Psalms 38
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Exod
Lev
Num
Deut
Josh
Judg
Ruth
1 Sam
2 Sam
1 Kgs
2 Kgs
1 Chr
2 Chr
Ezra
Neh
Tob
Jdt
Esth
1 Macc
2 Macc
Job
Ps
Prov
Eccl
Cant
Wis
Sir
Isa
Jer
Lam
Bar
Ezek
Dan
Hos
Joel
Amos
Obad
Jon
Mic
Nah
Hab
Zeph
Hag
Zech
Mal
Matt
Mark
Luke
John
Acts
Rom
1 Cor
2 Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Titus
Phlm
Heb
Jas
1 Pet
2 Pet
1 John
2 John
3 John
Jude
Rev
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NEW AMERICAN BIBLE | VULGATA |
---|---|
1 A psalm of David. For remembrance. | 1 In finem, ipsi Idithun. Canticum David. |
2 LORD, punish me no more in your anger; in your wrath do not chastise me! | 2 Dixi : Custodiam vias meas : ut non delinquam in lingua mea. Posui ori meo custodiam, cum consisteret peccator adversum me. |
3 Your arrows have sunk deep in me; your hand has come down upon me. | 3 Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis ; et dolor meus renovatus est. |
4 My flesh is afflicted because of your anger; my frame aches because of my sin. | 4 Concaluit cor meum intra me ; et in meditatione mea exardescet ignis. |
5 My iniquities overwhelm me, a burden beyond my strength. | 5 Locutus sum in lingua mea : Notum fac mihi, Domine, finem meum, et numerum dierum meorum quis est, ut sciam quid desit mihi. |
6 Foul and festering are my sores because of my folly. | 6 Ecce mensurabiles posuisti dies meos, et substantia mea tamquam nihilum ante te. Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens. |
7 I am stooped and deeply bowed; all day I go about mourning. | 7 Verumtamen in imagine pertransit homo ; sed et frustra conturbatur : thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea. |
8 My loins burn with fever; my flesh is afflicted. | 8 Et nunc quæ est exspectatio mea : nonne Dominus ? et substantia mea apud te est. |
9 I am numb and utterly crushed; I wail with anguish of heart. | 9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me : opprobrium insipienti dedisti me. |
10 My Lord, my deepest yearning is before you; my groaning is not hidden from you. | 10 Obmutui, et non aperui os meum, quoniam tu fecisti ; |
11 My heart shudders, my strength forsakes me; the very light of my eyes has failed. | 11 amove a me plagas tuas. |
12 Friends and companions shun my pain; my neighbors stand far off. | 12 A fortitudine manus tuæ ego defeci in increpationibus : propter iniquitatem corripuisti hominem. Et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus : verumtamen vane conturbatur omnis homo. |
13 Those who seek my life lay snares for me; they seek my misfortune, they speak of ruin; they plot treachery all the day. | 13 Exaudi orationem meam, Domine, et deprecationem meam ; auribus percipe lacrimas meas. Ne sileas, quoniam advena ego sum apud te, et peregrinus sicut omnes patres mei. |
14 But I am like the deaf, hearing nothing, like the dumb, saying nothing, | 14 Remitte mihi, ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero. |
15 Like someone who does not hear, who has no answer ready. | |
16 LORD, I wait for you; O Lord, my God, answer me. | |
17 For I fear they will gloat, exult over me if I stumble. | |
18 I am very near to falling; my pain is with me always. | |
19 I acknowledge my guilt and grieve over my sin. | |
20 But many are my foes without cause, a multitude of enemies without reason, | |
21 Repaying me evil for good, harassing me for pursuing good. | |
22 Forsake me not, O LORD; my God, be not far from me! | |
23 Come quickly to help me, my Lord and my salvation! |