ΙΩΒ - Giobbe - Job 19
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL |
---|---|
1 υπολαβων δε ιωβ λεγει | 1 Da antwortete Ijob und sprach: |
2 εως τινος εγκοπον ποιησετε ψυχην μου και καθαιρειτε με λογοις | 2 Wie lange noch wollt ihr mich quälen und mich mit Worten niedertreten? |
3 γνωτε μονον οτι ο κυριος εποιησε με ουτως καταλαλειτε μου ουκ αισχυνομενοι με επικεισθε μοι | 3 Zum zehnten Mal schon schmäht ihr mich und schämt euch nicht, mich zu beleidigen. |
4 ναι δη επ' αληθειας εγω επλανηθην παρ' εμοι δε αυλιζεται πλανος [4α] λαλησαι ρημα ο ουκ εδει τα δε ρηματα μου πλαναται και ουκ επι καιρου | 4 Ging ich wirklich unwissend fehl, mein Fehltritt weilt doch allein bei mir. |
5 εα δε οτι επ' εμοι μεγαλυνεσθε εναλλεσθε δε μοι ονειδει | 5 Wollt ihr wirklich großtun gegen mich und mir meine Schmach beweisen? |
6 γνωτε ουν οτι ο κυριος εστιν ο ταραξας οχυρωμα δε αυτου επ' εμε υψωσεν | 6 Erkennt doch, dass Gott mich niederdrückt, da er sein Netz rings um mich warf. |
7 ιδου γελω ονειδει και ου λαλησω κεκραξομαι και ουδαμου κριμα | 7 Schrei ich: Gewalt!, wird mir keine Antwort, rufe ich um Hilfe, gibt es kein Recht. |
8 κυκλω περιωκοδομημαι και ου μη διαβω επι προσωπον μου σκοτος εθετο | 8 Meinen Pfad hat er versperrt; ich kann nicht weiter, Finsternis legt er auf meine Wege. |
9 την δε δοξαν απ' εμου εξεδυσεν αφειλεν δε στεφανον απο κεφαλης μου | 9 Meiner Ehre hat er mich entkleidet, die Krone mir vom Haupt genommen. |
10 διεσπασεν με κυκλω και ωχομην εξεκοψεν δε ωσπερ δενδρον την ελπιδα μου | 10 Er brach mich ringsum nieder, ich muss dahin; er riss mein Hoffen aus wie einen Baum. |
11 δεινως δε μοι οργη εχρησατο ηγησατο δε με ωσπερ εχθρον | 11 Sein Zorn ist gegen mich entbrannt, gleich seinen Gegnern gelte ich ihm. |
12 ομοθυμαδον δε ηλθον τα πειρατηρια αυτου επ' εμοι ταις οδοις μου εκυκλωσαν με εγκαθετοι | 12 Vereint rückten seine Scharen an, bahnten gegen mich den Weg, lagerten sich rings um mein Zelt. |
13 απ' εμου δε αδελφοι μου απεστησαν εγνωσαν αλλοτριους η εμε φιλοι δε μου ανελεημονες γεγονασιν | 13 Meine Brüder hat er von mir entfernt, meine Bekannten sind mir entfremdet. |
14 ου προσεποιησαντο με οι εγγυτατοι μου και οι ειδοτες μου το ονομα επελαθοντο μου | 14 Meine Verwandten, Bekannten blieben aus, die Gäste meines Hauses haben mich vergessen. |
15 γειτονες οικιας θεραπαιναι τε μου αλλογενης ημην εναντιον αυτων | 15 Als Fremder gelte ich meinen Mägden, von anderem Stamm bin ich in ihren Augen. |
16 θεραποντα μου εκαλεσα και ουχ υπηκουσεν στομα δε μου εδεετο | 16 Rufe ich meinen Knecht, so antwortet er nicht; mit eigenem Mund muss ich ihn anflehen. |
17 και ικετευον την γυναικα μου προσεκαλουμην δε κολακευων υιους παλλακιδων μου | 17 Mein Atem ist meiner Frau zuwider; die Söhne meiner Mutter ekelt es vor mir. |
18 οι δε εις τον αιωνα με απεποιησαντο οταν αναστω κατ' εμου λαλουσιν | 18 Buben selbst verachten mich, stehe ich auf, verhöhnen sie mich. |
19 εβδελυξαντο δε με οι ειδοτες με ους δη ηγαπηκειν επανεστησαν μοι | 19 Alle meine Gefährten verabscheuen mich, die ich liebe, lehnen sich gegen mich auf. |
20 εν δερματι μου εσαπησαν αι σαρκες μου τα δε οστα μου εν οδουσιν εχεται | 20 An Haut und Fleisch klebt mein Gebein, nur das Fleisch an meinen Zähnen blieb. |
21 ελεησατε με ελεησατε με ω φιλοι χειρ γαρ κυριου η αψαμενη μου εστιν | 21 Erbarmt, erbarmt euch meiner, ihr, meine Freunde! Denn Gottes Hand hat mich getroffen. |
22 δια τι δε με διωκετε ωσπερ και ο κυριος απο δε σαρκων μου ουκ εμπιπλασθε | 22 Warum verfolgt ihr mich wie Gott, warum werdet ihr an meinem Fleisch nicht satt? |
23 τις γαρ αν δωη γραφηναι τα ρηματα μου τεθηναι δε αυτα εν βιβλιω εις τον αιωνα | 23 Dass doch meine Worte geschrieben würden, in einer Inschrift eingegraben |
24 εν γραφειω σιδηρω και μολιβω η εν πετραις εγγλυφηναι | 24 mit eisernem Griffel und mit Blei, für immer gehauen in den Fels. |
25 οιδα γαρ οτι αεναος εστιν ο εκλυειν με μελλων επι γης | 25 Doch ich, ich weiß: mein Erlöser lebt, als Letzter erhebt er sich über dem Staub. |
26 αναστησαι το δερμα μου το ανατλων ταυτα παρα γαρ κυριου ταυτα μοι συνετελεσθη | 26 Ohne meine Haut, die so zerfetzte, und ohne mein Fleisch werde ich Gott schauen. |
27 α εγω εμαυτω συνεπισταμαι α ο οφθαλμος μου εορακεν και ουκ αλλος παντα δε μοι συντετελεσται εν κολπω | 27 Ihn selber werde ich dann für mich schauen; meine Augen werden ihn sehen, nicht mehr fremd. Danach sehnt sich mein Herz in meiner Brust. |
28 ει δε και ερειτε τι ερουμεν εναντι αυτου και ριζαν λογου ευρησομεν εν αυτω | 28 Wenn ihr sagt: Wie wollen wir ihn verfolgen und den Grund der Sache an ihm finden!, |
29 ευλαβηθητε δη και υμεις απο επικαλυμματος θυμος γαρ επ' ανομους επελευσεται και τοτε γνωσονται που εστιν αυτων η υλη | 29 dann bangt für euch selber vor dem Schwert; denn heftiger Zorn verdient das Schwert, damit ihr wißt: Es gibt ein Gericht. |