Job 17

NEW AMERICAN BIBLE	GREEK BIBLE
1 My spirit is broken, my lamp of life extinguished; my burial is at hand.	1 Το πνευμα μου φθειρεται, αι ημεραι μου σβυνονται, οι ταφοι ειναι ετοιμοι δι' εμε.
2 I am indeed mocked, and, as their provocation mounts, my eyes grow dim.	2 Δεν ειναι χλευασται πλησιον μου; και δεν διανυκτερευει ο οφθαλμος μου εν ταις πικριαις αυτων;
3 Grant me one to offer you a pledge on my behalf: who is there that will give surety for me?	3 Ασφαλισον με, δεομαι? γενου εις εμε εγγυητης πλησιον σου? τις ηθελεν εγγυηθη εις εμε;
4 You darken their minds to knowledge; therefore they do not understand.	4 Διοτι συ εκρυψας την καρδιαν αυτων απο συνεσεως? δια τουτο δεν θελεις υψωσει αυτους.
5 My lot is described as evil,	5 Του λαλουντος με απατην προς τους φιλους, και οι οφθαλμοι των τεκνων αυτου θελουσι τηκεσθαι.
6 and I am made a byword of the people; their object lesson I have become.	6 Και με κατεστησε παροιμιαν των λαων? και ενωπιον αυτων κατεσταθην ονειδος.
7 My eye has grown blind with anguish, and all my frame is shrunken to a shadow.	7 Και ο οφθαλμος μου εμαρανθη υπο της θλιψεως, και παντα τα μελη μου εγειναν ως σκια.
8 Upright men are astonished at this, and the innocent aroused against the wicked.	8 Οι ευθεις θελουσι θαυμασει εις τουτο, και ο αθωος θελει διεγερθη κατα του υποκριτου.
9 Yet the righteous shall hold to his way, and he who has clean hands increase in strength.	9 Ο δε δικαιος θελει κρατει την οδον αυτου, και ο καθαρος τας χειρας θελει επαυξησει την δυναμιν αυτου.
10 But turn now, and come on again; for I shall not find a wise man among you!	10 σεις δε παντες επιστραφητε, και ελθετε τωρα? διοτι ουδενα συνετον θελω ευρει μεταξυ σας.
11 My days are passed away, my plans are at an end, the cherished purposes of my heart.	11 Αι ημεραι μου παρηλθον, εκοπησαν οι σκοποι μου, αι επιθυμιαι της καρδιας μου.
12 Such men change the night into day; where there is darkness they talk of approaching light.	12 Την νυκτα μετεβαλον εις ημεραν? το φως ειναι πλησιον του σκοτους.
13 If I look for the nether world as my dwelling, if I spread my couch in the darkness,	13 Εαν προσμενω, ο ταφος ειναι η κατοικια μου? εστρωσα την κλινην μου εν τω σκοτει.
14 If I must call corruption "my father," and the maggot "my mother" and "my sister,"	14 Εβοησα προς την φθοραν, Εισαι, πατηρ μου? προς τον σκωληκα, Μητηρ μου και αδελφη μου εισαι.
15 Where then is my hope, and my prosperity, who shall see?	15 Και που τωρα η ελπις μου; και την ελπιδα μου τις θελει ιδει;
16 Will they descend with me into the nether world? Shall we go down together into the dust?	16 εις το βαθος του αδου θελει καταβη? βεβαιως θελει αναπαυθη μετ' εμου εν τω χωματι.