Psalms 118

KING JAMES BIBLE	LXX
1 O give thanks unto the LORD; for he is good: because his mercy endureth for ever.	1 αλληλουια α# αλφ μακαριοι οι αμωμοι εν οδω οι πορευομενοι εν νομω κυριου
2 Let Israel now say, that his mercy endureth for ever.	2 μακαριοι οι εξερευνωντες τα μαρτυρια αυτου εν ολη καρδια εκζητησουσιν αυτον
3 Let the house of Aaron now say, that his mercy endureth for ever.	3 ου γαρ οι εργαζομενοι την ανομιαν εν ταις οδοις αυτου επορευθησαν
4 Let them now that fear the LORD say, that his mercy endureth for ever.	4 συ ενετειλω τας εντολας σου φυλαξασθαι σφοδρα
5 I called upon the LORD in distress: the LORD answered me, and set me in a large place.	5 οφελον κατευθυνθειησαν αι οδοι μου του φυλαξασθαι τα δικαιωματα σου
6 The LORD is on my side; I will not fear: what can man do unto me?	6 τοτε ου μη επαισχυνθω εν τω με επιβλεπειν επι πασας τας εντολας σου
7 The LORD taketh my part with them that help me: therefore shall I see my desire upon them that hate me.	7 εξομολογησομαι σοι κυριε εν ευθυτητι καρδιας εν τω μεμαθηκεναι με τα κριματα της δικαιοσυνης σου
8 It is better to trust in the LORD than to put confidence in man.	8 τα δικαιωματα σου φυλαξω μη με εγκαταλιπης εως σφοδρα
9 It is better to trust in the LORD than to put confidence in princes.	9 β# βηθ εν τινι κατορθωσει ο νεωτερος την οδον αυτου εν τω φυλασσεσθαι τους λογους σου
10 All nations compassed me about: but in the name of the LORD will I destroy them.	10 εν ολη καρδια μου εξεζητησα σε μη απωση με απο των εντολων σου
11 They compassed me about; yea, they compassed me about: but in the name of the LORD I will destroy them.	11 εν τη καρδια μου εκρυψα τα λογια σου οπως αν μη αμαρτω σοι
12 They compassed me about like bees; they are quenched as the fire of thorns: for in the name of the LORD I will destroy them.	12 ευλογητος ει κυριε διδαξον με τα δικαιωματα σου
13 Thou hast thrust sore at me that I might fall: but the LORD helped me.	13 εν τοις χειλεσιν μου εξηγγειλα παντα τα κριματα του στοματος σου
14 The LORD is my strength and song, and is become my salvation.	14 εν τη οδω των μαρτυριων σου ετερφθην ως επι παντι πλουτω
15 The voice of rejoicing and salvation is in the tabernacles of the righteous: the right hand of the LORD doeth valiantly.	15 εν ταις εντολαις σου αδολεσχησω και κατανοησω τας οδους σου
16 The right hand of the LORD is exalted: the right hand of the LORD doeth valiantly.	16 εν τοις δικαιωμασιν σου μελετησω ουκ επιλησομαι των λογων σου
17 I shall not die, but live, and declare the works of the LORD.	17 γ# γιμαλ ανταποδος τω δουλω σου ζησομαι και φυλαξω τους λογους σου
18 The LORD hath chastened me sore: but he hath not given me over unto death.	18 αποκαλυψον τους οφθαλμους μου και κατανοησω τα θαυμασια σου εκ του νομου σου
19 Open to me the gates of righteousness: I will go into them, and I will praise the LORD:	19 παροικος εγω ειμι εν τη γη μη αποκρυψης απ' εμου τας εντολας σου
20 This gate of the LORD, into which the righteous shall enter.	20 επεποθησεν η ψυχη μου του επιθυμησαι τα κριματα σου εν παντι καιρω
21 I will praise thee: for thou hast heard me, and art become my salvation.	21 επετιμησας υπερηφανοις επικαταρατοι οι εκκλινοντες απο των εντολων σου
