Livro do Eclesiástico 14
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Feliz o homem que não pecou pelas suas palavras, e que não é atormentado pelo remorso do pecado. | 1 Beatus vir qui non est lapsus verbo ex ore suo, et non est stimulatus in tristitia delicti. |
2 Feliz aquele cuja alma não está triste e que não está privado de esperança! | 2 Felix qui non habuit animi sui tristitiam, et non excidit a spe sua. |
3 Para o homem avarento e cúpido a riqueza é inútil; para que serve o ouro ao homem invejoso? | 3 Viro cupido et tenaci sine ratione est substantia : et homini livido ad quid aurum ? |
4 Quem acumula injustamente, com prejuízo da vida, acumula para outros, e outro há de vir que esbanjará esses bens na devassidão. | 4 Qui acervat ex animo suo injuste, aliis congregat, et in bonis illius alius luxuriabitur. |
5 Para quem será bom aquele que é mau para si mesmo? Não terá nenhuma satisfação em seus bens. | 5 Qui sibi nequam est, cui alii bonus erit ? et non jucundabitur in bonis suis. |
6 Nada é pior do que aquele que é avaro consigo mesmo: eis aí o verdadeiro salário de sua maldade. | 6 Qui sibi invidet, nihil est illo nequius : et hæc redditio est malitiæ illius. |
7 Se ele fizer algum bem, é inconscientemente, a seu pesar, e acaba desvendando a sua maldade. | 7 Et si bene fecerit, ignoranter et non volens facit : et in novissimo manifestat malitiam suam. |
8 O olhar do invejoso é mau; ele desvia o rosto e despreza sua alma. | 8 Nequam est oculus lividi : et avertens faciem suam, et despiciens animam suam. |
9 O olhar do avarento é insaciável a respeito da iniqüidade, só ficará satisfeito quando tiver ressecado e consumido a sua alma. | 9 Insatiabilis oculus cupidi in parte iniquitatis : non satiabitur donec consumat arefaciens animam suam. |
10 O olhar maldoso só leva ao mal; não será saciado com pão, mas será pobre e triste em sua própria mesa. | 10 Oculus malus ad mala, et non saturabitur pane, sed indigens et in tristitia erit super mensam suam. |
11 Meu filho, se algo tiveres, faze com isso algum bem a ti mesmo, e apresenta a Deus oferendas dignas. | 11 Fili, si habes, benefac tecum, et Deo dignas oblationes offer. |
12 Lembra-te de que a morte não tarda, e de que o pacto da moradia dos mortos te foi revelado, pois é lei deste mundo que é preciso morrer, | 12 Memor esto quoniam mors non tardat, et testamentum inferorum, quia demonstratum est tibi : testamentum enim hujus mundi morte morietur. |
13 Antes de morrer, faze bem ao teu amigo, e dá esmola ao pobre conforme tuas posses. | 13 Ante mortem benefac amico tuo, et secundum vires tuas exporrigens da pauperi. |
14 Não te prives de um dia feliz, e não deixes escapar nenhuma parcela do precioso dom. | 14 Non defrauderis a die bono, et particula boni doni non te prætereat. |
15 Não será a outrem que deixarás o fruto de teus esforços e de teus trabalhos, para ser repartido por sorte? | 15 Nonne aliis relinques dolores et labores tuos in divisione sortis ? |
16 Dá e recebe, e justifica a tua alma. | 16 Da et accipe, et justifica animam tuam. |
17 Pratica a justiça, antes de tua morte, pois na moradia dos mortos não há de se achar alimento. | 17 Ante obitum tuum operare justitiam, quoniam non est apud inferos invenire cibum. |
18 Toda carne fenece como a erva, e como a folha que cresce numa árvore vigorosa. | 18 Omnis caro sicut f?num veterascet, et sicut folium fructificans in arbore viridi. |
19 Umas nascem, outras caem. Assim, nesta raça de carne e sangue, uma geração morre, outra nasce. | 19 Alia generantur, et alia dejiciuntur : sic generatio carnis et sanguinis, alia finitur, et alia nascitur. |
20 Tudo o que é corruptível acabará por ser destruído, e o artesão morrerá com o seu trabalho. | 20 Omne opus corruptibile in fine deficiet, et qui illud operatur ibit cum illo. |
21 Toda obra excelente será aprovada e o seu autor nela achará orgulho. | 21 Et omne opus electum justificabitur, et qui operatur illud honorabitur in illo. |
22 Feliz o homem que persevera na sabedoria, que se exercita na prática da justiça, e que, em seu coração, pensa no olhar de Deus que tudo vê; | 22 Beatus vir qui in sapientia morabitur, et qui in justitia sua meditabitur, et in sensu cogitabit circumspectionem Dei : |
23 que repassa no seu coração os seus caminhos, que penetra no conhecimento de seus segredos, que caminha atrás dela seguindo-lhe as pegadas, e que permanece em suas vias; | 23 qui excogitat vias illius in corde suo, et in absconditis suis intelligens, vadens post illam quasi investigator, et in viis illius consistens : |
24 que olha pelas suas janelas, que escuta à sua porta, | 24 qui respicit per fenestras illius, et in januis illius audiens : |
25 que se detém junto à sua casa e que, enterrando uma estaca dentro de suas muralhas, edifica sua cabana junto a ela. Nessa cabana, seus haveres repousam tranqüilamente para sempre; | 25 qui requiescit juxta domum illius, et in parietibus illius figens palum, statuet casulam suam ad manus illius, et requiescent in casula illius bona per ævum. |
26 sob esse abrigo ele estabelece os seus filhos, e ele mesmo residirá debaixo dos seus ramos. | 26 Statuet filios suos sub tegmine illius, et sub ramis ejus morabitur. |
27 Em sua sombra ele encontra abrigo contra o calor, e repousará na sua glória. | 27 Protegetur sub tegmine illius a fervore, et in gloria ejus requiescet. |