Livro dos Salmos 17
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
SAGRADA BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Súplica de Davi. Ouvi, Senhor, uma causa justa! Atendei meu clamor! Escutai minha prece, de lábios sem malícia. | 1 In finem. Puero Domini David, qui locutus est Domino verba cantici hujus, in die qua eripuit eum Dominus de manu omnium inimicorum ejus, et de manu Saul, et dixit : |
2 Venha de vós o meu julgamento, e vossos olhos reconheçam que sou íntegro. | 2 Diligam te, Domine, fortitudo mea. |
3 Podeis sondar meu coração, visitá-lo à noite, prová-lo pelo fogo, não encontrareis iniqüidade em mim. | 3 Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus. Deus meus adjutor meus, et sperabo in eum ; protector meus, et cornu salutis meæ, et susceptor meus. |
4 Minha boca não pecou, como costumam os homens; conforme as palavras dos vossos lábios, segui os caminhos da lei. | 4 Laudans invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. |
5 Meus passos se mantiveram firmes nas vossas sendas, meus pés não titubearam. | 5 Circumdederunt me dolores mortis, et torrentes iniquitatis conturbaverunt me. |
6 Eu vos invoco, pois me atendereis, Senhor; inclinai vossos ouvidos para mim, escutai minha voz. | 6 Dolores inferni circumdederunt me ; præoccupaverunt me laquei mortis. |
7 Mostrai a vossa admirável misericórdia, vós que salvais dos adversários os que se acolhem à vossa direita. | 7 In tribulatione mea invocavi Dominum, et ad Deum meum clamavi : et exaudivit de templo sancto suo vocem meam ; et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus. |
8 Guardai-me como a pupila dos olhos, escondei-me à sombra de vossas asas, | 8 Commota est, et contremuit terra ; fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt : quoniam iratus est eis. |
9 longe dos pecadores, que me querem fazer violência. Meus inimigos me rodeiam com furor. | 9 Ascendit fumus in ira ejus, et ignis a facie ejus exarsit ; carbones succensi sunt ab eo. |
10 Seu coração endurecido se fecha à piedade; só têm na boca palavras arrogantes. | 10 Inclinavit cælos, et descendit, et caligo sub pedibus ejus. |
11 Eis que agora me cercam, espreitam para me prostrar por terra; | 11 Et ascendit super cherubim, et volavit ; volavit super pennas ventorum. |
12 qual leão que se atira ávido sobre a presa, e como o leãozinho no seu covil. | 12 Et posuit tenebras latibulum suum ; in circuitu ejus tabernaculum ejus, tenebrosa aqua in nubibus aëris. |
13 Levantai-vos, Senhor, correi-lhe ao encontro, derrubai-o; com vossa espada livrai-me do pecador, | 13 Præ fulgore in conspectu ejus nubes transierunt ; grando et carbones ignis. |
14 com vossa mão livrai-me dos homens, desses cuja única felicidade está nesta vida, que têm o ventre repleto de bens, cujos filhos vivem na abundância e deixam ainda aos seus filhos o que lhes sobra. | 14 Et intonuit de cælo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam : grando et carbones ignis. |
15 Mas eu, confiado na vossa justiça, contemplarei a vossa face; ao despertar, saciar-me-ei com a visão de vosso ser. | 15 Et misit sagittas suas, et dissipavit eos ; fulgura multiplicavit, et conturbavit eos. |
16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum, ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus iræ tuæ. | |
17 Misit de summo, et accepit me ; et assumpsit me de aquis multis. | |
18 Eripuit me de inimicis meis fortissimis, et ab his qui oderunt me. Quoniam confortati sunt super me ; | |
19 prævenerunt me in die afflictionis meæ : et factus est Dominus protector meus. | |
20 Et eduxit me in latitudinem ; salvum me fecit, quoniam voluit me, | |
21 et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum retribuet mihi : | |
22 quia custodivi vias Domini, nec impie gessi a Deo meo ; | |
23 quoniam omnia judicia ejus in conspectu meo, et justitias ejus non repuli a me. | |
24 Et ero immaculatus cum eo ; et observabo me ab iniquitate mea. | |
25 Et retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum ejus. | |
26 Cum sancto sanctus eris, et cum viro innocente innocens eris, | |
27 et cum electo electus eris, et cum perverso perverteris. | |
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies, et oculos superborum humiliabis. | |
29 Quoniam tu illuminas lucernam meam, Domine ; Deus meus, illumina tenebras meas. | |
30 Quoniam in te eripiar a tentatione ; et in Deo meo transgrediar murum. | |
31 Deus meus, impolluta via ejus ; eloquia Domini igne examinata : protector est omnium sperantium in se. | |
32 Quoniam quis deus præter Dominum ? aut quis deus præter Deum nostrum ? | |
33 Deus qui præcinxit me virtute, et posuit immaculatam viam meam ; | |
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum, et super excelsa statuens me ; | |
35 qui docet manus meas ad prælium. Et posuisti, ut arcum æreum, brachia mea, | |
36 et dedisti mihi protectionem salutis tuæ : et dextera tua suscepit me, et disciplina tua correxit me in finem, et disciplina tua ipsa me docebit. | |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea. | |
38 Persequar inimicos meos, et comprehendam illos ; et non convertar donec deficiant. | |
39 Confringam illos, nec poterunt stare ; cadent subtus pedes meos. | |
40 Et præcinxisti me virtute ad bellum, et supplantasti insurgentes in me subtus me. | |
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum, et odientes me disperdidisti. | |
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret ; ad Dominum, nec exaudivit eos. | |
43 Et comminuam eos ut pulverem ante faciem venti ; ut lutum platearum delebo eos. | |
44 Eripies me de contradictionibus populi ; constitues me in caput gentium. | |
45 Populus quem non cognovi servivit mihi ; in auditu auris obedivit mihi. | |
46 Filii alieni mentiti sunt mihi, filii alieni inveterati sunt, et claudicaverunt a semitis suis. | |
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltetur Deus salutis meæ. | |
48 Deus qui das vindictas mihi, et subdis populos sub me ; liberator meus de inimicis meis iracundis. | |
49 Et ab insurgentibus in me exaltabis me ; a viro iniquo eripies me. | |
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam ; | |
51 magnificans salutes regis ejus, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus usque in sæculum. |