Livro do Eclesiástico 1
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Toda a sabedoria vem do Senhor Deus, ela sempre esteve com ele. Ela existe antes de todos os séculos. | 1 Omnis sapientia a Domino Deo est et cum illo fuit semper et est ante aevum. |
2 Quem pode contar os grãos de areia do mar, as gotas de chuva, os dias do tempo? Quem pode medir a altura do céu, a extensão da terra, a profundidade do abismo? | 2 Arenam maris et pluviae guttas et dies saeculi quis dinumeravit? Altitudinem caeli et latitudinem terrae et profundum abyssi quis mensus est? |
3 Quem pode penetrar a sabedoria divina, anterior a tudo? | 3 Sapientiam Dei praecedentem omnia quis investigavit? |
4 A sabedoria foi criada antes de todas as coisas, a inteligência prudente existe antes dos séculos! | 4 Prior omnium creata est sapientia, et intellectus prudentiae ab aevo. |
5 O verbo de Deus nos céus é fonte de sabedoria, seus caminhos são os mandamentos eternos. | 5 Fons sapientiae verbum Dei in excelsis, et ingressus illius mandata aeterna. |
6 A quem foi revelada a raiz da sabedoria? Quem pode discernir os seus artifícios? | 6 Radix sapientiae cui revelata est? Et astutias illius quis agnovit? |
7 A quem foi mostrada e revelada a ciência da sabedoria? Quem pode compreender a multiplicidade de seus caminhos? | 7 Disciplina sapientiae cui revelata est et manifestata? Et multiplicem peritiam illius quis intellexit? |
8 Somente o Altíssimo, criador onipotente, rei poderoso e infinitamente temível, Deus dominador, sentado no seu trono; | 8 Unus est Altissimus, creator omnipotens et rex potens et metuendus nimis, sedens super thronum suum et dominans, Deus. |
9 foi ele quem a criou no Espírito Santo, quem a viu, numerada e medida; | 9 Ipse creavit illam in spiritu sancto et vidit et dinumeravit et mensus est; |
10 ele a espargiu em todas as suas obras, sobre toda a carne, à medida que a repartiu, e deu-a àqueles que a amavam. | 10 et effudit illam super omnia opera sua et super omnem carnem secundum largitatem suam et praebuit illam diligentibus se. |
11 O temor do Senhor é uma glória, um motivo de glória, uma fonte de alegria, uma coroa de regozijo. | 11 Timor Domini gloria et gloriatio et laetitia et corona exsultationis. |
12 O temor do Senhor alegra o coração. Ele nos dá alegria, regozijo e longa vida. | 12 Timor Domini delectabit cor et dabit laetitiam et gaudium et longitudinem dierum. |
13 Quem teme o Senhor sentir-se-á bem no instante derradeiro, no dia da morte será abençoado. | 13 Timenti Dominum bene erit in extremis, et in die defunctionis suae benedicetur. |
14 O amor de Deus é uma sabedoria digna de ser honrada. | 14 Dilectio Dei honorabilis sapientia; |
15 Aqueles a quem ela se mostra, amam-na logo que a vêem, logo que reconhecem os prodígios que realiza. | 15 quibus autem apparuerit, dispertit eam in visionem sui ipsius et in agnitione magnalium suorum. |
16 O temor do Senhor é o início da sabedoria. Ela foi criada com os homens fiéis no seio de sua mãe, ela caminha com as mulheres de escol, vemo-la na companhia dos justos e dos fiéis. | 16 Initium sapientiae timor Domini, et cum fidelibus in vulva concreata est; cum hominibus veritatis ab aevo fundata est et semini eorum se credet. |
17 O temor ao Senhor é a religião da ciência. | 17 Timor Domini scientiae religiositas; |
18 Essa religião guarda e santifica o coração; ela lhe traz satisfação e alegria. | 18 religiositas custodiet et iustificabit cor, iucunditatem atque gaudium dabit. |
