Scrutatio

Martedi, 7 maggio 2024 - Santa Flavia ( Letture di oggi)

Psalms 104


font
KING JAMES BIBLELXX
1 Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honour and majesty.1 αλληλουια εξομολογεισθε τω κυριω και επικαλεισθε το ονομα αυτου απαγγειλατε εν τοις εθνεσιν τα εργα αυτου
2 Who coverest thyself with light as with a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:2 ασατε αυτω και ψαλατε αυτω διηγησασθε παντα τα θαυμασια αυτου
3 Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:3 επαινεισθε εν τω ονοματι τω αγιω αυτου ευφρανθητω καρδια ζητουντων τον κυριον
4 Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:4 ζητησατε τον κυριον και κραταιωθητε ζητησατε το προσωπον αυτου δια παντος
5 Who laid the foundations of the earth, that it should not be removed for ever.5 μνησθητε των θαυμασιων αυτου ων εποιησεν τα τερατα αυτου και τα κριματα του στοματος αυτου
6 Thou coveredst it with the deep as with a garment: the waters stood above the mountains.6 σπερμα αβρααμ δουλοι αυτου υιοι ιακωβ εκλεκτοι αυτου
7 At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.7 αυτος κυριος ο θεος ημων εν παση τη γη τα κριματα αυτου
8 They go up by the mountains; they go down by the valleys unto the place which thou hast founded for them.8 εμνησθη εις τον αιωνα διαθηκης αυτου λογου ου ενετειλατο εις χιλιας γενεας
9 Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.9 ον διεθετο τω αβρααμ και του ορκου αυτου τω ισαακ
10 He sendeth the springs into the valleys, which run among the hills.10 και εστησεν αυτην τω ιακωβ εις προσταγμα και τω ισραηλ διαθηκην αιωνιον
11 They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.11 λεγων σοι δωσω την γην χανααν σχοινισμα κληρονομιας υμων
12 By them shall the fowls of the heaven have their habitation, which sing among the branches.12 εν τω ειναι αυτους αριθμω βραχεις ολιγοστους και παροικους εν αυτη
13 He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.13 και διηλθον εξ εθνους εις εθνος εκ βασιλειας εις λαον ετερον
14 He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;14 ουκ αφηκεν ανθρωπον αδικησαι αυτους και ηλεγξεν υπερ αυτων βασιλεις
15 And wine that maketh glad the heart of man, and oil to make his face to shine, and bread which strengtheneth man's heart.15 μη απτεσθε των χριστων μου και εν τοις προφηταις μου μη πονηρευεσθε
16 The trees of the LORD are full of sap; the cedars of Lebanon, which he hath planted;16 και εκαλεσεν λιμον επι την γην παν στηριγμα αρτου συνετριψεν
17 Where the birds make their nests: as for the stork, the fir trees are her house.17 απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον εις δουλον επραθη ιωσηφ
18 The high hills are a refuge for the wild goats; and the rocks for the conies.18 εταπεινωσαν εν πεδαις τους ποδας αυτου σιδηρον διηλθεν η ψυχη αυτου
19 He appointed the moon for seasons: the sun knoweth his going down.19 μεχρι του ελθειν τον λογον αυτου το λογιον κυριου επυρωσεν αυτον
20 Thou makest darkness, and it is night: wherein all the beasts of the forest do creep forth.20 απεστειλεν βασιλευς και ελυσεν αυτον αρχων λαων και αφηκεν αυτον
21 The young lions roar after their prey, and seek their meat from God.21 κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου και αρχοντα πασης της κτησεως αυτου
22 The sun ariseth, they gather themselves together, and lay them down in their dens.22 του παιδευσαι τους αρχοντας αυτου ως εαυτον και τους πρεσβυτερους αυτου σοφισαι
23 Man goeth forth unto his work and to his labour until the evening.23 και εισηλθεν ισραηλ εις αιγυπτον και ιακωβ παρωκησεν εν γη χαμ
24 O LORD, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.24 και ηυξησεν τον λαον αυτου σφοδρα και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου
25 So is this great and wide sea, wherein are things creeping innumerable, both small and great beasts.25 μετεστρεψεν την καρδιαν αυτων του μισησαι τον λαον αυτου του δολιουσθαι εν τοις δουλοις αυτου
26 There go the ships: there is that leviathan, whom thou hast made to play therein.26 εξαπεστειλεν μωυσην τον δουλον αυτου ααρων ον εξελεξατο αυτον
27 These wait all upon thee; that thou mayest give them their meat in due season.27 εθετο εν αυτοις τους λογους των σημειων αυτου και των τερατων εν γη χαμ
28 That thou givest them they gather: thou openest thine hand, they are filled with good.28 εξαπεστειλεν σκοτος και εσκοτασεν και παρεπικραναν τους λογους αυτου
29 Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.29 μετεστρεψεν τα υδατα αυτων εις αιμα και απεκτεινεν τους ιχθυας αυτων
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.30 εξηρψεν η γη αυτων βατραχους εν τοις ταμιειοις των βασιλεων αυτων
31 The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.31 ειπεν και ηλθεν κυνομυια και σκνιπες εν πασι τοις οριοις αυτων
32 He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.32 εθετο τας βροχας αυτων χαλαζαν πυρ καταφλεγον εν τη γη αυτων
33 I will sing unto the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.33 και επαταξεν τας αμπελους αυτων και τας συκας αυτων και συνετριψεν παν ξυλον οριου αυτων
34 My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.34 ειπεν και ηλθεν ακρις και βρουχος ου ουκ ην αριθμος
35 Let the sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.35 και κατεφαγεν παντα τον χορτον εν τη γη αυτων και κατεφαγεν τον καρπον της γης αυτων
36 και επαταξεν παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων απαρχην παντος πονου αυτων
37 και εξηγαγεν αυτους εν αργυριω και χρυσιω και ουκ ην εν ταις φυλαις αυτων ασθενων
38 ευφρανθη αιγυπτος εν τη εξοδω αυτων οτι επεπεσεν ο φοβος αυτων επ' αυτους
39 διεπετασεν νεφελην εις σκεπην αυτοις και πυρ του φωτισαι αυτοις την νυκτα
40 ητησαν και ηλθεν ορτυγομητρα και αρτον ουρανου ενεπλησεν αυτους
41 διερρηξεν πετραν και ερρυησαν υδατα επορευθησαν εν ανυδροις ποταμοι
42 οτι εμνησθη του λογου του αγιου αυτου του προς αβρααμ τον δουλον αυτου
43 και εξηγαγεν τον λαον αυτου εν αγαλλιασει και τους εκλεκτους αυτου εν ευφροσυνη
44 και εδωκεν αυτοις χωρας εθνων και πονους λαων εκληρονομησαν
45 οπως αν φυλαξωσιν τα δικαιωματα αυτου και τον νομον αυτου εκζητησωσιν