Livre des Proverbes 24

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 N’envie pas les méchants, ne recherche pas leur compagnie,	1 υιε μη ζηλωσης κακους ανδρας μηδε επιθυμησης ειναι μετ' αυτων
2 car ils ne pensent qu’à la violence et ne parlent que de méfaits.	2 ψευδη γαρ μελετα η καρδια αυτων και πονους τα χειλη αυτων λαλει
3 C’est par la sagesse qu’on bâtit la maison, par l’expérience qu’on la consolide;	3 μετα σοφιας οικοδομειται οικος και μετα συνεσεως ανορθουται
4 c’est grâce au savoir que ses chambres se remplissent de bien des choses précieuses et agréables.	4 μετα αισθησεως εμπιμπλαται ταμιεια εκ παντος πλουτου τιμιου και καλου
5 Le sage l’emporte sur le fort, l’homme d’expérience vaut plus que le fort à bras;	5 κρεισσων σοφος ισχυρου και ανηρ φρονησιν εχων γεωργιου μεγαλου
6 calcule bien lorsque tu fais la guerre, car la victoire vient là où beaucoup ont su penser.	6 μετα κυβερνησεως γινεται πολεμος βοηθεια δε μετα καρδιας βουλευτικης
7 La sagesse n’est pas à la portée du sot: qu’il se taise dans l’assemblée!	7 σοφια και εννοια αγαθη εν πυλαις σοφων σοφοι ουκ εκκλινουσιν εκ στοματος κυριου
8 Celui qui médite le mal, on l’appelle un faiseur d’intrigues;	8 αλλα λογιζονται εν συνεδριοις απαιδευτοις συναντα θανατος
9 le sot, pour sa part, s’emploie à commettre le péché, et le railleur à se faire détester de tous.	9 αποθνησκει δε αφρων εν αμαρτιαις ακαθαρσια δε ανδρι λοιμω εμμολυνθησεται
10 Si tu perds courage au jour de la détresse, ta force n’était pas grand’chose.	10 εν ημερα κακη και εν ημερα θλιψεως εως αν εκλιπη
11 Délivre ceux qu’on envoie à la mort, sauve ceux qu’on traîne au supplice!	11 ρυσαι αγομενους εις θανατον και εκπριου κτεινομενους μη φειση
12 Après tu diras: “Nous ne le savions pas!” Mais celui qui pèse les cœurs voit clair, celui qui t’observe le saura bien; et il rendra à chacun selon ses œuvres.	12 εαν δε ειπης ουκ οιδα τουτον γινωσκε οτι κυριος καρδιας παντων γινωσκει και ο πλασας πνοην πασιν αυτος οιδεν παντα ος αποδιδωσιν εκαστω κατα τα εργα αυτου
13 Mange du miel, mon fils, puisque c’est bon; le miel est doux au palais.	13 φαγε μελι υιε αγαθον γαρ κηριον ινα γλυκανθη σου ο φαρυγξ
14 La sagesse de même te sera bonne: si tu l’acquiers, tu en verras les fruits, ton espérance ne sera pas déçue.	14 ουτως αισθηση σοφιαν τη ση ψυχη εαν γαρ ευρης εσται καλη η τελευτη σου και ελπις σε ουκ εγκαταλειψει
15 Arrête, méchant, de comploter contre la maison du juste, ne va pas troubler son repos!	15 μη προσαγαγης ασεβη νομη δικαιων μηδε απατηθης χορτασια κοιλιας
16 Si le juste tombait sept fois, il se relèverait encore, tandis que les méchants tomberont pour rester dans le malheur.	16 επτακι γαρ πεσειται ο δικαιος και αναστησεται οι δε ασεβεις ασθενησουσιν εν κακοις
17 Ne te réjouis pas si ton ennemi tombe, n’aie pas le cœur en fête parce qu’il a trébuché;	17 εαν πεση ο εχθρος σου μη επιχαρης αυτω εν δε τω υποσκελισματι αυτου μη επαιρου