22 The stone which the builders refused is become the head stone of the corner.	22 περιελε απ' εμου ονειδος και εξουδενωσιν οτι τα μαρτυρια σου εξεζητησα
23 This is the LORD's doing; it is marvellous in our eyes.	23 και γαρ εκαθισαν αρχοντες και κατ' εμου κατελαλουν ο δε δουλος σου ηδολεσχει εν τοις δικαιωμασιν σου
24 This is the day which the LORD hath made; we will rejoice and be glad in it.	24 και γαρ τα μαρτυρια σου μελετη μου εστιν και αι συμβουλιαι μου τα δικαιωματα σου
25 Save now, I beseech thee, O LORD: O LORD, I beseech thee, send now prosperity.	25 δ# δελθ εκολληθη τω εδαφει η ψυχη μου ζησον με κατα τον λογον σου
26 Blessed be he that cometh in the name of the LORD: we have blessed you out of the house of the LORD.	26 τας οδους μου εξηγγειλα και επηκουσας μου διδαξον με τα δικαιωματα σου
27 God is the LORD, which hath shewed us light: bind the sacrifice with cords, even unto the horns of the altar.	27 οδον δικαιωματων σου συνετισον με και αδολεσχησω εν τοις θαυμασιοις σου
28 Thou art my God, and I will praise thee: thou art my God, I will exalt thee.	28 εσταξεν η ψυχη μου απο ακηδιας βεβαιωσον με εν τοις λογοις σου
29 O give thanks unto the LORD; for he is good: for his mercy endureth for ever.	29 οδον αδικιας αποστησον απ' εμου και τω νομω σου ελεησον με
	30 οδον αληθειας ηρετισαμην τα κριματα σου ουκ επελαθομην
	31 εκολληθην τοις μαρτυριοις σου κυριε μη με καταισχυνης
	32 οδον εντολων σου εδραμον οταν επλατυνας την καρδιαν μου
	33 ε# η νομοθετησον με κυριε την οδον των δικαιωματων σου και εκζητησω αυτην δια παντος
	34 συνετισον με και εξερευνησω τον νομον σου και φυλαξω αυτον εν ολη καρδια μου
	35 οδηγησον με εν τριβω των εντολων σου οτι αυτην ηθελησα
	36 κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν
	37 αποστρεψον τους οφθαλμους μου του μη ιδειν ματαιοτητα εν τη οδω σου ζησον με
	38 στησον τω δουλω σου το λογιον σου εις τον φοβον σου
	39 περιελε τον ονειδισμον μου ον υπωπτευσα τα γαρ κριματα σου χρηστα
	40 ιδου επεθυμησα τας εντολας σου εν τη δικαιοσυνη σου ζησον με
	41 v# ουαυ και ελθοι επ' εμε το ελεος σου κυριε το σωτηριον σου κατα το λογιον σου
	42 και αποκριθησομαι τοις ονειδιζουσι με λογον οτι ηλπισα επι τους λογους σου
	43 και μη περιελης εκ του στοματος μου λογον αληθειας εως σφοδρα οτι επι τα κριματα σου επηλπισα
	44 και φυλαξω τον νομον σου δια παντος εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος
	45 και επορευομην εν πλατυσμω οτι τας εντολας σου εξεζητησα
	46 και ελαλουν εν τοις μαρτυριοις σου εναντιον βασιλεων και ουκ ησχυνομην
	47 και εμελετων εν ταις εντολαις σου αις ηγαπησα σφοδρα
	48 και ηρα τας χειρας μου προς τας εντολας σου ας ηγαπησα και ηδολεσχουν εν τοις δικαιωμασιν σου
	49 ζ# ζαι μνησθητι τον λογον σου τω δουλω σου ω επηλπισας με
	50 αυτη με παρεκαλεσεν εν τη ταπεινωσει μου οτι το λογιον σου εζησεν με
	51 υπερηφανοι παρηνομουν εως σφοδρα απο δε του νομου σου ουκ εξεκλινα
	52 εμνησθην των κριματων σου απ' αιωνος κυριε και παρεκληθην
	53 αθυμια κατεσχεν με απο αμαρτωλων των εγκαταλιμπανοντων τον νομον σου
	54 ψαλτα ησαν μοι τα δικαιωματα σου εν τοπω παροικιας μου
