Psalms 88

KING JAMES BIBLE	VULGATA
1 O LORD God of my salvation, I have cried day and night before thee:	1 Intellectus Ethan Ezrahitæ.
2 Let my prayer come before thee: incline thine ear unto my cry;	2 Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.
3 For my soul is full of troubles: and my life draweth nigh unto the grave.	3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis.
4 I am counted with them that go down into the pit: I am as a man that hath no strength:	4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo :
5 Free among the dead, like the slain that lie in the grave, whom thou rememberest no more: and they are cut off from thy hand.	5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam.
6 Thou hast laid me in the lowest pit, in darkness, in the deeps.	6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
7 Thy wrath lieth hard upon me, and thou hast afflicted me with all thy waves. Selah.	7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ?
8 Thou hast put away mine acquaintance far from me; thou hast made me an abomination unto them: I am shut up, and I cannot come forth.	8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt.
9 Mine eye mourneth by reason of affliction: LORD, I have called daily upon thee, I have stretched out my hands unto thee.	9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
10 Wilt thou shew wonders to the dead? shall the dead arise and praise thee? Selah.	10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas.
11 Shall thy lovingkindness be declared in the grave? or thy faithfulness in destruction?	11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos.
12 Shall thy wonders be known in the dark? and thy righteousness in the land of forgetfulness?	12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ;
13 But unto thee have I cried, O LORD; and in the morning shall my prayer prevent thee.	13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt :
14 LORD, why castest thou off my soul? why hidest thou thy face from me?	14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua :
15 I am afflicted and ready to die from my youth up: while I suffer thy terrors I am distracted.	15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam.
16 Thy fierce wrath goeth over me; thy terrors have cut me off.	16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt,
17 They came round about me daily like water; they compassed me about together.	17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur.
18 Lover and friend hast thou put far from me, and mine acquaintance into darkness.	18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
	19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri.
	20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea.
	21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum.
	22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum.
	23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei.
	24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam.
	25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus.
	26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus.
	27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ.
	28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ.
	29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi.
	30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli.
	31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ;
	32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint :
	33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ;
	34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea,
	35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita.
	36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar :
	37 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo,
	38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis.
	39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum.
	40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus.
	41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem.
	42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis.
	43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus.
	44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello.
	45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti.
	46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione.
	47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ?
	48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ?
	49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ?
	50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ?
	51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium :
	52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui.
	53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat.