Jób könyve 23

KÁLDI-NEOVULGÁTA	Biblia Tysiąclecia
1 És felelt Jób, és ezt mondta:	1 Hiob na to odpowiedział i rzekł:
2 »Most is keserves a panaszom, s az engem sújtó kéz súlyosabb, mint ahogy panaszolom.	2 I dziś ma skarga jest gorzka, bo ręką swą ból mi zadaje.
3 Bár tudnám, hogyan találjam meg őt és jussak trónja elé!	3 Obym ja wiedział, gdzie można Go znaleźć, jak dotrzeć do Jego stolicy?
4 Feltárnám az ügyet előtte, és szám telve lenne ellenvetéssel;	4 Wszcząłbym przed Nim swą sprawę i pełne dowodów miał usta.
5 ügyelnék a szavakra, amelyekkel válaszol nekem, és megtudnám, mit mond ő nekem!	5 Gdybym znał słowa obrony, wiedział, co On mi odpowie...
6 Ne szálljon velem perbe hatalmas erővel, és ne nyomjon el nagysága súlyával!	6 Czy natrze na mnie gwałtownie? Raczej zwróci na mnie uwagę.
7 Akkor igazságot tenne velem szemben, és perem győzelemmel végződnék.	7 Z Nim się prawuję niewinny. Mój sędzia wypuści mnie wolno.
8 Ha keletnek megyek, nincs ott, ha nyugatnak tartok, nem veszem őt észre,	8 Pójdę na wschód: tam Go nie ma; na zachód - nie mogę Go dostrzec.
9 ha balra keresem, nem érem el, ha jobbra fordulok, nem látom!	9 Na lewo sieje zniszczenie - nie widzę, na prawo się kryje - nie dojrzę.
10 Ismeri ő az utamat; próbára tett engem, mint az aranyat, amely átmegy a tűzön.	10 Lecz On zna drogę, którą kroczę, z prób wyjdę czysty jak złoto.
11 Lábam követte nyomdokait, megőriztem útját és nem tértem le róla,	11 Moja noga kroczy w ślad za Nim, nie zbaczam, idę Jego ścieżką;
12 nem távoztam ajkának parancsaitól és szája igéit keblembe rejtettem.	12 nie gardzę nakazem warg Jego i w sercu słowa ust Jego chowam.
13 De ő az egyedülvaló, és senki sem térítheti el szándékától, amit lelke kíván, azt véghez is viszi,	13 Lecz On doświadcza, kto zmieni? On postanowił, wykonał.
14 mert beteljesíti rajtam akaratát, és készen tart még több ehhez hasonlót.	14 Plany wykonać potrafi. Wiele ich tai w swym sercu.
15 Ezért rettegek színétől, ha rá gondolok, elfog a félelem.	15 Więc drżę przed Jego obliczem, ze strachem o Nim rozmyślam,
16 Ernyedtté tette Isten a szívemet, s a Mindenható megrémített engem,	16 Bóg grozą przenika me serce, Wszechmocny napełnia mnie lękiem.
17 mert nem a fenyegető sötétség miatt megyek én tönkre, és arcomat nem borította homály.	17 Bodajbym w mroku zaginął, ciemności miał przed oczami!