	55 εμνησθην εν νυκτι του ονοματος σου κυριε και εφυλαξα τον νομον σου
	56 αυτη εγενηθη μοι οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα
	57 η# ηθ μερις μου κυριε ειπα φυλαξασθαι τον νομον σου
	58 εδεηθην του προσωπου σου εν ολη καρδια μου ελεησον με κατα το λογιον σου
	59 διελογισαμην τας οδους σου και επεστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου
	60 ητοιμασθην και ουκ εταραχθην του φυλαξασθαι τας εντολας σου
	61 σχοινια αμαρτωλων περιεπλακησαν μοι και του νομου σου ουκ επελαθομην
	62 μεσονυκτιον εξηγειρομην του εξομολογεισθαι σοι επι τα κριματα της δικαιοσυνης σου
	63 μετοχος εγω ειμι παντων των φοβουμενων σε και των φυλασσοντων τας εντολας σου
	64 του ελεους σου κυριε πληρης η γη τα δικαιωματα σου διδαξον με
	65 θ# τηθ χρηστοτητα εποιησας μετα του δουλου σου κυριε κατα τον λογον σου
	66 χρηστοτητα και παιδειαν και γνωσιν διδαξον με οτι ταις εντολαις σου επιστευσα
	67 προ του με ταπεινωθηναι εγω επλημμελησα δια τουτο το λογιον σου εφυλαξα
	68 χρηστος ει συ κυριε και εν τη χρηστοτητι σου διδαξον με τα δικαιωματα σου
	69 επληθυνθη επ' εμε αδικια υπερηφανων εγω δε εν ολη καρδια μου εξερευνησω τας εντολας σου
	70 ετυρωθη ως γαλα η καρδια αυτων εγω δε τον νομον σου εμελετησα
	71 αγαθον μοι οτι εταπεινωσας με οπως αν μαθω τα δικαιωματα σου
	72 αγαθον μοι ο νομος του στοματος σου υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου
	73 ι# ιωθ αι χειρες σου εποιησαν με και επλασαν με συνετισον με και μαθησομαι τας εντολας σου
	74 οι φοβουμενοι σε οψονται με και ευφρανθησονται οτι εις τους λογους σου επηλπισα
	75 εγνων κυριε οτι δικαιοσυνη τα κριματα σου και αληθεια εταπεινωσας με
	76 γενηθητω δη το ελεος σου του παρακαλεσαι με κατα το λογιον σου τω δουλω σου
	77 ελθετωσαν μοι οι οικτιρμοι σου και ζησομαι οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν
	78 αισχυνθητωσαν υπερηφανοι οτι αδικως ηνομησαν εις εμε εγω δε αδολεσχησω εν ταις εντολαις σου
	79 επιστρεψατωσαν μοι οι φοβουμενοι σε και οι γινωσκοντες τα μαρτυρια σου
	80 γενηθητω η καρδια μου αμωμος εν τοις δικαιωμασιν σου οπως αν μη αισχυνθω
	81 ια# χαφ εκλειπει εις το σωτηριον σου η ψυχη μου και εις τον λογον σου επηλπισα
	82 εξελιπον οι οφθαλμοι μου εις το λογιον σου λεγοντες ποτε παρακαλεσεις με
	83 οτι εγενηθην ως ασκος εν παχνη τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην
	84 ποσαι εισιν αι ημεραι του δουλου σου ποτε ποιησεις μοι εκ των καταδιωκοντων με κρισιν
	85 διηγησαντο μοι παρανομοι αδολεσχιας αλλ' ουχ ως ο νομος σου κυριε
	86 πασαι αι εντολαι σου αληθεια αδικως κατεδιωξαν με βοηθησον μοι
	87 παρα βραχυ συνετελεσαν με εν τη γη εγω δε ουκ εγκατελιπον τας εντολας σου
	88 κατα το ελεος σου ζησον με και φυλαξω τα μαρτυρια του στοματος σου
	89 ιβ# λαβδ εις τον αιωνα κυριε ο λογος σου διαμενει εν τω ουρανω
	90 εις γενεαν και γενεαν η αληθεια σου εθεμελιωσας την γην και διαμενει
	91 τη διαταξει σου διαμενει η ημερα οτι τα συμπαντα δουλα σα
	92 ει μη οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν τοτε αν απωλομην εν τη ταπεινωσει μου
	93 εις τον αιωνα ου μη επιλαθωμαι των δικαιωματων σου οτι εν αυτοις εζησας με κυριε
	94 σος ειμι εγω σωσον με οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα
