1 بعد هذا فتح ايوب فاه وسبّ يومه | 1 Μετα ταυτα ηνοιξεν ο Ιωβ το στομα αυτου, και κατηρασθη την ημεραν αυτου. |
2 واخذ ايوب يتكلم فقال | 2 Και ελαλησεν ο Ιωβ και ειπεν? |
3 ليته هلك اليوم الذي ولدت فيه والليل الذي قال قد حبل برجل. | 3 Ειθε να χαθη η ημερα καθ' ην εγεννηθην, και η νυξ καθ' ην ειπον, Εγεννηθη αρσενικον. |
4 ليكن ذلك اليوم ظلاما. لا يعتن به الله من فوق ولا يشرق عليه نهار. | 4 Η ημερα εκεινη να ηναι σκοτος? ο Θεος να μη αναζητηση αυτην ανωθεν, και να μη φεγξη επ' αυτην φως. |
5 ليملكه الظلام وظل الموت. ليحل عليه سحاب. لترعبه كاسفات النهار. | 5 Σκοτος και σκια θανατου να αμαυρωσωσιν αυτην? γνοφος να επικαθηται επ' αυτην. Να επελθωσιν επ' αυτην ως πικροτατην ημεραν. |
6 اما ذلك الليل فليمسكه الدجى ولا يفرح بين ايام السنة ولا يدخلنّ في عدد الشهور. | 6 Την νυκτα εκεινην να κατακρατηση σκοτος? να μη συναφθη με τας ημερας του ετους? να μη εισελθη εις τον αριθμον των μηνων. |
7 هوذا ذلك الليل ليكن عاقرا. لا يسمع فيه هتاف. | 7 Ιδου, ερημος να ηναι η νυξ εκεινη? φωνη χαρμοσυνος να μη επελθη επ' αυτην. |
8 ليلعنه لاعنو اليوم المستعدون لايقاظ التنين. | 8 Να καταρασθωσιν αυτην οι καταρωμενοι τας ημερας, οι ετοιμοι να ανεγειρωσι το πενθος αυτων. |
9 لتظلم نجوم عشائه. لينتظر النور ولا يكن ولا ير هدب الصبح. | 9 Να σκοτισθωσι τα αστρα της εσπερας αυτης? να προσμενη το φως, και να μη ερχηται? και να μη ιδη τα βλεφαρα της αυγης? |
10 لانه لم يغلق ابواب بطن امي ولم يستر الشقاوة عن عينيّ. | 10 διοτι δεν εκλεισε τας θυρας της κοιλιας της μητρος μου, και δεν εκρυψε την θλιψιν απο των οφθαλμων μου. |
11 لم لم امت من الرحم. عندما خرجت من البطن لم لم اسلم الروح. | 11 Δια τι δεν απεθανον απο μητρας; και δεν εξεπνευσα αμα εξηλθον εκ της κοιλιας; |
12 لماذا اعانتني الركب ولم الثدي حتى ارضع. | 12 Δια τι με υπεδεχθησαν τα γονατα; η δια τι οι μαστοι δια να θηλασω; |
13 لاني قد كنت الآن مضطجعا ساكنا. حينئذ كنت نمت مستريحا | 13 Διοτι τωρα ηθελον κοιμασθαι και ησυχαζει? ηθελον υπνωττει? τοτε ηθελον εισθαι εις αναπαυσιν, |
14 مع ملوك ومشيري الارض الذين بنوا اهراما لانفسهم | 14 μετα βασιλεων και βουλευτων της γης, οικοδομουντων εις εαυτους ερημωσεις? |
15 او مع رؤساء لهم ذهب المالئين بيوتهم فضة | 15 η μετα αρχοντων, οιτινες εχουσι χρυσιον, οιτινες εγεμισαν τους οικους αυτων αργυριου? |
16 او كسقط مطمور فلم اكن. كأجنّة لم يروا نورا. | 16 η ως εξαμβλωμα κεκρυμμενον δεν ηθελον υπαρχει, ως βρεφη μη ιδοντα φως. |
17 هناك يكف المنافقون عن الشغب وهناك يستريح المتعبون. | 17 Εκει οι ασεβεις παυουσιν απο του να ταραττωσι, και εκει αναπαυονται οι κεκοπιασμενοι? |
18 الاسرى يطمئنون جميعا. لا يسمعون صوت المسخّر | 18 εκει αναπαυονται ομου οι αιχμαλωτοι? δεν ακουουσι φωνην καταδυναστου? |
19 الصغير كما الكبير هناك العبد حر من سيده | 19 εκει ειναι ο μικρος και ο μεγας? και ο δουλος, ελευθερος του κυριου αυτου. |
20 لم يعطى لشقي نور وحياة لمري النفس | 20 Δια τι εδοθη φως εις τον δυστυχη, και ζωη εις τον πεπικραμενον την ευχην, |
21 الذين ينتظرون الموت وليس هو ويحفرون عليه اكثر من الكنوز | 21 οιτινες ποθουσι τον θανατον και δεν επιτυγχανουσιν, αν και ανορυττωσιν αυτον μαλλον παρα κεκρυμμενους θησαυρους, |
22 المسرورين الى ان يبتهجوا الفرحين عندما يجدون قبرا. | 22 οιτινες υπερχαιρουσιν, υπερευφραινονται, οταν ευρωσι τον ταφον; |
23 لرجل قد خفي عليه طريقه وقد سيج الله حوله. | 23 Δια τι εδοθη φως εις ανθρωπον, του οποιου η οδος ειναι κεκρυμμενη, και τον οποιον ο Θεος περιεκλεισε; |
24 لانه مثل خبزي ياتي انيني ومثل المياه تنسكب زفرتي | 24 Διοτι προ του φαγητου μου ερχεται ο στεναγμος μου, και οι βρυγμοι μου εκχεονται ως υδατα. |
25 لاني ارتعابا ارتعبت فأتاني والذي فزعت منه جاء عليّ. | 25 Επειδη εκεινο, το οποιον εφοβουμην, συνεβη εις εμε, και εκεινο, το οποιον ετρομαζον, ηλθεν επ' εμε. |
26 لم اطمئن ولم اسكن ولم استرح وقد جاء الرجز | 26 Δεν ειχον ειρηνην ουδε αναπαυσιν ουδε ησυχιαν? οργη επηλθεν επ' εμε. |