19 Aquele que teme ao Senhor achar-se-á confortado, no dia da morte será abençoado. | 19 |
20 O temor ao Senhor é a plenitude da sabedoria, a plenitude de seus frutos, (para aquele que a possui) 21. ela enche toda a sua casa com os bens que produz, e seus celeiros com seus tesouros. | 20 Plenitudo sapientiae est timere Deum; et inebriat eos fructibus suis. |
21 Omnem domum illius implebit rebus pretiosis et receptacula thesauris illius. | |
22 O temor do Senhor é a coroa da sabedoria: dá uma plenitude de paz e de frutos de salvação. | 22 Corona sapientiae timor Domini, repollens pacem et salutis fructum: |
23 Ele a viu e numerou-a; ora, um e outra são um dom de Deus. | 23 utraque autem sunt dona Dei. |
24 A sabedoria distribui a ciência e a prudente inteligência; eleva à glória aqueles que a possuem. | 24 Scientiam et intellectum prudentiae sapientia effundit quasi pluviam; et gloriam tenentium se exaltat. |
25 O temor do Senhor é a raiz da sabedoria, seus ramos são de longa duração. | 25 Radix sapientiae est timere Dominum, et rami illius longaevi. |
26 A inteligência e a religião da ciência se acham nos tesouros da sabedoria, mas a sabedoria é abominada pelos pecadores. | 26 In thesauris sapientiae intellectus et scientiae religiositas; exsecratio autem peccatoribus sapientia. |
27 O temor ao Senhor expulsa o pecado, | 27 Timor Domini expellit peccatum; cum autem adsit, omnem avertit iram. |
28 pois aquele que não tem esse temor não poderá tornar-se justo. A violência de sua paixão causará sua ruína. | 28 Nam, qui sine timore est, non poterit iustificari; iracundia enim animositatis illius subversio illi erit. |
29 O homem paciente esperará até um determinado tempo, após o qual a alegria lhe será restituída. | 29 Usque in tempus sustinebit patiens, et postea erit redditio iucunditatis. |
30 O homem de bom senso guarda suas palavras; muitos falarão, em voz alta, de sua prudência. | 30 Bonus sensus usque in tempus abscondet verba illius, et labia multorum enarrabunt sensum illius. |
31 O sentido da instrução está encerrado nos celeiros da sabedoria. | 31 In thesauris sapientiae parabola disciplinae; |
32 Mas o culto de Deus é abominado pelo pecador. | 32 exsecratio autem peccatori cultura Dei. |
33 Meu filho, tu que desejas ardentemente a sabedoria, sê justo e Deus ta concederá. | 33 Fili, concupiscens sapientiam conserva iustitiam, et Deus praebebit illam tibi. |
34 Pois o temor do Senhor é sabedoria e instrução, e o que lhe é agradável | 34 Sapientia enim et disciplina timor Domini, et quod beneplacitum est illi, |
35 é fidelidade e doçura; ele encherá os celeiros daqueles (que as possuem). | 35 fides et mansuetudo. |
36 Não sejas rebelde ao temor do Senhor, não vás a ele com um coração fingido. | 36 Ne sis incredibilis timori Domini et ne accesseris ad illum duplici corde. |
37 Não sejas hipócrita diante dos homens, e que teus lábios não sejam motivo de queda. | 37 Ne fueris hypocrita in conspectu hominum et cave a labiis tuis. |
38 Vela sobre eles para que não caias, e não atraias sobre tua alma a desonra; | 38 Ne extollas teipsum, ne forte cadas et adducas animae tuae inhonorationem, |
39 e para que Deus, revelando teus segredos, não te destrua no meio da assembléia, | 39 et revelet Deus absconsa tua et in medio synagogae elidat te; |
40 por te teres aproximado do Senhor sorrateiramente, com o coração cheio de astúcia e engano. | 40 quoniam accessisti maligne ad timorem Domini, et cor tuum plenum est dolo et fallacia. |