	95 εμε υπεμειναν αμαρτωλοι του απολεσαι με τα μαρτυρια σου συνηκα
	96 πασης συντελειας ειδον περας πλατεια η εντολη σου σφοδρα
	97 ιγ# μημ ως ηγαπησα τον νομον σου κυριε ολην την ημεραν μελετη μου εστιν
	98 υπερ τους εχθρους μου εσοφισας με την εντολην σου οτι εις τον αιωνα μοι εστιν
	99 υπερ παντας τους διδασκοντας με συνηκα οτι τα μαρτυρια σου μελετη μου εστιν
	100 υπερ πρεσβυτερους συνηκα οτι τας εντολας σου εξεζητησα
	101 εκ πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου οπως αν φυλαξω τους λογους σου
	102 απο των κριματων σου ουκ εξεκλινα οτι συ ενομοθετησας μοι
	103 ως γλυκεα τω λαρυγγι μου τα λογια σου υπερ μελι και κηριον τω στοματι μου
	104 απο των εντολων σου συνηκα δια τουτο εμισησα πασαν οδον αδικιας οτι συ ενομοθετησας μοι
	105 ιδ# νουν λυχνος τοις ποσιν μου ο λογος σου και φως ταις τριβοις μου
	106 ομωμοκα και εστησα του φυλαξασθαι τα κριματα της δικαιοσυνης σου
	107 εταπεινωθην εως σφοδρα κυριε ζησον με κατα τον λογον σου
	108 τα εκουσια του στοματος μου ευδοκησον δη κυριε και τα κριματα σου διδαξον με
	109 η ψυχη μου εν ταις χερσιν μου δια παντος και του νομου σου ουκ επελαθομην
	110 εθεντο αμαρτωλοι παγιδα μοι και εκ των εντολων σου ουκ επλανηθην
	111 εκληρονομησα τα μαρτυρια σου εις τον αιωνα οτι αγαλλιαμα της καρδιας μου εισιν
	112 εκλινα την καρδιαν μου του ποιησαι τα δικαιωματα σου εις τον αιωνα δι' ανταμειψιν
	113 ιε# σαμχ παρανομους εμισησα και τον νομον σου ηγαπησα
	114 βοηθος μου και αντιλημπτωρ μου ει συ εις τον λογον σου επηλπισα
	115 εκκλινατε απ' εμου πονηρευομενοι και εξερευνησω τας εντολας του θεου μου
	116 αντιλαβου μου κατα το λογιον σου και ζησομαι και μη καταισχυνης με απο της προσδοκιας μου
	117 βοηθησον μοι και σωθησομαι και μελετησω εν τοις δικαιωμασιν σου δια παντος
	118 εξουδενωσας παντας τους αποστατουντας απο των δικαιωματων σου οτι αδικον το ενθυμημα αυτων
	119 παραβαινοντας ελογισαμην παντας τους αμαρτωλους της γης δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου δια παντος
	120 καθηλωσον εκ του φοβου σου τας σαρκας μου απο γαρ των κριματων σου εφοβηθην
	121 ιv# αιν εποιησα κριμα και δικαιοσυνην μη παραδως με τοις αδικουσιν με
	122 εκδεξαι τον δουλον σου εις αγαθον μη συκοφαντησατωσαν με υπερηφανοι
	123 οι οφθαλμοι μου εξελιπον εις το σωτηριον σου και εις το λογιον της δικαιοσυνης σου
	124 ποιησον μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και τα δικαιωματα σου διδαξον με
	125 δουλος σου ειμι εγω συνετισον με και γνωσομαι τα μαρτυρια σου
	126 καιρος του ποιησαι τω κυριω διεσκεδασαν τον νομον σου
	127 δια τουτο ηγαπησα τας εντολας σου υπερ χρυσιον και τοπαζιον
	128 δια τουτο προς πασας τας εντολας σου κατωρθουμην πασαν οδον αδικον εμισησα
	129 ιζ# φη θαυμαστα τα μαρτυρια σου δια τουτο εξηρευνησεν αυτα η ψυχη μου
	130 η δηλωσις των λογων σου φωτιει και συνετιει νηπιους
	131 το στομα μου ηνοιξα και ειλκυσα πνευμα οτι τας εντολας σου επεποθουν
	132 επιβλεψον επ' εμε και ελεησον με κατα το κριμα των αγαπωντων το ονομα σου
	133 τα διαβηματα μου κατευθυνον κατα το λογιον σου και μη κατακυριευσατω μου πασα ανομια
	134 λυτρωσαι με απο συκοφαντιας ανθρωπων και φυλαξω τας εντολας σου
