Lamentations 3

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 I am a man who knows affliction from the rod of his anger,	1 Εγω ειμαι ο ανθρωπος, οστις ειδον θλιψιν απο της ραβδου του θυμου αυτου.
2 One whom he has led and forced to walk in darkness, not in the light;	2 Με ωδηγησε και εφερεν εις σκοτος και ουχι εις φως.
3 Against me alone he brings back his hand again and again all the day.	3 Ναι, κατ' εμου εστραφη? κατ' εμου εστρεψε την χειρα αυτου ολην την ημεραν.
4 He has worn away my flesh and my skin, he has broken my bones;	4 Επαλαιωσε την σαρκα μου και το δερμα μου? συνετριψε τα οστα μου.
5 He has beset me round about with poverty and weariness;	5 Ωικοδομησε κατ' εμου και με περιεκυκλωσε χολην και μοχθον.
6 He has left me to dwell in the dark like those long dead.	6 Με εκαθισεν εν σκοτεινοις ως νεκρους αιωνιους.
7 He has hemmed me in with no escape and weighed me down with chains;	7 Με περιεφραξε, δια να μη εξελθω? εβαρυνε τας αλυσεις μου.
8 Even when I cry out for help, he stops my prayer;	8 Ετι και οταν κραζω και αναβοω, αποκλειει την προσευχην μου.
9 He has blocked my ways with fitted stones, and turned my paths aside.	9 Περιεφραξε με πελεκητους λιθους τας οδους μου, εστρεβλωσε τας τριβους μου.
10 A lurking bear he has been to me, a lion in ambush!	10 Εγεινεν εις εμε αρκτος ενεδρευουσα, λεων εν αποκρυφοις.
11 He deranged my ways, set me astray, left me desolate.	11 Παρετρεψε τας οδους μου και με κατεσπαραξε, με κατεστηαεν ηφανισμενην.
12 He bent his bow, and set me up as the target for his arrow.	12 Ενετεινε το τοξον αυτου και με εστησεν ως σκοπον εις βελος.
13 He pierces my sides with shafts from his quiver.	13 Ενεπηξεν εις τα νεφρα μου τα βελη της φαρετρας αυτου.
14 I have become a laughingstock for all nations, their taunt all the day long;	14 Εγεινα γελως εις παντα τον λαον μου, ασμα αυτων ολην την ημεραν.
15 He has sated me with bitter food, made me drink my fill of wormwood.	15 Με εχορτασε πικριαν? με εμεθυσεν αψινθιον.
16 He has broken my teeth with gravel, pressed my face in the dust;	16 Και συνετριψε τους οδοντας μου με χαλικας? με εκαλυψε με σποδον.
17 My soul is deprived of peace, I have forgotten what happiness is;	17 Και απεσπρωξα, απο ειρηνης την ψυχην μου? ελησμονησα το αγαθον.
18 I tell myself my future is lost, all that I hoped for from the LORD.	18 Και ειπα, Απωλεσθη η δυναμις μου και η ελπις μου υπο του Κυριου.
19 The thought of my homeless poverty is wormwood and gall;	19 Ενθυμηθητι την θλιψιν μου και την εξωσιν μου, το αψινθιον και την χολην.
20 Remembering it over and over leaves my soul downcast within me.	20 Η ψυχη μου ενθυμειται ταυτα ακαταπαυστως και ειναι τεταπεινωμενη εν εμοι.
21 But I will call this to mind, as my reason to have hope:	21 Τουτο ανακαλω εις την καρδιαν μου, οθεν εχω ελπιδα?
22 The favors of the LORD are not exhausted, his mercies are not spent;	22 Ελεος του Κυριου ειναι, οτι δεν συνετελεσθημεν, επειδη δεν εξελιπον οι οικτιρμοι αυτου.
23 They are renewed each morning, so great is his faithfulness.	23 Ανανεονονται εν ταις πρωιαις? μεγαλη ειναι η πιστοτης σου.
24 My portion is the LORD, says my soul; therefore will I hope in him.	24 Ο Κυριος ειναι η μερις μου, ειπεν η ψυχη μου? δια τουτο θελω ελπιζει επ' αυτον.
25 Good is the LORD to one who waits for him, to the soul that seeks him;	25 Αγαθος ο Κυριος εις τους προσμενοντας αυτον, εις την ψυχην την εκζητουσαν αυτον.
26 It is good to hope in silence for the saving help of the LORD.	26 Καλον ειναι και να ελπιζη τις και να εφησυχαζη εις την σωτηριαν του Κυριου.
27 It is good for a man to bear the yoke from his youth.	27 Καλον εις τον ανθρωπον να βασταζη ζυγον εν τη νεοτητι αυτου.
28 Let him sit alone and in silence, when it is laid upon him.	28 Θελει καθησθαι κατα μονας και σιωπα, επειδη ο Θεος επεβαλε φορτιον επ' αυτον.
29 Let him put his mouth to the dust; there may yet be hope.	29 Θελει βαλει το στομα αυτου εις το χωμα, ισως ηναι ελπις.
30 Let him offer his cheek to be struck, let him be filled with disgrace.	30 Θελει δωσει την σιαγονα εις τον ραπιζοντα αυτον? θελει χορτασθη απο ονειδισμου.
31 For the Lord's rejection does not last forever;	31 Διοτι ο Κυριος δεν απορριπτει εις τον αιωνα?
32 Though he punishes, he takes pity, in the abundance of his mercies;	32 Αλλ' εαν και θλιψη, θελει ομως και οικτειρησει κατα το πληθος του ελεους αυτου.
33 He has no joy in afflicting or grieving the sons of men.	33 Διοτι δεν θλιβει εκ καρδιας αυτου ουδε καταθλιβει τους υιους των ανθρωπων.
34 When anyone tramples underfoot all the prisoners in the land,	34 Το να καταπατη τις υπο τους ποδας αυτου παντας τους δεσμιους της γης.
35 When he distorts men's rights in the very sight of the Most High,	35 Το να διαστρεφη κρισιν ανθρωπου κατεναντι του προσωπου του Υψιστου?
36 When he presses a crooked claim, the Lord does not look on unconcerned.	36 Το να αδικη ανθρωπον εν τη δικη αυτου? ο Κυριος δεν βλεπει ταυτα.
37 Who commands so that it comes to pass, except the Lord ordains it;	37 Τις λεγει τι και γινεται, χωρις να προσταξη αυτο ο Κυριος;
38 Except it proceeds from the mouth of the Most High, whether the thing be good or bad!	38 Εκ του στοματος του Υψιστου δεν εξερχονται τα κακα και τα αγαθα;
39 Why should any living man complain, any mortal, in the face of his sins?	39 Δια τι ηθελε γογγυσει ανθρωπος ζων, ανθρωπος, δια την ποινην της αμαρτιας αυτου;
40 Let us search and examine our ways that we may return to the LORD!	40 Ας ερευνησωμεν τας οδους ημων και ας εξετασωμεν και ας επιστρεψωμεν εις τον Κυριον.
41 Let us reach out our hearts toward God in heaven!	41 Ας υψωσωμεν τας καρδιας ημων και τας χειρας προς τον Θεον τον εν τοις ουρανοις, λεγοντες,
42 We have sinned and rebelled; you have not forgiven us.	42 Ημαρτησαμεν και απεστατησαμεν? συ δεν μας συνεχωρησας.
43 You veiled yourself in wrath and pursued us, you slew us and took no pity;	43 Περιεκαλυψας με θυμον και κατεδιωξας ημας? εφονευσας, δεν εφεισθης.
44 You wrapped yourself in a cloud which prayer could not pierce.	44 Εκαλυψας σεαυτον με νεφος, δια να μη διαβαινη η προσευχη ημων.
45 You have made us offscourings and refuse among the nations.	45 Μας εκαμες σκυβαλον και βδελυγμα εν μεσω των λαων.
46 All our enemies have opened their mouths against us;	46 Παντες οι εχθροι ημων ηνοιξαν το στομα αυτων εφ' ημας.
47 Terror and the pit have been our lot, desolation and destruction;	47 Φοβος και λακκος ηλθον εφ' ημας, ερημωσις και συντριμμος.
48 My eyes run with streams of water over the downfall of the daughter of my people.	48 Ρυακας υδατων καταβιβαζει ο οφθαλμος μου δια τον συντριμμον της θυγατρος του λαου μου.
49 My eyes flow without ceasing, there is no respite,	49 Ο οφθαλμος μου σταλαζει και δεν σιωπα, διοτι δεν εχει ανεσιν,
50 Till the LORD from heaven looks down and sees.	50 Εωσου ο Κυριος διακυψη και ιδη εξ ουρανου.
51 My eyes torment my soul at the sight of all the daughters of my city.	51 Ο οφθαλμος μου καταθλιβει την ψυχην μου, εκ πασων των θυγατερων της πολεως μου.
52 Those who were my enemies without cause hunted me down like a bird;	52 Οι εχθρευομενοι με αναιτιως με εκυνηγησαν ακαταπαυστως ως στρουθιον.
53 They struck me down alive in the pit, and sealed me in with a stone.	53 Εκοψαν την ζωην μου εν τω λακκω και ερριψαν λιθον επ' εμε.
54 The waters flowed over my head, and I said, "I am lost!"	54 Τα υδατα επλημμυρησαν υπερανω της κεφαλης μου? ειπα, Απερριφθην.
55 I called upon your name, O LORD, from the bottom of the pit;	55 Επεκαλεσθην το ονομα σου, Κυριε, εκ λακκου κατωτατου.
56 You heard me call, "Let not your ear be deaf to my cry for help!"	56 Ηκουσας την φωνην μου? μη κλεισης το ωτιον σου εις τον στεναγμον μου, εις την κραυγην μου.
57 You came to my aid when I called to you; you said, "Have no fear!"	57 Επλησιασας καθ' ην ημεραν σε επεκαλεσθην? ειπας, Μη φοβου.
58 You defended me in mortal danger, you redeemed my life.	58 Εδικασας, Κυριε, την δικην της ψυχης μου? ελυτρωσας την ζωην μου.
59 You see, O LORD, how I am wronged; do me justice!	59 Ειδες, Κυριε, το προς εμε αδικον? κρινον την κρισιν μου.
60 You see all their vindictiveness, all their plots against me.	60 Ειδες πασας τας εκδικησεις αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου.
61 You hear their insults, O LORD, (all their plots against me),	61 Ηκουσας, Κυριε, τον ονειδισμον αυτων, παντας τους διαλογισμους αυτων κατ' εμου?
62 The whispered murmurings of my foes, against me all the day;	62 Τους λογους των επανισταμενων επ' εμε και τας μελετας αυτων κατ' εμου ολην την ημεραν.
63 Whether they sit or stand, see, I am their taunt song.	63 Ιδε, οταν καθηνται και οταν σηκονωνται? εγω ειμαι το ασμα αυτων.
64 Requite them as they deserve, O LORD, according to their deeds;	64 Καμε, Κυριε, εις αυτους ανταποδοσιν κατα τα εργα των χειρων αυτων.
65 Give them hardness of heart, as your curse upon them;	65 Δος εις αυτους πωρωσιν καρδιας, την καταραν? σου επ' αυτους.
66 Pursue them in wrath and destroy them from under your heavens!	66 Καταδιωξον εν οργη και αφανισον αυτους υποκατωθεν των ουρανων του Κυριου.