A zsoltárok könyve 77
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Ter
Kiv
Lev
Szám
MTörv
Józs
Bír
Rút
1Sám
2Sám
1Kir
2Kir
1Krón
2Krón
Ezdr
Neh
Tób
Judit
Eszt
1Makk
2Makk
Jób
Zsolt
Péld
Préd
Én
Bölcs
Sir
Iz
Jer
Siralm
Bár
Ez
Dán
Óz
Jo
Ám
Abd
Jón
Mik
Náh
Hab
Szof
Agg
Zak
Mal
Mt
Mk
Lk
Jn
Csel
Róm
1Kor
2Kor
Gal
Ef
Fil
Kol
1Tessz
2Tessz
1Tim
2Tim
Tit
Filem
Zsid
Jak
1Pét
2Pét
1Ján
2Ján
3Ján
Júd
Jel
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
KÁLDI-NEOVULGÁTA | VULGATA |
---|---|
1 A karvezetőnek. Iditun szerint. Ászáf zsoltára. | 1 Intellectus Asaph. Attendite, popule meus, legem meam ; inclinate aurem vestram in verba oris mei. |
2 Hangosan kiáltok az Úrhoz, hangosan kérem Istent, hogy figyeljen rám. | 2 Aperiam in parabolis os meum ; loquar propositiones ab initio. |
3 Szorongatásom napján Istent keresem, éjjel is hozzá emelem kezeimet: nem lankadnak el. Nem akar megvigasztalódni a lelkem. | 3 Quanta audivimus, et cognovimus ea, et patres nostri narraverunt nobis. |
4 Sóhajtozom, ha Istenről elmélkedem, eleped a lelkem, ha rá gondolok. | 4 Non sunt occultata a filiis eorum in generatione altera, narrantes laudes Domini et virtutes ejus, et mirabilia ejus quæ fecit. |
5 Szememet ébren tartod, nyugtalan vagyok, beszélni sem tudok. | 5 Et suscitavit testimonium in Jacob, et legem posuit in Israël, quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis : |
6 A hajdani időkre gondolok, a régmúlt esztendők járnak eszemben. | 6 ut cognoscat generatio altera : filii qui nascentur et exsurgent, et narrabunt filiis suis, |
7 Szívem elmélkedik éjszaka, gondolkodom és töpreng a lelkem. | 7 ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei, et mandata ejus exquirant : |
8 Vajon örökre elvet Isten, s nem kegyelmez többé? | 8 ne fiant, sicut patres eorum, generatio prava et exasperans ; generatio quæ non direxit cor suum, et non est creditus cum Deo spiritus ejus. |
9 Végleg elfogyott irgalma, elmarad nemzedékről nemzedékre szálló ígérete? | 9 Filii Ephrem, intendentes et mittentes arcum, conversi sunt in die belli. |
10 Elfelejtette Isten a könyörületességet, vagy haragjában visszatartja irgalmát? | 10 Non custodierunt testamentum Dei, et in lege ejus noluerunt ambulare. |
11 Így szóltam: »Az az én bajom, hogy megváltozott a Fölségesnek jobbja.« | 11 Et obliti sunt benefactorum ejus, et mirabilium ejus quæ ostendit eis. |
12 Megemlékezem az Úr cselekedeteiről, megemlékezem csodáidról amelyeket kezdettől műveltél, | 12 Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos. |
13 Elmélkedem minden műveden, és végzéseiddel foglalkozom. | 13 Interrupit mare, et perduxit eos, et statuit aquas quasi in utre : |
14 Isten, szentséges a te utad; Ki olyan nagy Isten, mint a mi Istenünk? | 14 et deduxit eos in nube diei, et tota nocte in illuminatione ignis. |
15 Te vagy az Isten! Te csodákat művelsz, megmutattad a népeknek hatalmadat. | 15 Interrupit petram in eremo, et adaquavit eos velut in abysso multa. |
16 Karoddal megváltottad népedet, Jákob és József fiait. | 16 Et eduxit aquam de petra, et deduxit tamquam flumina aquas. |
17 Láttak téged, Isten, a vizek, láttak téged a vizek és remegtek, és reszkettek a mélységek. | 17 Et apposuerunt adhuc peccare ei ; in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso. |
18 A felhők ontották a vizet, megzendültek a fellegek, nyilaid repültek. | 18 Et tentaverunt Deum in cordibus suis, ut peterent escas animabus suis. |
19 Mennydörgésed zengett a forgószélben, villámaid beragyogták a földkerekséget, rengett a föld és remegett. | 19 Et male locuti sunt de Deo ; dixerunt : Numquid poterit Deus parare mensam in deserto ? |
20 Tengeren vitt át utad, nagy vizeken vezetett át ösvényed és lábad nyoma nem volt látható. | 20 quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo ? |
21 Mint juhnyájat vezetted népedet Mózes és Áron kezével. | 21 Ideo audivit Dominus et distulit ; et ignis accensus est in Jacob, et ira ascendit in Israël : |
22 quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari ejus. | |
23 Et mandavit nubibus desuper, et januas cæli aperuit. | |
24 Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis. | |