	135 το προσωπον σου επιφανον επι τον δουλον σου και διδαξον με τα δικαιωματα σου
	136 διεξοδους υδατων κατεβησαν οι οφθαλμοι μου επει ουκ εφυλαξαν τον νομον σου
	137 ιη# σαδη δικαιος ει κυριε και ευθης η κρισις σου
	138 ενετειλω δικαιοσυνην τα μαρτυρια σου και αληθειαν σφοδρα
	139 εξετηξεν με ο ζηλος του οικου σου οτι επελαθοντο των λογων σου οι εχθροι μου
	140 πεπυρωμενον το λογιον σου σφοδρα και ο δουλος σου ηγαπησεν αυτο
	141 νεωτερος ειμι εγω και εξουδενωμενος τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην
	142 η δικαιοσυνη σου δικαιοσυνη εις τον αιωνα και ο νομος σου αληθεια
	143 θλιψις και αναγκη ευροσαν με αι εντολαι σου μελετη μου
	144 δικαιοσυνη τα μαρτυρια σου εις τον αιωνα συνετισον με και ζησομαι
	145 ιθ# κωφ εκεκραξα εν ολη καρδια μου επακουσον μου κυριε τα δικαιωματα σου εκζητησω
	146 εκεκραξα σε σωσον με και φυλαξω τα μαρτυρια σου
	147 προεφθασα εν αωρια και εκεκραξα εις τους λογους σου επηλπισα
	148 προεφθασαν οι οφθαλμοι μου προς ορθρον του μελεταν τα λογια σου
	149 της φωνης μου ακουσον κυριε κατα το ελεος σου κατα το κριμα σου ζησον με
	150 προσηγγισαν οι καταδιωκοντες με ανομια απο δε του νομου σου εμακρυνθησαν
	151 εγγυς ει συ κυριε και πασαι αι εντολαι σου αληθεια
	152 κατ' αρχας εγνων εκ των μαρτυριων σου οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα
	153 κ# ρης ιδε την ταπεινωσιν μου και εξελου με οτι τον νομον σου ουκ επελαθομην
	154 κρινον την κρισιν μου και λυτρωσαι με δια τον λογον σου ζησον με
	155 μακραν απο αμαρτωλων σωτηρια οτι τα δικαιωματα σου ουκ εξεζητησαν
	156 οι οικτιρμοι σου πολλοι κυριε κατα το κριμα σου ζησον με
	157 πολλοι οι εκδιωκοντες με και εκθλιβοντες με εκ των μαρτυριων σου ουκ εξεκλινα
	158 ειδον ασυνθετουντας και εξετηκομην οτι τα λογια σου ουκ εφυλαξαντο
	159 ιδε οτι τας εντολας σου ηγαπησα κυριε εν τω ελεει σου ζησον με
	160 αρχη των λογων σου αληθεια και εις τον αιωνα παντα τα κριματα της δικαιοσυνης σου
	161 κα# σεν αρχοντες κατεδιωξαν με δωρεαν και απο των λογων σου εδειλιασεν η καρδια μου
	162 αγαλλιασομαι εγω επι τα λογια σου ως ο ευρισκων σκυλα πολλα
	163 αδικιαν εμισησα και εβδελυξαμην τον δε νομον σου ηγαπησα
	164 επτακις της ημερας ηνεσα σοι επι τα κριματα της δικαιοσυνης σου
	165 ειρηνη πολλη τοις αγαπωσιν τον νομον σου και ουκ εστιν αυτοις σκανδαλον
	166 προσεδοκων το σωτηριον σου κυριε και τας εντολας σου ηγαπησα
	167 εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου και ηγαπησεν αυτα σφοδρα
	168 εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου οτι πασαι αι οδοι μου εναντιον σου κυριε
	169 κβ# θαυ εγγισατω η δεησις μου ενωπιον σου κυριε κατα το λογιον σου συνετισον με
	170 εισελθοι το αξιωμα μου ενωπιον σου κατα το λογιον σου ρυσαι με
	171 εξερευξαιντο τα χειλη μου υμνον οταν διδαξης με τα δικαιωματα σου
	172 φθεγξαιτο η γλωσσα μου το λογιον σου οτι πασαι αι εντολαι σου δικαιοσυνη
	173 γενεσθω η χειρ σου του σωσαι με οτι τας εντολας σου ηρετισαμην
	174 επεποθησα το σωτηριον σου κυριε και ο νομος σου μελετη μου εστιν
	175 ζησεται η ψυχη μου και αινεσει σε και τα κριματα σου βοηθησει μοι
	176 επλανηθην ως προβατον απολωλος ζητησον τον δουλον σου οτι τας εντολας σου ουκ επελαθομην