Osee 6

¹ In tribulatione sua mane consurgent ad me :
Venite, et revertamur ad Dominum,

² quia ipse cepit, et sanabit nos ;
percutiet, et curabit nos.
³ Vivificabit nos post duos dies ;
in die tertia suscitabit nos,
et vivemus in conspectu ejus.
Sciemus, sequemurque ut cognoscamus Dominum :
quasi diluculum præparatus est egressus ejus,
et veniet quasi imber nobis temporaneus et serotinus terræ.
⁴ Quid faciam tibi, Ephraim ?
quid faciam tibi, Juda ?
misericordia vestra quasi nubes matutina,
et quasi ros mane pertransiens.
⁵ Propter hoc dolavi in prophetis ;
occidi eos in verbis oris mei :
et judicia tua quasi lux egredientur.
⁶ Quia misericordiam volui, et non sacrificium ;
et scientiam Dei plus quam holocausta.
⁷ Ipsi autem sicut Adam transgressi sunt pactum :
ibi prævaricati sunt in me.
⁸ Galaad civitas operantium idolum,
supplantata sanguine.
⁹ Et quasi fauces virorum latronum,
particeps sacerdotum, in via interficientium pergentes de Sichem :
quia scelus operati sunt.
¹⁰ In domo Israël vidi horrendum :
ibi fornicationes Ephraim,
contaminatus est Israël.
¹¹ Sed et Juda, pone messem tibi,
cum convertero captivitatem populi mei.