25 Panem angelorum manducavit homo ; cibaria misit eis in abundantia. | |
26 Transtulit austrum de cælo, et induxit in virtute sua africum. | |
27 Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata. | |
28 Et ceciderunt in medio castrorum eorum, circa tabernacula eorum. | |
29 Et manducaverunt, et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis : | |
30 non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum, | |
31 et ira Dei ascendit super eos : et occidit pingues eorum, et electos Israël impedivit. | |
32 In omnibus his peccaverunt adhuc, et non crediderunt in mirabilibus ejus. | |
33 Et defecerunt in vanitate dies eorum, et anni eorum cum festinatione. | |
34 Cum occideret eos, quærebant eum et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum. | |
35 Et rememorati sunt quia Deus adjutor est eorum, et Deus excelsus redemptor eorum est. | |
36 Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei ; | |
37 cor autem eorum non erat rectum cum eo, nec fideles habiti sunt in testamento ejus. | |
38 Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum, et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam, et non accendit omnem iram suam. | |
39 Et recordatus est quia caro sunt, spiritus vadens et non rediens. | |
40 Quoties exacerbaverunt eum in deserto ; in iram concitaverunt eum in inaquoso ? | |
41 Et conversi sunt, et tentaverunt Deum, et sanctum Israël exacerbaverunt. | |
42 Non sunt recordati manus ejus, die qua redemit eos de manu tribulantis : | |
43 sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos ; | |
44 et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent. | |
45 Misit in eos c?nomyiam, et comedit eos, et ranam, et disperdidit eos ; | |
46 et dedit ærugini fructus eorum, et labores eorum locustæ ; | |
47 et occidit in grandine vineas eorum, et moros eorum in pruina ; | |
48 et tradidit grandini jumenta eorum, et possessionem eorum igni ; | |
49 misit in eos iram indignationis suæ, indignationem, et iram, et tribulationem, immissiones per angelos malos. | |
50 Viam fecit semitæ iræ suæ : non pepercit a morte animabus eorum, et jumenta eorum in morte conclusit : | |
51 et percussit omne primogenitum in terra Ægypti ; primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham : | |
52 et abstulit sicut oves populum suum, et perduxit eos tamquam gregem in deserto : | |
53 et deduxit eos in spe, et non timuerunt, et inimicos eorum operuit mare. | |
54 Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem quem acquisivit dextera ejus ; et ejecit a facie eorum gentes, et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis ; | |
55 et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israël. | |
56 Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum, et testimonia ejus non custodierunt. | |
57 Et averterunt se, et non servaverunt pactum : quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum. | |
58 In iram concitaverunt eum in collibus suis, et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt. | |
59 Audivit Deus, et sprevit, et ad nihilum redegit valde Israël. | |
60 Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus. | |
61 Et tradidit in captivitatem virtutem eorum, et pulchritudinem eorum in manus inimici. | |
62 Et conclusit in gladio populum suum, et hæreditatem suam sprevit. | |
63 Juvenes eorum comedit ignis, et virgines eorum non sunt lamentatæ. | |
64 Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt, et viduæ eorum non plorabantur. | |
65 Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino. | |
66 Et percussit inimicos suos in posteriora ; opprobrium sempiternum dedit illis. | |
67 Et repulit tabernaculum Joseph, et tribum Ephraim non elegit : | |
68 sed elegit tribum Juda, montem Sion, quem dilexit. | |
69 Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum, in terra quam fundavit in sæcula. | |
70 Et elegit David, servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium ; de post f?tantes accepit eum : | |
71 pascere Jacob servum suum, et Israël hæreditatem suam. | |
72 Et pavit eos in innocentia cordis sui, et in intellectibus manuum suarum deduxit eos. |