεργειν κατα την ευδοκιαν αυτου.
14 Do everything without grumbling or questioning,	14 Πραττετε τα παντα χωρις γογγυσμων και αμφισβητησεων,
15 that you may be blameless and innocent, children of God without blemish in the midst of a crooked and perverse generation, among whom you shine like lights in the world,	15 δια να γινησθε αμεμπτοι και ακεραιοι, τεκνα Θεου αμωμητα εν μεσω γενεας σκολιας και διεστραμμενης, μεταξυ των οποιων λαμπετε ως φωστηρες εν τω κοσμω,
16 as you hold on to the word of life, so that my boast for the day of Christ may be that I did not run in vain or labor in vain.	16 κρατουντες τον λογον της ζωης, δια καυχημα μου εν τη ημερα του Χριστου, οτι δεν ετρεξα εις ματην ουδε εις ματην εκοπιασα.
17 But, even if I am poured out as a libation upon the sacrificial service of your faith, I rejoice and share my joy with all of you.	17 Αλλ' εαν και προσφερω εμαυτον σπονδην επι της θυσιας και λειτουργιας της πιστεως σας, χαιρω και συγχαιρω μετα παντων υμων?
18 In the same way you also should rejoice and share your joy with me.	18 ωσαυτως δε και σεις χαιρετε και συγχαιρετε μετ' εμου.
19 I hope, in the Lord Jesus, to send Timothy to you soon, so that I too may be heartened by hearing news of you.	19 Ελπιζω δε επι τον Κυριον Ιησουν να πεμψω προς εσας ταχεως τον Τιμοθεον, δια να ευφραινωμαι και εγω μαθων την καταστασιν σας?
20 For I have no one comparable to him for genuine interest in whatever concerns you.	20 διοτι δεν εχω ουδενα ισοψυχον, οστις να μεριμνηση γνησιως περι της καταστασεως σας?
21 For they all seek their own interests, not those of Jesus Christ.	21 επειδη παντες ζητουσι τα εαυτων, ουχι τα του Ιησου Χριστου?
22 But you know his worth, how as a child with a father he served along with me in the cause of the gospel.	22 γνωριζετε δε την δοκιμασιαν αυτου, οτι ως τεκνον μετα του πατρος εδουλευσε μετ' εμου εις το ευαγγελιον.
23 He it is, then, whom I hope to send as soon as I see how things go with me,	23 Τουτον λοιπον ελπιζω να πεμψω ευθυς, καθως ιδω το τελος των υποθεσεων μου?
24 but I am confident in the Lord that I myself will also come soon.	24 πεποιθα δε επι τον Κυριον οτι και εγω θελω ελθει ταχεως.
25 With regard to Epaphroditus, my brother and co-worker and fellow soldier, your messenger and minister in my need, I consider it necessary to send him to you.	25 Εστοχασθην ομως αναγκαιον να πεμψω προς εσας τον Επαφροδιτον τον αδελφον και συνεργον και συστρατιωτην μου, απεσταλμενον δε απο σας και υπηρετησαντα εις την χρειαν μου,
26 For he has been longing for all of you and was distressed because you heard that he was ill.	26 επειδη επεποθει ολους εσας και ελυπειτο, διοτι ηκουσατε οτι ησθενησε.
27 He was indeed ill, close to death; but God had mercy on him, not just on him but also on me, so that I might not have sorrow upon sorrow.	27 Και τωοντι ησθενησε μεχρι θανατου? αλλ' ο Θεος ηλεησεν αυτον, ουχι δε αυτον μονον, αλλα και εμε, δια να μη λαβω λυπην επι λυπην.
28 I send him therefore with the greater eagerness, so that, on seeing him, you may rejoice again, and I may have less anxiety.	28 Οθεν επεμψα αυτον μετα περισσοτερας σπουδης, δια να χαρητε ιδοντες αυτον παλιν, και εγω να εχω ολιγωτεραν λυπην.
29 Welcome him then in the Lord with all joy and hold such people in esteem,	29 Δεχθητε λοιπον αυτον εν Κυριω μετα πασης χαρας και τιματε τους τοιουτους,
30 because for the sake of the work of Christ he came close to death, risking his life to make up for those services to me that you could not perform.	30 επειδη δια το εργον του Χριστου επλησιασε μεχρι θανατου, καταφρονησας την ζωην αυτου, δια να αναπληρωση την ελλειψιν υμων της εις εμε υπηρεσιας.