Giobbe (ايوب) 3

SMITH VAN DYKE	LXX
1 بعد هذا فتح ايوب فاه وسبّ يومه	1 μετα τουτο ηνοιξεν ιωβ το στομα αυτου
2 واخذ ايوب يتكلم فقال	2 και κατηρασατο την ημεραν αυτου λεγων
3 ليته هلك اليوم الذي ولدت فيه والليل الذي قال قد حبل برجل.	3 απολοιτο η ημερα εν η εγεννηθην και η νυξ εν η ειπαν ιδου αρσεν
4 ليكن ذلك اليوم ظلاما. لا يعتن به الله من فوق ولا يشرق عليه نهار.	4 η ημερα εκεινη ειη σκοτος και μη αναζητησαι αυτην ο κυριος ανωθεν μηδε ελθοι εις αυτην φεγγος
5 ليملكه الظلام وظل الموت. ليحل عليه سحاب. لترعبه كاسفات النهار.	5 εκλαβοι δε αυτην σκοτος και σκια θανατου επελθοι επ' αυτην γνοφος
6 اما ذلك الليل فليمسكه الدجى ولا يفرح بين ايام السنة ولا يدخلنّ في عدد الشهور.	6 καταραθειη η ημερα και η νυξ εκεινη απενεγκαιτο αυτην σκοτος μη ειη εις ημερας ενιαυτου μηδε αριθμηθειη εις ημερας μηνων
7 هوذا ذلك الليل ليكن عاقرا. لا يسمع فيه هتاف.	7 αλλα η νυξ εκεινη ειη οδυνη και μη ελθοι επ' αυτην ευφροσυνη μηδε χαρμονη
8 ليلعنه لاعنو اليوم المستعدون لايقاظ التنين.	8 αλλα καταρασαιτο αυτην ο καταρωμενος την ημεραν εκεινην ο μελλων το μεγα κητος χειρωσασθαι
9 لتظلم نجوم عشائه. لينتظر النور ولا يكن ولا ير هدب الصبح.	9 σκοτωθειη τα αστρα της νυκτος εκεινης υπομειναι και εις φωτισμον μη ελθοι και μη ιδοι εωσφορον ανατελλοντα
10 لانه لم يغلق ابواب بطن امي ولم يستر الشقاوة عن عينيّ.	10 οτι ου συνεκλεισεν πυλας γαστρος μητρος μου απηλλαξεν γαρ αν πονον απο οφθαλμων μου
11 لم لم امت من الرحم. عندما خرجت من البطن لم لم اسلم الروح.	11 δια τι γαρ εν κοιλια ουκ ετελευτησα εκ γαστρος δε εξηλθον και ουκ ευθυς απωλομην
12 لماذا اعانتني الركب ولم الثدي حتى ارضع.	12 ινα τι δε συνηντησαν μοι γονατα ινα τι δε μαστους εθηλασα
13 لاني قد كنت الآن مضطجعا ساكنا. حينئذ كنت نمت مستريحا	13 νυν αν κοιμηθεις ησυχασα υπνωσας δε ανεπαυσαμην
14 مع ملوك ومشيري الارض الذين بنوا اهراما لانفسهم	14 μετα βασιλεων βουλευτων γης οι ηγαυριωντο επι ξιφεσιν
15 او مع رؤساء لهم ذهب المالئين بيوتهم فضة	15 η μετα αρχοντων ων πολυς ο χρυσος οι επλησαν τους οικους αυτων αργυριου
16 او كسقط مطمور فلم اكن. كأجنّة لم يروا نورا.	16 η ωσπερ εκτρωμα εκπορευομενον εκ μητρας μητρος η ωσπερ νηπιοι οι ουκ ειδον φως
17 هناك يكف المنافقون عن الشغب وهناك يستريح المتعبون.	17 εκει ασεβεις εξεκαυσαν θυμον οργης εκει ανεπαυσαντο κατακοποι τω σωματι
18 الاسرى يطمئنون جميعا. لا يسمعون صوت المسخّر	18 ομοθυμαδον δε οι αιωνιοι ουκ ηκουσαν φωνην φορολογου
19 الصغير كما الكبير هناك العبد حر من سيده	19 μικρος και μεγας εκει εστιν και θεραπων ου δεδοικως τον κυριον αυτου
20 لم يعطى لشقي نور وحياة لمري النفس	20 ινα τι γαρ δεδοται τοις εν πικρια φως ζωη δε ταις εν οδυναις ψυχαις
21 الذين ينتظرون الموت وليس هو ويحفرون عليه اكثر من الكنوز	21 οι ομειρονται του θανατου και ου τυγχανουσιν ανορυσσοντες ωσπερ θησαυρους
22 المسرورين الى ان يبتهجوا الفرحين عندما يجدون قبرا.	22 περιχαρεις δε εγενοντο εαν κατατυχωσιν
23 لرجل قد خفي عليه طريقه وقد سيج الله حوله.	23 θανατος ανδρι αναπαυμα συνεκλεισεν γαρ ο θεος κατ' αυτου
24 لانه مثل خبزي ياتي انيني ومثل المياه تنسكب زفرتي	24 προ γαρ των σιτων μου στεναγμος μοι ηκει δακρυω δε εγω συνεχομενος φοβω
25 لاني ارتعابا ارتعبت فأتاني والذي فزعت منه جاء عليّ.	25 φοβος γαρ ον εφροντισα ηλθεν μοι και ον εδεδοικειν συνηντησεν μοι
26 لم اطمئن ولم اسكن ولم استرح وقد جاء الرجز	26 ουτε ειρηνευσα ουτε ησυχασα ουτε ανεπαυσαμην ηλθεν δε μοι οργη