18 Yahvé pourrait en avoir du déplaisir, et il détournerait sur toi sa colère.	18 οτι οψεται κυριος και ουκ αρεσει αυτω και αποστρεψει τον θυμον αυτου απ' αυτου
19 Ne t’excite pas au sujet de ceux qui font le mal, n’envie pas les impies;	19 μη χαιρε επι κακοποιοις μηδε ζηλου αμαρτωλους
20 car le mal n’a pas d’avenir, et la lampe des impies s’éteindra.	20 ου γαρ μη γενηται εκγονα πονηρων λαμπτηρ δε ασεβων σβεσθησεται
21 Mon fils, crains Yahvé et le roi, ne fréquente pas les révoltés!	21 φοβου τον θεον υιε και βασιλεα και μηθετερω αυτων απειθησης
22 Car tous deux peuvent frapper à l’improviste, et qui sait comment ils punissent.	22 εξαιφνης γαρ τεισονται τους ασεβεις τας δε τιμωριας αμφοτερων τις γνωσεται [22α] λογον φυλασσομενος υιος απωλειας εκτος εσται δεχομενος δε εδεξατο αυτον [22β] μηδεν ψευδος απο γλωσσης βασιλει λεγεσθω και ουδεν ψευδος απο γλωσσης αυτου ου μη εξελθη [22χ] μαχαιρα γλωσσα βασιλεως και ου σαρκινη ος δ' αν παραδοθη συντριβησεται [22δ] εαν γαρ οξυνθη ο θυμος αυτου συν νευροις ανθρωπους αναλισκει [22ε] και οστα ανθρωπων κατατρωγει και συγκαιει ωσπερ φλοξ ωστε αβρωτα ειναι νεοσσοις αετων
23 Ceci encore vient des Sages. Il n’est pas bien d’être partial dans les jugements.	23 ταυτα δε λεγω υμιν τοις σοφοις επιγινωσκειν αιδεισθαι προσωπον εν κρισει ου καλον
24 Celui qui dit à un méchant: “Tu as raison!”, le peuple le maudit, les nations le détestent.	24 ο ειπων τον ασεβη δικαιος εστιν επικαταρατος λαοις εσται και μισητος εις εθνη
25 Mais ceux qui savent punir s’en trouveront bien, ils seront comblés de bénédictions.	25 οι δε ελεγχοντες βελτιους φανουνται επ' αυτους δε ηξει ευλογια αγαθη
26 Une réponse juste vaut tous les signes d’affection.	26 χειλη δε φιλησουσιν αποκρινομενα λογους αγαθους
27 Commence par ton travail au-dehors, occupe-toi d’abord de tes champs; après cela tu pourras agrandir ta maison.	27 ετοιμαζε εις την εξοδον τα εργα σου και παρασκευαζου εις τον αγρον και πορευου κατοπισθεν μου και ανοικοδομησεις τον οικον σου
28 Ne témoigne pas à la légère contre ton prochain, voudrais-tu donc mentir?	28 μη ισθι ψευδης μαρτυς επι σον πολιτην μηδε πλατυνου σοις χειλεσιν
29 Ne dis pas: “Je lui ferai comme il m’a fait!”	29 μη ειπης ον τροπον εχρησατο μοι χρησομαι αυτω τεισομαι δε αυτον α με ηδικησεν
30 Je suis passé près du champ du paresseux, j’ai longé la vigne d’un étourdi:	30 ωσπερ γεωργιον ανηρ αφρων και ωσπερ αμπελων ανθρωπος ενδεης φρενων
31 partout des orties, le sol était couvert de ronces, le mur de pierres s’était écroulé!	31 εαν αφης αυτον χερσωθησεται και χορτομανησει ολος και γινεται εκλελειμμενος οι δε φραγμοι των λιθων αυτου κατασκαπτονται
32 Après avoir vu, j’ai réfléchi et tiré la leçon:	32 υστερον εγω μετενοησα επεβλεψα του εκλεξασθαι παιδειαν
33 “On fait une petite sieste, on s’allonge un instant pour croiser les bras;	33 ολιγον νυσταζω ολιγον δε καθυπνω ολιγον δε εναγκαλιζομαι χερσιν στηθη
34 mais la pauvreté s’approche de toi comme un rôdeur, la misère fond sur toi comme un homme armé!	34 εαν δε τουτο ποιης ηξει προπορευομενη η πενια σου και η ενδεια σου ωσπερ αγαθος δρομευς